پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,219 |
| تعداد مقالات | 10,473 |
| تعداد مشاهده مقاله | 20,219,686 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,909,880 |
زمان و مکان انعقاد قراردادهای الکترونیکی | ||
| دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی | ||
| مقاله 4، دوره 4، شماره 1، شهریور 1394، صفحه 42-54 اصل مقاله (987.98 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| لعیا جنیدی؛ سحر کریمی | ||
| چکیده | ||
| با رونق گرفتن استفاده از ابزارهای الکترونیکی، به ویژه اینترنت برای انعقاد قراردادهای بینالمللی، اکثر آن‌ها در شرایطی منعقد می‌شوند که طرفین در مجلس واحدی گرد نیامده‌اند. از آنجایی که زمان و مکان هر قرارداد، از مختصات اصلی آن است و نتایج حقوقی فراوانی را به دنبال دارد، هر کشوری سعی می‌کند که قواعد و مقررات حاکم بر زمان و مکان معاملات الکترونیکی را تدارک ببیند. با بروز تعارض بین مقررات ملی، فکر تدوین یک کنوانسیون بینالمللی برای حکومت بر قواعد معاملات الکترونیکی شکل گرفت. یکی از این اسناد، کنوانسیون آنسیترال در رابطه با استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بینالمللی است که در تاریخ 23 نوامبر 2005 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متّحد رسیده است. با تطبیق مقررات این کنوانسیون با حقوق ایران در زمینه زمان و مکان انعقاد قراردادهای الکترونیکی، در یک جمع بندی کلی می‌توان گفت با توجه به اینکه از یک طرف در برخی از موارد اختلافی، کنوانسیون حکمی مقرّر ننموده و به قوانین داخلی کشورها واگذار کرده است و از طرف دیگر، در موارد تعیین شده نیز، اختلاف جدی با قانون تجارت الکترونیکی و حقوق داخلی ایران مشاهده نمی‌شود، با الحاق ایران به کنوانسیون ناهماهنگی جدی ایجاد نخواهد آمد. این مقاله به بررسی کنوانسیون و حقوق ایران در زمینۀ موضوع محدود شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ارتباطات الکترونیکی؛ قراردادهای بینالمللی؛ آنسیترال؛ زمان انعقاد قراردادهای الکترونیکی؛ مکان انعقاد قرارداد الکترونیکی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Time and place of the conclusion of electronic contracts Laya Joneidi،Sahar Karimi | ||
| نویسندگان [English] | ||
| laya jonidi؛ sahar karimi | ||
| چکیده [English] | ||
| Along with the increasing use of electronic devices for concluding an international contract, the most international electronic contracts are concluded in the circumstance which their parties aren’t present in a specific location. Since some of the most important characteristics of each contract are time and place in concluding followed by legal consequences, any country attempt to provide governing rules and regulations on time and place in concluding electronic transactions. Thus, different solutions accepted in national legal systems are in contrast. As a result, codification of international instruments governing on electronic contract rules was introduced. One of the instruments is UNCITRAL Convention related to Use of Electronic Communications in International Contracts adopted by General Assembly of UN on 25 November 2005. If provisions of this convention are compared to Iran’s law about time and place in concluding electronic contracts, it is concluded that; first, this convention hasn’t provided certain rules in some controversial issues and has assigned it to domestic legislature, and second, there aren’t any conflict between this convention, Iran’s electronic commercial law and generally Iran’s domestic law. Accordingly, Iran’s accession to the convention do not cause serious mismatch between governing rules and regulations on this subject. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: electronic communications, international contracts, UNCITRAL, time in concluding electronic contracts, place in concluding electronic contracts | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,659 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,827 |
||