پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شمارهها | 1,105 |
| تعداد مقالات | 9,457 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,062,791 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,959,380 |
تحلیل تئوری تحدید مسئولیت مالکان کشتی نفتکش در قبال جبران خسارت ناشی از آلودگی نفتی در حقوق دریایی ایران و کنوانسیون مسئولیت مدنی (سیالسی) | ||
| دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی | ||
| مقاله 12، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 22، اسفند 1401، صفحه 159-178 اصل مقاله (758.11 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/clk.2023.57211.2893 | ||
| نویسندگان | ||
| سمیه سادات میری لواسانی* 1؛ حاتم صادقی زیازی2 | ||
| 1استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| یکی از موارد مسئولیت دولتها در جهت حفظ محیط زیست، جبران خسارت ناشی از فعالیت نفتکشها است. کنوانسیون بینالمللی مسئولیت مدنی جبران خسارت ناشی از آلودگی نفتی مصوب 1969 (کنوانسیون) و قانون دریایی ایران، به موضوع مسئولیت دولتها، مالکان شناورها و کشتیها، صاحبان پالایشگاهها و تجهیزات ساحلی و دریایی برای خسارات آلودگی نفتی ناشی از اقداماتشان توجه داشتهاند. تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی دو سند، به این سؤال پاسخ میدهد که شیوههای جبران خسارت آلودگیهای نفتکشها در حقوق ایران و کنوانسیون چگونه است و چه استثنائاتی دارد. یافتهها حاکیست که با اثبات عناصر آن، میتوان چنین مسئولیتی را درصورت تقصیر، به صورت نامحدود برعهده دولت صاحب پرچم و مالکان و بهرهبرداران قرار داد و اگر مالک کشتی اثبات کند بروز خسارت تماماً یا جزئاً ناشی از عمل شخص زیاندیده علیه مالک بوده، میتواند از مسئولیت مبرّا باشد. درخصوص جبران خسارت کنوانسیون روشهایی را برای تأمین منابع مالی خسارات پیشبینی کرده است. در مقام مقایسه قانون ایران و کنوانسیون، حقوق دریایی ایران در مواد 75 به بعد قانون دریایی، تحدید مسئولیت مالک کشتی را بر مبنای نظریه تقصیر پذیرفته؛ درحالی که کنوانسیون به جز بندهای 2 و 3 ماده 4، بر مبنای مسئولیت مطلق مالک کشتی را مسئول هر گونه خسارت آلودگی ناشی از تخلیه یا نشت نفت در زمان بروز حادثه، میداند و از بند 4 ماده 3 برمیآید که در جهت نظریه خطر، هیچگونه دعوایی جز در چارچوب کنوانسیون علیه مالک قابل طرح نیست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| آلودگی نفتی؛ تحدید مسئولیت؛ جبران خسارت؛ کنوانسیون سی ال سی؛ مالک کشتی نفتکش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of Mitigating Theory of Oil-Tanker Owner's Liability for Reparation of Damages Caused by Oil Pollution in Iranian Maritime Law and International Convention for Civil Liability for Oil Pollution Damage (CLC) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Somayehsadat Mirilavasani1؛ Hatam Sadeghi Ziyazi2 | ||
| 1Assistant Professor of Law Department, Faculty of Law and Social Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran | ||
| 2Assistant Professor of Law Department, Faculty of Law and Social Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the states’ responsibilities for protection of the environment, regards compensation of the damages caused by oil-tankers. The International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage (CLC) 1969 and Iranian Maritime law, have paid attention to the responsibility of states, vessels and tankers owners, refineries, beavh and offshore facilities proprietors for Oil damages caused by their activities. The present paper adopts a descriptive-analytical approach and by analyzing two instruments, tries to answer the question as to reparation methods for oil tankers pollution in Iranian law and CLC convention and their exceptions. The research’s findings show that by proof of elements, unlimited responsibility can be placed on flag state, owners and operators and if shipowner can prove damage is wholly or partially due to injured party’s own action, he can be exempt from responsibility. In the case of reparation, the Convention has envisaged methods for financing of damages. In comparison of Iranian law and convention, Iranian maritime law in articles 75 onward, has approached limitation of shipowner’s liability on the basis of fault theory while except for sections 2, 3 article 4, the convention holds the shipowner responsible for any damages resulting from discharge or oil leak in the time of accident, on the basis of strict liability and it comes from section 4, article 3 that no claim is heard against the owner except according to the convention, on the basis of risk theory. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| CLC Convention, Liability Restriction, Reparation, Oil Pollution, Oil Tanker Owner | ||
| مراجع | ||
|
ابراهیمی، نصرالله؛ جواندل جانانلو، فرخ (1393). مبانی مسئولیت از ناشی آلودگی نفتی دریایی در اسناد حقوقی بینالمللی. کنفرانس ملی مدیریت بحران و HSE در شریانهای حیاتی، صنایع و مدیریت.
