پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 46 |
| تعداد شماره‌ها | 1,226 |
| تعداد مقالات | 10,524 |
| تعداد مشاهده مقاله | 20,809,881 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,187,097 |
ارزیابی ظرفیت های توسعه اکوتوریسم روستایی، مبتنی بر رویکرد بازاریابی سبز؛ مطالعه موردی: روستای قره‌سو (استان خراسان رضوی) | ||
| برنامه ریزی توسعه کالبدی | ||
| مقاله 3، دوره 4، شماره 4 - شماره پیاپی 8، اسفند 1396، صفحه 46-55 اصل مقاله (814.92 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| لیلا وثوقی* 1؛ صادق خوش نمک2؛ عبدالله صدیقی3 | ||
| 1استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشگده گردشگری دانشگاه سمنان | ||
| 2کارشناس ارشد برنامه‌ریزی توسعه جهانگردی دانشگاه سمنان | ||
| 3کارشناس ارشد بازاریابی جهانگردی دانشگاه سمنان | ||
| چکیده | ||
| اکوتوریسم به عنوان یک استراتژی توسعه گردشگری که مبتنی بر اصول حفاظت محیط زیست و توجه به رفاه جامعه محلی است، با تجربه‌های موفقیت‌آمیزی در نقاط مختلف جهان همراه بوده است. در این ارتباط نقش اکوتوریسم روستایی در تکمیل و یکپارچگی با توسعه روستایی در قاعده کلی در جهان پذیرفته شده است. عوامل گوناگون و مختلفی در توسعه و شکوفایی اکوتوریسم نقش دارند که بازاریابی سبز یکی از آنها می‌باشد. بر همین اساس هدف تحقیق حاضر بررسی نقش آمیخته بازاریابی سبز در توسعه اکوتوریسم روستایی است. این تحقیق از نظر ماهیت، توصیفی پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است. نمونه آماری تحقیق 200 نفر از گردشگران روستای قره‌سو هستند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است و برای تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از نرم‌افزارهای SPSS 21 و lisrel 8/5 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻨﺎﺻﺮ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ اکوتوریسم روستای قره‌سو ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. لازم به ذکر است، از بین ﻋﻨﺎﺻﺮ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ، ترفیع سبز تاثیر بیشتری بر ﺗﻮﺳﻌﻪ اکوتوریسم روستای قره‌سو می‌گذارد. لذا، پیشنهاد می‌شود به دلیل اهمیت ترفیع سبز جهت تبلیغات، به ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ جاذبه‌های اکوتوریسمی روستا ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋهای مبذول شود و اﻗﺪاﻣﺎت و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ در راﺳﺘﺎی ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﻴﻂ زیست و ﻛﺎﻫﺶ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻣﻨﻔﻲ انﺠﺎم میگیرد، ﺑــﻪ اﻃﻼع گردشگران و جامعه محلی برسد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آمیخته بازاریابی سبز؛ اکوتوریسم روستایی؛ قره‌سو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluating capacities of rural ecotourism development based on green mixed marketing approach (Case study: Ghareh Su village) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Leila Vossoughi1؛ Sadegh Khoshnamak2؛ Abdollah Sedighi3 | ||
| چکیده [English] | ||
| Ecotourism is a strategy of tourism development based on environmental protection and local community welfare. It has been associated with successful experiences in different places of the world. The role of ecotourism in supplementing and integrating rural development is accepted as a bottom line in the world. Various factors are involved in the process of development and prosperity of ecotourism including green marketing as an important one. The aim of this study is to investigate the role of green mixed marketing in rural ecotourism development. The sample comprises 200 tourists and visitors of Ghare Su village who have been selected based on a random method. Questionnaire was used to collect the data and SPSS21 and Lisrel8.5 software were applied to statistical data analysis. Results of the study showed that all green mixed marketing elements such as green product, green price, green promotion and green place have affected the ecotourism development in Ghareh Su village as the case of the present study. Among the mentioned elements of mixed marketing, the green promotion is the most important factor in rural ecotourism development. In conclusion, it is suggested that due to the importance of green promotion to ecotourism attractions in the village, special attention should be paid to environmental issues and to inform the tourists and local community about the measures and activities that have been taken to protect the environment and reduce its negative impacts. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Green mixed marketing, rural ecotourism, Ghareh Su village | ||
| مراجع | ||
|
