پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,162 |
| تعداد مقالات | 10,022 |
| تعداد مشاهده مقاله | 18,743,370 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,012,673 |
ردیابی، تأیید مولکولی و بررسی ژنوتیپی فاکتورهای حدت trh و tdh در سویه‌های ویبریو پاراهمولیتیکوس از نمونه‌های میگوی اخذشده از سطح خرده‌فروشی‌های شهر کرمان | ||
| فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی | ||
| دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 50، اسفند 1403، صفحه 11-17 اصل مقاله (1.02 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/eab.2025.72666.1968 | ||
| نویسندگان | ||
| پروین محسنی1؛ محبوبه باقری* 2؛ نرگس غلامیان ادیمی3 | ||
| 1گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| 2گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| 3دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| چکیده | ||
| باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس از جمله باکتری‌های مهم قابل انتقال از طریق غذا و آب می‌باشد. در این مطالعه 110 نمونه میگوی تازه به‌صورت تصادفی از مراکز خرده‌فروشی در شهر کرمان، در تابستان 1401 جمع‌آوری شد. در آزمایشگاه، نمونه‌ها بعد از هموژن‌شدن، در محیط TCBS آگار کشت داده شدند و به‌مدت 18-24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد در گرم‌خانه قرار گرفتند. پس از اتمام زمان انکوباسیون، کلنی‌های به رنگ سبز-آبی در محیط TCBS آگار به‌عنوان کلنی‌های ویبریو موردبررسی قرار گرفته و درنهایت با تست‌های بیوشیمیایی تأیید شدند. در این پژوهش، جهت استخراج ژنوم سویه‌های ویبریو پاراهمولیتیکوس از نمونه‌های میگو، از روش جوشاندن استفاده شد. سپس با استفاده از روش PCR، حضور ژن‌های حدت tdh و trh جهت تأیید مولکولی و تعیین فاکتورهای حدت بررسی شد. با توجه به نتایج بررسی حاضر، از میان 110 نمونه میگو کشت داده‌شده بر روی محیط TCBS آگار، 72 نمونه (45/65 درصد) دارای کلنی‌های سبز یا سبز-آبی بودند. از میان این 72 نمونه، 6/23 درصد نمونه‌ها از نظر وجود ژن tox به‌عنوان نشانگر ویبریو پاراهمولیتیکوس مثبت شناخته شدند. در مورد ژن‌های حدت، ژن tdh در دو جدایه ویبریو پاراهمولیتیکوس (7/2 درصد) شناسایی شد، اما هیچ نمونه‌ای از نظر ژن trh مثبت نبود. این مطالعه تأکید می‌کند که هرچند ویبریو پاراهمولیتیکوس به‌طور گسترده در محیط‌ها و غذاهای دریایی موجود است، اما بیش‌تر آن‌ها فاقد ژن‌های حدت tdh و trh می‌باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حدت؛ کرمان؛ میگو؛ ویبریو پاراهمولیتیکوس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Detection, molecular confirmation and genotypic investigation of virulence factors trh and tdh in Vibrio parahaemolyticus strains isolated from shrimp samples obtained from retail stores in Kerman | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Parvin Mohseni1؛ Mahboube Bagheri2؛ Narges Gholamian Adimi3 | ||
| 1Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran | ||
| 2Department of Food Science and Technology, Bardsir Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran | ||
| 3Department of Veterinary Medicine (DVM), Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Vibrio parahaemolyticus is one of the significant food- and waterborne bacteria. In this study, 110 fresh shrimp samples were randomly collected from retail centers in Kerman City during the summer of 2022. In the laboratory, the samples were homogenized and cultured on TCBS agar for 18-24 hours at 37°C. After incubation, green-blue colonies on the TCBS agar were identified as potential Vibrio colonies and were further confirmed using biochemical tests. For genomic extraction of Vibrio parahaemolyticus strains from the shrimp samples, the boiling method was employed. The presence of the virulence genes tdh and trh was examined through PCR to confirm molecular identification and determine virulence factors. According to the present findings, among the 110 shrimp samples cultured on TCBS agar, 72 samples (65.45%) exhibited green or green-blue colonies. Of these, 23.6% were positive for the tox gene, serving as a marker for Vibrio parahaemolyticus. Regarding the virulence genes, the tdh gene was detected in two Vibrio parahaemolyticus isolates (2.7%), while no samples were positive for the trh gene. This study highlights that, although Vibrio parahaemolyticus is widespread in aquatic environments and seafood, most isolates lack the virulence genes tdh and trh. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Kerman, Shrimp, Vibrio parahaemolyticus, Virulence | ||
| مراجع | ||
|
Amin, R. A., & Salem, A. M. (2012). Specific detection of pathogenic Vibrio species in shellfish by using multiplex polymerase chain reaction. Global Veterinaria, 8(5), 525-531.
Bhunia, A. K., & Bhunia, A. K. (2018). Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus, and Vibrio vulnificus. Foodborne Microbial Pathogens: Mechanisms and Pathogenesis, 315-329.
Ceccarelli, D., Hasan, N. A., Huq, A., & Colwell, R. R. (2013). Distribution and dynamics of epidemic and pandemic Vibrio parahaemolyticus virulence factors. Frontiers in Cellular and Infection Microbiology, 3, 97.