بادینی، حسن (1384). فلسفه مسئولیت مدنی. تهران: سهامی انتشار.
پورنوری، منصور (1384). حقوق حمل و نقل دریایی کالا. تهران: انتشارات مهد.
تزم، علی (1391). راهکارهای دریافت غرامت بابت آلودگی نفتی از نفتکشها در آبهای ایران. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار.
جنادله، امید (1387). «مشکلات حقوقی بینالمللی آلودگی محیط دریا ناشی از حمل و نقل نفت». ماهنامه وکالت، شماره 37 و 38.
دارابپور، محراب؛ علیخانی، محمد (زمستان 1393). «ارزیابی شیوههای تعیین خسارت در چارچوب قواعد حقوقی؛ نگاهی بر دعاوی بینالمللی نفت و گاز». فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی، دوره 44، شماره 4.
سادات اخوی، سیدمحسن؛ کاشانی، سیدمحمود (پاییز 1380). «تکلیف زیاندیده به کاستن از خسارت با تأکید بر حقوق انگلیس و آمریکا». مجله علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز، (شماره پیاپی 33)، شماره 1.
سیدی، مهرداد (بیتا). «مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی نفتی در دریای آزاد». مجله حقوقی، شماره 10.
صادقی نشاط، امیر (1391). حقوق بیمه دریایی. تهران: نشر میزان. نجفی اسفاد، مرتضی؛ دارایینیا، مرتضی (1390). «بررسی روند آلودگی نفتی با وجود کنوانسیونهای بینالمللی مبنی بر جلوگیری و رفع آنها طی سالهای 1992-2009». مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره بیست و یکم، ویژهنامه یک.
فهیمی، عزیزالله؛ مشهدی، علی (بهار 1390). «فقه شیعه و تحول در مبانی مسئولیت مدنی زیستمحیطی». فصلنامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 41، شماره 1.
کاتوزیان، ناصر (1387). حقوق مدنی : قواعد عمومی قراردادها. ج 4. تهران: سهامی انتشار.
ـــــــــــــــــ (1390). وقایع حقوقی : مسئولیت مدنی. تهران: سهامی انتشار .
گرشاسبی، علی (1389). مسئولیت مدنی ناشی از خسارات آلودگی نفتی کشتی در دریای آزاد. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
منتظری، محمدمهدی (1393). نگاهی گذرا به حقوق بیمه. قائم مقامی بیمهگر در حقوق ایران و فرانسه. تهران: مجد.
موسوی، فضلالله (1380). حقوق بینالملل محیطزیست. تهران: نشر میزان.
Barboza, J.(1992). collected courses of the hague academy of international law. Erik (2000). Compulsory maritime insurance. Scandinavian Institutes of Marti Tine Law Yearbook. p.3. available at: http://fork.uio,no/erikro [Accessed 24 june 2012]. International Convention on Civil liability for Oil Pollution Damage (CLC) (1969). replaced by 1992 protocol, available at: https://www.imo.org/en/About/Conventions/Pages/International-Convention-on-Civil-Liability-for-Oil-Pollution-Damage-(CLC).aspx Mason, Michael (2003). “Civil Liability for Oil Pollution Damage: Examining the Evolving Scope for Environmental Compensation in the International Regime”. Marine Policy. Özçayir, Z. O. (1998). Liability for oil pollution and collisions. LLP, London. Lambert Faivere, Y. (2003). Droit des assurance. 11th ed. Dalazz. Veaux, F. (1996). Assurance de demmage, regles particuliculieres, a lasurance. Conditions de la Grant (Risgues Couvertss). Fasc 11-3. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 151 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 114 |
||