پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 46 |
| تعداد شماره‌ها | 1,226 |
| تعداد مقالات | 10,524 |
| تعداد مشاهده مقاله | 20,809,919 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,187,106 |
رشد بهره‌وری سبز در بخش‌های صنعت و حملونقل ایران: کاربردی از حسابداری رشد با بهره‌گیری از روش رگرسیون‌های به‌ظاهر نامرتبط | ||
| پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی | ||
| مقاله 1، دوره 14، شماره 54، فروردین 1403، صفحه 35-15 اصل مقاله (561.22 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/egdr.2023.68523.6750 | ||
| نویسندگان | ||
| نفیسه مسیبی اطاقسرا1؛ زهرامیلا علمی* 2؛ سعید راسخی3 | ||
| 1دانشجو دکتری علوم اقتصادی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. | ||
| 2استاد گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. | ||
| 3استاد گروه اقتصاد انرژی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رشد بهره‌وری سبز بخش‌های صنعت و حملونقل ایران (به‌عنوان بخش‌های اثرگذار کشور) در دوره زمانی 1398-1380 و مقایسه آن با شاخص بهره‌وری متعارف که معیار مدنظر در تصمیم‌گیری‌های سیاستی چند دهه گذشته در کشور بوده است، می‌باشد. اگرچه در چارچوب نظریه‌های مرسوم بهره‌وری، معیارهای بهره‌وری تعدیل شده بر اساس ملاحظات محیط زیستی (سبز) عموماً دارای نرخ‌های رشد بالاتری نسبت به معیارهای متعارف و مرسوم بهره‌وری هستند؛ اما مطالعات دیگری نشان داده‌اند که بهره‌وری سبز همچنین می‌تواند با نرخ پایین‌تری نسبت به بهره‌وری متعارف رشد کند. نتایج حاصل از حسابداری رشد توسعه‌یافته با بهره‌گیری از روش رگرسیون‌های به‌ظاهر نامرتبط برای محاسبه بهره‌وری سبز دو بخش صنعت و حملونقل ایران نشان می‌دهد که رشد این متغیر برای بخش صنعت 11/2 درصد و برای بخش حملونقل 8/5- درصد می‌باشد و در مقایسه روش مرسوم مشخص شد بهره‌وری متعارف برای بخش صنعت 7/0 درصد کمتر از حد و برای بخش حملونقل 76/6 درصد بیشتر از حد محاسبه می‌شوند. بر اساس نتایج بدست‌آمده، توصیه سیاستی این پژوهش تبدیل اتخاذ راهبرد رشد اقتصادی با محوریت بهره‌وری سبز از یک انتخاب به یک ضرورت در راستای جلوگیری از خلق ایده‌های گمراه‌کننده از چشم‌اندازهای رشد و در نتیجه جلوگیری از انتخاب گزینه‌های نامناسب سیاستی توسط مسئولان به‌خصوص در بخش حملونقل می‌باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انتشار آلاینده‌ها؛ بهره‌وری سبز؛ حسابداری رشد؛ سرمایه طبیعی؛ رگرسیون به‌ظاهر نامرتبط | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Growth of Green-Productivity in Industry and Transportation Sectors of Iran: An Application of Growth Accounting Using SUR Method | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nafise Mosayebi Otaghsara1؛ Zahra Mila Elmi2؛ Saeed Rasekhi3 | ||
| 1Ph.D. Student in Economics, Faculty of Economics and Administrative Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran. | ||
| 2Profesor., Faculty of Economics and Administrative Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran. | ||
| 3. Profesor., Faculty of Economics and Administrative Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The main objective of this research is to examine the growth of green productivity in the industry and transportation sectors of Iran (as influential sectors of the country) during the period of 2001-2019 and compare it with the conventional productivity index, which has been the criterion that considered in policy-making decisions in the country for several decades. Although in the framework of conventional productivity theories, green productivity indices generally have higher growth rates compared to conventional ones, many other studies have also shown that green productivity can also grow at a lower rate than conventional productivity. The results of extended growth accounting along with using seemingly unrelated regressions method for calculating the green productivity of two industry and transportation sectors of Iran show that the growth of this index is 2.11% for the industrial sector and -5.8% for the transportation sector, and compared to the conventional method, it was found that the growth of conventional productivity measure for the industry sector is underestimated for 0.7% and for the transportation sector, it is overestimated for 6.76%. Based on the results obtained, the policy recommendation of this research is to transform the adoption of an economic growth strategy focused on green productivity from a choice to a necessity, in order to prevent the creation of misleading ideas about growth prospects and, consequently, prevent the selection of inappropriate policy options by officials, especially in the transportation sector. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Emissons, Green Productivity, Growth Accounting, Natural Capital, Seeming Unrelated Regression | ||
| مراجع | ||
|
Hokmollahi, Y., Taiebnia, a. & Mehrara, m. (2022). “Economic Growth and Environment Quality: New Evidence Using Continuous Wavelet”. Investigate the Effect of Trade Liberalization and Structural Changes onTotal Factor Productivity, 12(48), 15-28 (In Persian).
Aiken, D. V. & Pasurka, C. (2003). “Adjusting the Measurement of US Manufacturing Productivity for Air Pollution Emissions Control”. Resource and Energy Economics, 5(4), 329-351.
Ball, V. E., Lovell, C. A. K., Nehring, R. & Somwaru, A. (2004). “Incorporating Environmental Impacts in the Measurement of Agriculture Productivity Growth”. Journal of Agricultural and Resource Economics, 29(3), 436-460.