ابراهیم‌زاده، عیسی و آقاسی‌زاده، عبدالله (1388). "تحلیل عوامل مؤثر بر گسترش گردشگری در ناحیه ساحلی چابهار با استفاده از مدل راهبردی SWOT". مجله مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، شماره 1، صص 107 – 128. امین بیدختی, علی‌اکبر؛ سیدمجتبی زرگر و ماشاله نظری (1389). "آمیخته بازاریابی راهبردی در توسعه گردشگری". مطالعات مدیریت راهبردی, شماره3, صص49-68. بیات، سوده و خزائی پول، مرتضی (1395). "ارزش‌های ادراکی گردشگران روستای کویری مصر به عنوان گردشگری جامعه محور". فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، سال پنجم، شماره 4، صص 65- 81. دانایی‌فر، حسن؛ حامد حق‌طلب و اعلمی، زهرا (1392). "بررسی تأثیر عوامل آمیخته بازاریابی بر توسعه گردشگری". بانک مقالات بازاریابی، http://marketingarticles.ir/marketing/. رعنایی کردشولی، حبیب‌اله و یاری بوزنجانی، احمداله (1390). "بررسی تاثیر آمیخته بازاریابی سبز بر تصمیم خرید سبز مصرف‌کنندگان (مطالعه موردی: مصرف‌کنندگان محصولات لبنی شرکت پگاه در شهرستان شیراز) ". فصلنامه علمی- پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، شماره اول، شماره پیاپی ( 4)، صص 92- 165. شکرائیان، زهره (1392). "بررسی نقش آمیخته بازاریابی در توسعه صنعت گردشگری کاشان". پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده گردشگری، دانشگاه سمنان. شمس‌الدینی، علی و امیری فهلیانی، محمدرضا (1395). "رتبه‌بندی زمینه‌های توسعۀ گردشگری در دهستان‌های شهرستان ممسنی". مجلّة پژوهش و برنامه‌ریزی روستایی، سال 5، شمارة 1، صص 19- 32. صالحی، صادق؛ داوردوست، صدف و موسی زاده، حسین (1394). "نقش بازاریابی در توسعه اکوتوریسم تالاب انزلی". فصلنامه فضای گردشگری، سال چهارم، شماره 16، صص 115- 140. قادرمرزی، حامد؛ ﺟﻤﯿﻨﯽ، داود و ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﺟﻤﺸﯿﺪ (1394). "واکاوی اثرات گردشگری بر توسعه نواحی روستایی، مورد: روستای قوری قلعه". فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، سال چهارم، شماره 4، صص 111 – 127. وثوقی، لیلا و شمسی ماربینی، نرگس (1394)، ). "ارزیابی عوامل مؤثر بر موفقیت اقامتگاه‌های سبز". فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، سال دهم، شماره 32 ، صص 67 – 87. Arsić. S, Nikolić. D & Živković. Z, (2017). “Hybrid SWOT - ANP - FANP Model for Prioritization Strategies of Sustainable Development of Ecotourism”. Forest Policy and Economics , vol 80.
Barbier, E. (2011). “The Policy Challenges for Green Economy and Sustainable Economic Development”. Natural Resources Forum, 35, 233-245.
Beetone, S, (2006). “Community Develpoment through Tourism Australia”. CSIRO Publisher, pp 141-160.
Bluwstein, Jevgeniy, 2017). “Creating Ecotourism Territories: Environmentalities in Tanzania’s Community-Based Conservation”. Geoforum 83 (2017) 101–113.
Buckley, Ralf, 2016). “Ecotourism, Encyclopedia of Tourism”. Springer.
Cao, X. (2011). “Does It Pay to Be Green? An Integrated View of Environmental Marketing with Evidence from the Forest Products Industry in China”. A Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy.
Chan, E. S. (2013). “Managing Green Marketing: Hong Kong Hotel Managers’ Perspective”. International Journal of Hospitality Management, 34, 442-461.
Das. M & Chatterjee. B, (2015). “Ecotourism: A Panacea or a Predicament?”. Tourism Management Perspectives.
Eusébio, C., Carneiro, M. J., Kastenholz, E., Figueiredo, E., & da Silva, D. S. (2017). “Who is Consuming the Countryside? An Activity-Based Segmentation Analysis of the Domestic Rural Tourism Market in Portugal”. Journal of Hospitality and Tourism Management, 31, 197-210.
Festa, G., Cuomo, M. T., Metallo, G., & Festa, A. (2016). “The (r) Evolution of Wine Marketing Mix: From the 4Ps to the 4Es”. Journal of Business Research, 69(5), 1550-1555.
Kimani, J. W. (2015). “Green Marketing Practices and Performance of Eco-Tourism in Kenya, a Research Project Submitted in Fulfillment of the Requirements for the Award of the Degree of Master of Business Administration (mba)”. School of Business, University of Nairobi.
Liu, A. M. M., Lau, W. S. W. & Fellows, R. (2012). “The Contributions of Environmental Management Systems Towards Project Outcome: Case Studies in Hong Kong”. Architectural Engineering and Design Management, 8 (3), 160-169.
Maryama, G. M. (1997). “Basics of structural Equation Modeling”. SAGE Publications.
Osman, A., Othman, Y. H., Salahudin, S. N., & Abdullah, M. S, (2016). “The Awareness and Implementation of Green Concepts in Marketing Mix: A Case of Malaysia”. Procedia Economics and Finance, 35, 428-433.
Sharpley, R, (2006). “Travel and tourism”. Sage publications, pp, 146-150.
Sorensen, A. & per-Ake, N, (2005). “What is managed when managing rural tourism, new directions in rural tourism”. Ashgate, England, pp 54-63.
Stronza, A., & Gordillo, J., (2008). “Community views of ecotourism”. Annals of Tourism Research, Vol.35. No. 2.
Sudara, R, (2007). “A Study of Marketing Mix Factors Influencing Tourist's Tourism Destination to Travel to Sukhothai”. Thesis for Master of Business Administration in Management, Shinawatra University.
Tariq, A. M. (2016). “Green Marketing: A Pathway towards Sustainability of Tourism Products”. Journal of Business and Management, Volume 18, Issue 11, PP 86-90.
Thampi, S. P., (2005). “Ecotourism in Kerala, India: Lessons from the eco-development project in Periyar Tiger Reserve”. International Ecotourism Monthly, vol. 13, No. 6.
Zambrano, A. M. A. & Broadbent, E. N. & Durham, V. H. (2010). “Social and environmental effects of ecotourism in the Osa Peninsula of Costa Rica: the Lapa Rios case”. Journal of Ecotourism, 9 (1), 62-83.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,270 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,392 |
||