پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 46 |
| تعداد شماره‌ها | 1,226 |
| تعداد مقالات | 10,523 |
| تعداد مشاهده مقاله | 20,809,442 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,187,023 |
Examination and Analysis of the Reasons for Rejecting the Popular Claim Regarding the Position and Order of Revelation of Surah al-Qalam | ||
| Quran and Religious Enlightenment | ||
| دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10، فروردین 2025، صفحه 155-172 اصل مقاله (353.97 K) | ||
| نوع مقاله: The scientific research paper | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/quran.2025.72478.1289 | ||
| نویسندگان | ||
| mahbubeh musaeipour* 1؛ ghasem sadeghpour2 | ||
| 1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ایران | ||
| چکیده | ||
| Dating or arranging the surahs according to their order of revelation has long been considered, at least to the extent of identifying them as Meccan or Medinan. However, it has not received much attention in traditional Tafsir (exegesis). Today, descending (Tanzīlī) exegesis, relying on methods other than the customary reliance on narrations of the order of revelation, has attracted the attention of Quranic researchers to facilitate a better understanding of the Quran. Accordingly, the present study, using a descriptive-analytical method, aims to investigate the date of revelation of Surah al-Qalam, considered the second revealed surah according to narrations of the order of revelation. This will be done by examining the surah's content and style, comparing it to the stages of Quranic revelation in terms of the arrangement of the Prophet's call, and referencing historical documents and the Prophet's biography (Sīrah). The findings indicated that this surah depicts an atmosphere of a period of revelation that is incompatible with the early period of the Prophet's mission and his cautious call, and its position as the second revealed surah. Therefore, considering the content analysis and stylistic features of the surah, as well as supporting historical evidence regarding the use of various methods by opponents to express their opposition and hostility towards the Prophet, and comparing these with the verses revealed in surahs al-Shuʻarāʼ and al-Aʻrāf onwards, and based on a comparison that shows historical similarities between surah al-Qalam and Surahs Yāsīn, al-Furqān, and al-Isrāʼ, it seems that the approximate date of revelation of this surah is during the second phase of the Prophet's mission, after the cautious call and after surahs al-Anʻām and al-Ṣāffāt, but very close to them | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Surah al-Qalam؛ Order of Revelation؛ Content and Style of the Quran؛ History | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی و تحلیل دلایل عدم پذیرش قول مشهور در تعیین جایگاه و ترتیب نزول سوره قلم | ||
| نویسندگان [English] | ||
| محبوبه موسائی پور1؛ قاسم صادق پور2 | ||
| 1Department of Quran and Hadith Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran | ||