Chakraborty, R. D., Surendran, P. K., & Joseph, T. C. (2008). Isolation and characterization of Vibrio parahaemolyticus from seafoods along the southwest coast of India. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 24(10), 2045-2054.
Colakoglu, F. A., Sarmasik, A., & Koseoglu, B. (2006). Occurrence of Vibrio spp. and Aeromonas spp. in shellfish harvested off Dardanelles cost of Turkey. Food Control, 17(8), 648-652.
Fujino, T., Okuno, Y., Nakada, D., Aoyama, A., Fukai, K., Mukai, T., & Ueho, T. (1953). On the bacteriological examination of shirasu-food poisoning. Medical Journal of Osaka University, 4(2/3), 299-304.
Hara-Kudo, Y., Sugiyama, K., Nishibuchi, M., Chowdhury, A., Yatsuyanagi, J., Ohtomo, Y., Saito, A., Nagano, H., Nishina, T., & Nakagawa, H. (2003). Prevalence of pandemic thermostable direct hemolysin-producing Vibrio parahaemolyticus O3: K6 in seafood and the coastal environment in Japan. Applied and Environmental Microbiology, 69(7), 3883-3891.
Hosseini, H., Cheraghali, A. M., Yalfani, R., & Razavilar, V. (2004). Incidence of Vibrio spp. in shrimp caught off the south coast of Iran. Food Control, 15(3), 187-190.
Huss, H. H. (1994). Assurance of seafood quality (Issue 334). Food & Agriculture Org.
Gutierrez West, C. K., Klein, S. L., & Lovell, C. R. (2013). High frequency of virulence factor genes tdh, trh, and tlh in Vibrio parahaemolyticus strains isolated from a pristine estuary. Applied and environmental microbiology, 79(7), 2247-2252.
Kim, Y. B., Okuda, J. U. N., Matsumoto, C., Takahashi, N., Hashimoto, S., & Nishibuchi, M. (1999). Identification of Vibrio parahaemolyticus strains at the species level by PCR targeted to the toxR gene. Journal of Clinical Microbiology, 37(4), 1173-1177.
Lamon, S., Consolati, S. G., Fois, F., Cambula, M. G., Pes, M., Porcheddu, G., Agus, V., Esposito, G., Mureddu, A., & Meloni, D. (2019). Occurrence, seasonal distribution, and molecular characterization of Vibrio vulnificus, Vibrio cholerae, and Vibrio parahaemolyticus in shellfish (Mytilus galloprovincialis and Ruditapes decussatus) collected in Sardinia (Italy). Journal of Food Protection, 82(11), 1851-1856.
Lipp, E. K., & Rose, J. B. (1997). The role of seafood in foodborne diseases in the United States of America. Revue Scientifique et Technique-Office International Des Epizooties, 16(2), 620-640.
Ottaviani, D., Santarelli, S., Bacchiocchi, S., Masini, L., Ghittino, C., & Bacchiocchi, I. (2005). Presence of pathogenic Vibrio parahaemolyticus strains in mussels from the Adriatic Sea, Italy. Food Microbiology, 22(6), 585-590.
Raghunath, P., Acharya, S., Bhanumathi, A., Karunasagar, I., & Karunasagar, I. (2008). Detection and molecular characterization of Vibrio parahaemolyticus isolated from seafood harvested along the southwest coast of India. Food Microbiology, 25(6), 824-830. https://doi.org/10.1016/j.fm.2008.04.002
Sujeewa, A. K. W., Norrakiah, A. S., & Laina, M. (2009). Prevalence of toxic genes of Vibrio parahaemolyticus in shrimps (Penaeus monodon) and culture environment. International Food Research Journal, 16(1).
Tanveer, M., Ntakiyisumba, E., & Won, G. (2024). Prevalence and risk factors of seafood-borne Vibrio vulnificus in Asia: a systematic review with meta-analysis and meta-regression. Frontiers in Microbiology, 15, 1363560.
WHO. (2020). Risk assessment tools for Vibrio parahaemolyticus and Vibrio vulnificus associated with seafood. World Health Organization.
Wong, H.-C., Chen, M.-C., Liu, S.-H., & Liu, D.-P. (1999). Incidence of highly genetically diversified Vibrio parahaemolyticus in seafood imported from Asian countries. International Journal of Food Microbiology, 52(3), 181-188.
Wong, H., Ting, S., & Shieh, W. (1992). Incidence of toxigenic vibrios in foods available in Taiwan. Journal of Applied Microbiology, 73(3), 197–202.
Yang ZhenQuan, Y. Z., Jiao XinAn, J. X., Zhou XiaoHui, Z. X., Cao GuoXiang, C. G., Fang WeiMing, F. W., & Gu RuiXia, G. R. (2008). Isolation and molecular characterization of Vibrio parahaemolyticus from fresh, low-temperature preserved, dried, and salted seafood products in two coastal areas of eastern China.
Zarei, M., Borujeni, M. P., Jamnejad, A., & Khezrzadeh, M. (2012). Seasonal prevalence of Vibrio species in retail shrimps with an emphasis on Vibrio parahaemolyticus. Food Control, 25(1), 107-109. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 49 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 26 |
||