Barro, R. (1998). “Notes on Growth Accounting”. National Bureau of Economic Research Working Paper, 6654(13), 1-32.
Brandt, N. (2012). “Green Productivity“. Presentation Delivered at the OECD Green Growth and Sustainable Development Foroum, Paris, France, 23.
Brandt, N., Schreyer, P. & Zipperer, V. (2014). “Productivity Measurement with Natural Capital and Bad Outputs”. OECD Economics Department Working Papers,OECD Publishing, 1154, 1-37.
Brandt, N., Schreyer, P. & Zipperer, V. (2013). “Productivity Measurement with Natural Capital”. OECD Economics Department Working Papers, OECD Publishing, 1092, 1-28.
Baum, C. F. (2006). “An Introduction to Modern Econometrics Using Stata”. A Stata Perss Publication. at 237.
Cárdenas Rodríguez, M., Haščič, I. & Souchier, M. (2018). “Environmentally Adjusted Multifactor Productivity: Methodology and Empirical Results for OECD and G20 Countries”. OECD Green Growth Papers, OECD Publishing, Paris, 2018/02, 1-78.
Chapple, W. & Harris, R. (2003). “Accounting for Solid Waste Generation in Measures of Regional Productivity Growth”. Research Paper Series. 01-2003 ICCSR.
Fallahi, F., Porebadallahan, M., Sadeghi, S. K. & Shokri, T. (2022). “Economic Growth and Environment Quality: New Evidence Using Continuous Wavelet”. Economic Growth and Development Research, 12(47), 37-52 (In Persian).
Färe, R., Grosskopf, S. & Pasurka, C. (2001). “Accounting for Air Pollution Emissions in Measures of State Manufacturing Productivity Growth”. Journal of Regional Science, 41(3), 381-409.
Ferjani, A. (2008). “Environmental Regulation and Productivity: a Data Envelopment Analysis for Swiss Dairy Farms”. Agricultural Economics Review, 12(1), 45–55.
Hailu, A. & Veeman, T. (2000). “Environmentally Sensitive Productivity Analysis of the Canadian Pulp and Paper Industry, 1959–1994: an Input Distance Function Approach”. Journal of Environmental Economics and Management, 40(3), 251–274.
Harchaoui, T. M., Kabrelyan, D. & Smith, R. (2002). “Accounting for Greenhouse Gases in the Standard Productivity Framework”. Ottawa: Statistics Canada, 11F0027 (007), 1-16.
Hua, Ch. & Wang, K. (2023). “Multi-Factor Productivity Growth with Natural Capital and Undesirable Output: A Measurement for OECD and G20 Countries”. Journal of Innovation and Green Developement, 100039(2), 1-14.
Kirikkaleli, D., Adebayo, T. S., Khan, Z. & Ali, S. (2020). “Does Globalization Matter for Ecological Footprint in Turkey? Evidence from Dual Adjustment Approach”. Environmental Science and Pollution Research, 28(1), 1-9.
Kumar, S. (2006). “Environmentally Sensitive Productivity Growth: A Global Analysis Using Malmquist-Luenberger Index”. Ecological Economics, 56, 280-293.
Kumar, S. & Khanna, M. (2009). “Measurement of Environmental Efficiency and Productivity: a Cross-Country Analysis”. Environment and Development Economics. 14, 473-495.
Liu, G., Wang, B., Cheng, Z. & Zhang, N. (2020). “The Drivers of China’s Regional Green Productivity, 1999-2013”. Journal of Resources, Conservation & Recycling, 153, 32-48.
Managi, S. & Jena, P. (2008). “Environmental Productivity and the Kuznets Curve in India”. Ecological Economics, 65(2), 432–440.
Nanere, M., Fraser, I., Quazi, A. & D’Souza, C. (2007). “Environmentally Adjusted Productivity Measurement: An Australian Case Study”. Journal of Environmental Management, 85(2), 350–362.
Repetto, R. (2006). “Measuring the True Productivity Gains from Environmental Technology Improvements”. The International Handbook on Environmental Technology Management, 40(1), 46-57.
Rezek, J. & Perrin, R. (2004). “Environmentally Adjusted Agricultural Productivity in the Great Plains”. Journal of Agricultural and Resource Economics, 29(2), 346–369.
Shen, Zh., Boussemart, J. P. & Leleu, H. (2017). “Aggregategreen Productivity Growth in OECD’s Countries”. International Journal of Production Economics, 189, 30-39.
Shen, Y. & Sean, G. (2002). “In Report of The APO 2nd World ConferenceOn Green Productivity”. Manila, Filippines, 9-13 December 2002.
Tao, F., Zhang, H., & Xia, X. (2016). “Decomposed Sources of Green Productivity Growthfor Three Major Urban Agglomerations in China”. Energy Procedia, 104, 481.486.
Tuttle, T. & Heap, J. (2008). “Green Productivity: Moving the Agenda”. International Journal of Productivity and Performance Management, 57(1), 93-106.
Wei-Ming, L., Xian-Neng, A., Hua, L. & Shi-Ji, G. (2021). “Environmentally Adjusted Multifactor Productivity in China”. OECD Economics Department Working Papers, OECD Publishing. JT03491900.
Yu-Ying Lin, E., Chen, P. Y. & Chen, C. C. (2013). “Measuring Green Productivity of Country: A Generalized Metafrontier Malamquist Productivity Index Approach”. Journal of Energy, 55, 340-353.
Zheng, J., Bigsten, A. & Hu, A. (2009). “Can China’s Growth be Sustained? A Productivity Perspective”. World Development, 37, 874-888. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 708 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 173 |
||