| 2PhD student of Quranic and Hadith Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Meybod, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| تاریخ‌گذاری یا توجه به چینش سوره‌ها به ترتیب نزول، از دیرزمان، در حدّ مکی و مدنی بودن مورد توجه بوده است اما در تفسیر، چندان مورد اعتنا قرار نمی‌گرفت؛ امروزه تفسیر تنزیلی با استناد به روش‌هایی به جز شیوه مرسوم تکیه بر روایات ترتیب نزول، توجه قرآن‌پژوهان را جهت آسان‌تر کردن فهم قرآن جلب نموده است. بر همین اساس، پژوهش حاضرکوشیده تا با اتخاذ روش توصیفی تحلیلی، تاریخ نزول سوره قلم را طبق روایات ترتیب نزول و به عنوان دومین سوره نازل شده؛ براساس محتوا و سبک بیانی سوره و تطبیق آن با مراحل نزول قرآن به لحاظ چیدمان دعوت پیامبر و مستندات تاریخی و سیره عصر نبوی مورد کنکاش قرار دهد. یافته‌ها نشان می‌دهد؛ این سوره، فضایی از دوران نزول را ترسیم می‌کند که نمی‌تواند با دوره آغاز بعثت پیامبر و دعوت محتاطانه ایشان و دومیبن سوره نازله سازگار باشد. بنابراین، با لحاظ تحلیل محتوایی و سبک بیانی سوره و نیز تایید مستندات تاریخی مبنی بر کاربست روش‌های متعدد اعلام مخالفت و دشمنی مخالفین با حضرت و تطبیق آنها بر آیات نازل شده در سور ص و اعراف به بعد و نیز براساس تطبیقی که حکایت از وجود مشابهات تاریخی سوره قلم با سور یس، فرقان و اسراء دارد، به نظر می‌رسد تاریخ نزول تقریبی این سوره، در دور دوم بعثت یعنی بعد از دعوت محتاطانه پیامبر و بعد از سور انعام و صافات اما بسیار نزدیک به آنها باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| سوره قلم, ترتیب نزول, محتوا و سبک بیانی قرآن, تاریخ | ||
| مراجع | ||
|
Holy Quran. (Fooladvand, A. Trans). Ibn Athīr, I. (1965 AD/1385 AH). al-Kāmil fī al-Tārīkh. Beirut: Dar al-Sadir. Ibn Saʻd. (n.d.). al-Ṭabaqāt al-Kubrā. Beirut: Dar al-Sadir. Ibn Kathīr, I. (1971). al-Sīrah al-Nabawīyyah. (‘Abd al-Wahid, M. Ed). Beirut: Dar al-Ma’rifah. Ibn Kathīr, I. (1998 AD/1419 AH). Tafsir al-Qur’an al-‘Aẓīm. Beirut: Dar al-Kutub al-‘Ilmiyyah. Ibn ‘Ᾱshūr, M. (1999 AD/1420 AH). Tafsir al-Taḥrīr wa al-Tanwīr. Beirut: Mu’assasat at-Tarikh al-‘Arabi. Ibn ‘Aṭīyyah, A. (1971 AD/1392 AH). Muqaddimatān fī ‘Ulūm al-Qur’ān. (Being the introductions to the book al-Mabānī and Ibn ‘Aṭīyyah’s introduction). (Jeffery, A. Ed). Cairo: Maktabat al-Khanaji. Ibn Hishām, A. (n.d.). al-Sīrah al-Nabawīyyah. (al-Saqqā, M. et al. Ed). Beirut: Dar al-Ma’rifah. Eskandarlu, M. J. (2008 AD/1387 SH). Orientalists and the Quran Dating. Qom: Publications of Tafsir and Qur’anic Studies Research. Amin, M. (n.d.). A’yān al-Shīʻa. (al-Amin, H. Ed). N.p.: N.n. Amin, N. (n.d.). Makhzan al-‘Irfān. N.p.: N.n. Baḥrānī, H. (1994 AD/1415 AH). al-Burhān fī Tafsir al-Qur’an. Qom: Al-Ba’thah Institute. Bukhārī, M. (2001 AD/1422 AH). Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. (Zuhayr ibn Nasir, M. Ed). Beirut: Dar Tawq al-Najat. Balādhurī, A. (1996 AD/1417 AH). Ansāb al-Ashrāf. Beirut: Dar al-Fikr. Bahjatpur, A. (2008 AD/1387 SH). In Step with Revelation. Qom: Sibṭ al-Nabi. Bayḍāwī, A. (1997 AD/1418 AH). Anwār al-Tanzīl wa Asrār at-Ta’wīl. Beirut: Dar Ihya’ at-Turath al-‘Arabi. Tha‘alabī, A. (2001 AD/1422 AH). al-Kashf wa al-Bayān. (Ibn ʻᾹshūr, Ed). Beirut: Dar Ihya’ at-Turath al-‘Arabi. Jaberi, M. (2008). Understanding the Wise Qur’an. Beirut: Center for Studies of the Unified Educational System. Ḥaskānī, U. (1990 AD/1411 AH). Shawāhid al-Tanzīl. Tehran: Institute of Printing and Publishing. Ḥalabī, A. (n.d.). al-Sīrah al-Ḥalabīyyah. Beirut: Dar al-Kutub al-‘Ilmiyyah. Khāzin, A. (1994 AD/1415 AH). Tafsir Khāzin. (Shahin, M. Ed). Beirut: Dar al-Kutub al-‘Ilmiyyah. Darwaza, M. (1963 AD/1383 AH). al-Tafsir al-Ḥadīth. Beirut: Dar al-Gharb al-Islami. Darwaza, M. (n.d.). Sirah al-Rasūl. Beirut: Maktabah al-Asriyyah. Dhahabī, Sh. (2003). Tarikh al-Islam wa Wafayāt al-Mashāhir wa al-A‘lām. Beirut: Dar al-Gharb al-Islami. Zuḥaylī, W. (1990 AD/1411 AH). al-Tafsir al-Munīr. Damascus: Dar al-Fikr. Zarkashī, B. (1957). al-Burhān fī ʻUlūm al-Quran. Beirut: Dar Ihya' al-Kutub al-Arabiyyah. Zamakhsharī, M. (1986 AD/1407 AH). Tafsir al-Kashshāf. (Ahmad, H. Ed). Beirut: Dar al-Kutub al-Arabiyyah. Sayyid Quṭb. (2004 AD/1425 AH). Fī Ẓilāl al-Quran. Beirut: Dar al-Sharq. Sayyid Quṭb. (1994 AD/1415 AH). al-Taṣwīr al-Fannī fil Quran. Beirut: Dar al-Sharq. Suyūṭī, A. (1974). al-Itqān fī ʻUlūm al-Quran. Egypt: Al-Hay'ah al-Misriyyah. Shah ʻAbd al-ʻAẓīmī, H. (1984 AD/1363 SH). Tafsir Ithnā ʻAsharī. Tehran: Miqat. Shamisa, S. (1993 AD/1372 SH). Generalities of Stylistics. Tehran: Ferdowsi Publications. Shawkānī, M. (1993 AD/1414 AH). Fatḥ al-Qadīr. Damascus: Dar Ibn Kathīr. Shahristānī, M. (1986 AD/1407 AH). Mafātīḥ al-Asrār wa Maṣābīḥ al-Abrār. Tehran: Ihya' Kitab. Ṣādiqī, M. (1985 AD/1406 AH). al-Furqān fī Tafsir al-Quran. Qom: Islamic Culture. Ṭabāṭabā’ī, S. M. (1970 AD/1390 AH). al-Mīzān fī Tafsir al-Quran. Beirut: Al-Alam al-Matbu'at Institute. Ṭabrisī, A. (1993 AD/1372 SH). Majmaʻ al-Bayān fī Tafsir al-Quran. (Balaghy, M. J. Ed). Tehran: Nasser Khosrow Publications. Ṭabarī, M. (1991 AD/1412 AH). Jāmiʻ al-Bayān fī Tafsir al-Quran. Beirut: Dar al-Ma'rifah. ʻAbbās, H. (1998). Khaṣāʼiṣ al-Ḥurūf al-ʻArabīyyah wa Maʻānīhā. Damascus: Ittihad Kitab al-'Arab. ʻAyyāshī, M. (1960 AD/1380 AH). Tafsir al-ʻAyyāshī. (Mahallati, Ed). Tehran: Al-'Ilmiyyah Press. Fakhr Rāzī, M. (1999 AD/1420 AH). Mafātīḥ al-Ghayb. Beirut: Dar Ihya' al-Turath al-'Arabi. Qurṭubī, M. (1985 AD/1364 SH). al-Jāmiʻ li Aḥkām al-Quran. Tehran: Nasser Khosrow. Qummī Mashhadī, M. (1989 AD/1368 SH). Kanz al-Daqāʼiq wa Baḥr al-Gharāʼib. Tehran: Ministry of Culture and Islamic Guidance. Kūfī, F. (1989 AD/1410 AH). Tafsir Furāt Kūfī. Tehran: Institute of Printing and Publishing. Majlisī, M. (1982 AD/1403 AH). Biḥār al-Anwār. Beirut: Al-Wafa' Institute. Marāghī, A. (n.d.). Tafsir al-Marāghī. Beirut: Dar al-Fikr. Muṣṭafawī, H. (1989 AD/1368 SH). al-Taḥqīq fī Kalimāt al-Quran. Tehran: Ministry of Culture and Islamic Guidance. Ma'refat, M. (2007 AD/1428 AH). al-Tamhīd fī ʻUlūm al-Quran. Qom: Al-Tamhid Cultural and Publication Institute. Mulla Ḥuwaysh, A. (1962 AD/1382 AH). Bayn al-Ma'ani*, Damascus: Matba'at al-Tarqi. Nekunam, M. J. (2001 AD/1380 SH). An Introduction to the Dating of the Quran. Tehran: Hasti-Nama Publications. Hashemi, A. (2009 AD/1388 SH). Translation and Commentary of Jawāhir al-BalāghaH. (Erfan, H. Trans). Qom: Balaghat.
Articles Ashkar Tizabi, M. F. (2016 AD/1395 SH). "Analysis and Examination of Jabiri's Method in Dating the Holy Quran." Research Journal of Quranic Interpretation and Language. Vol. 5, no. 1. Eghbali, A; Hasan-Shahi, S. (2019 AD/1399 SH). "Stylistic Analysis of Surah al-Qalam." Studies in the Stylistics of the Holy Quran. Vol. 4, no. 6, pp. 23-37. Khamegar, M. (2003 AD/1382 SH). "Structural Interpretation of Surah al-Qalam." Growth of Quranic Education. No. 3, pp. 44-50. Shaṭnāwī, Y. (2003). "The Prophet's Confirmation in Light of Surah al-Qalam." Islamic Jurisprudence and Law. Jordan: Yarmouk University. Vol. 3, no. 2, pp. 268-282. Gheybi, A; Asghari, F. (2020 AD/1400 SH). "Rhetorical Analysis of Surah al-Qalam Based on Michel Foucault's Discourse Stylistics Model." Stylistic Studies of the Holy Quran. Vol. 5, no. 2, pp. 9-30. Kuhi-Guniyani, Q. et al. (2013 AD/1392 SH). "The Doctrine of Divine Oneness in Surah al-Qalam." Interpretive Studies. Vol. 4, no. 14, pp. 7-30. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 221 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 119 |
||