پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,131 |
| تعداد مقالات | 9,682 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,638,899 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,308,392 |
الحکم الفقهی لأوقات الصلاة فی الرسالة ٥۲ من نهج‌البلاغة | ||
| دراسات حدیثة فی نهج البلاغة | ||
| دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5، خرداد 2020، صفحه 85-96 اصل مقاله (1.2 M) | ||
| نوع مقاله: المجلة العلمية البحوثية | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/anb.2020.6980 | ||
| نویسنده | ||
| رضا مظفری* | ||
| الأستاذ المحاضر فی جامعة بیام نور بطهران، ایران؛ | ||
| چکیده | ||
| إن مسألة "أوقات الصلاة" بصفتها مرسومًا حکومیًّا تفتح آفاقًا جدیدة فی رسالة أمیر المؤمنین (ع) إلى عماله. وطالما کان الجانب الفقهی من "أوقات الصلاة الخمس" موضوع الکثیر النقاش بین فقهاء الإمامیة والعامة. ورغم أن الرسالة ٥۲ من نهج‌البلاغة قصیرة، إلا أنها مفیدة فی مجالات مختلفة. وبالنظر إلى البعد الحکومی لصلاة الجماعة فإنها تسعى لتحقیق هذه الأهداف وهی مهمة الحاکم فی تنظیم الشؤون الروحیة، وتعزیز النظام الإسلامی وربط المدیرین بالجماهیر فی المناسبات الدینیة، وإعادة النظر فی مفهوم الفتنة فی النظام الإسلامی. ومن المفید للمعنیین معالجة البعد الأخلاقی لهذه الرسالة، مثل مراعاة أحوال الناس فی أسلوب إقامة المراسم الدینیة. وتشمل الخصائص الاجتماعیة والثقافیة للرسالة توفیر معاییر عرفیة ومحوریة المسجد فی التعلیم العلمی والثقافی وتیسیر الشؤون العامة وخلق تضامن اجتماعی فی ظل تمجید الجماعة. وتوضح دراسة هذه الرسالة أن السیادة الدینیة وصلاة الجماعة وصلاة الجمعة لا ینبغی اعتبارها عبادة فردیة وعلاقة بین الأفراد والمجتمع کما یعتقد البعض، ولکن المحافظین والوزراء والمسؤولین عن النظام الإسلامی مسؤولون عن الاهتمام بهذا الأمر العظیم، حیث یکون الإهمال بمعنى الحکم الوارد فی الرسالة، خروجًا عن القاعدة العلویة. ومع ذلک ینبغی النظر فی إنشاء آلیات قانونیة والاهتمام بدراسة أضرار الجماعات. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| أوقات الصلاة؛ الحکومة الإسلامیة؛ صلاة الجماعة؛ صلاة الجمعة | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Jurisprudential decree of time of prayer in Nahj al-Balaghah's letter 52 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Reza Mozaffari | ||
| Faculty member Payam Noor university of Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The issue of the time of prayer as a decree of government in Ali's letter to the command of the ruler opens up new perspectives. The jurisprudential aspect of the "five time prayers" has led to extensive discussions among the jurisprudence of the Imams and the public. Letter ٥۲ of Nahj - al - Balaghah - although a short text has, helps us in various aspects. Attention to the government dimension of communal prayers includes goals such as: the task of ruling the organization of spiritual affairs, the strength of the Islamic system, the relationship of directors with the masses in religious relations and the rethinking of the concept of sedition in the Islamic system. Paying attention to the ethical dimension of the letter, such as the observance of the people, is instructive in the methodology of organizing religious ceremonies. The cultural, social features of the letter is the provision of customary standards, the central mosque in scientific, cultural and facilitation of public affairs and the creation of social solidarity in the shadow of the splendor of the congregation. Religious sovereignty, congregational prayer, and Friday should not be considered as individual worship and the relationship between people of society and God - too, as some people think. But the governors, ministers, and all officials of the Islamic system are obligated to do so. The negligence in it is a departure from the Alawite regime. However, the creation of legal mechanisms and pathologies of congregations should also be considered. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Prayer times, Islamic government, Congregational prayer, Friday prayers | ||
| مراجع | ||
|
القرآن الکریم. نهج‌البلاغة. ابن أبی‌الحدید، عزّالدین أبوحامد (۱۳٦۷). تجلیات التاریخ فی وصف نهج‌البلاغة بن أبی الحدید، محمود مهدوی دامغانی، طهران: دار نی للنشر. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمّد (بلاتا). النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، قم: اسماعیلیان. ابن برّاج طرابلسی، قاضى عبد‌العزیز (۱٤۰٦ق). المهذب، قم: النشر الاسلامى. ابن منظور، ابوالفضل جمال‌الدّین محمّد بن مکرم (۱٤۱٤ق). لسان العرب، بیروت: دارالفکر. ابن میثم، میثم بن علی بحرانی (۱۳٦٦). اختیار مصباح السالکین، مشهد: مؤسسة أبحاث الحرم الرضوی الشریف. ــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۷٥). ترجمه و شرح نهج‌البلاغة، قربانعلی محمّدى مقدّم، على‌اصغر نوایییحیىزاده، اختیار مصباح السالکین، مشهد: مؤسسة أبحاث الحرم الرضوی الشریف. احمد بن فارس، ابوالحسین (۱٤۰٤ق). معجم مقائیس اللغة، قم: مکتب الدعایة الإسلامیة. اویس کریم، محمّد (۱۳٦٦). المعجم الموضوعی لنهج‌البلاغة، مشهد: مؤسسة أبحاث الحرم الرضوی الشریف. بیضون، لبیب (۱۳۷٥). تصنیف نهج‌البلاغة، قم: مکتب الدعایة الإسلامیة. بیهقی، ابوبکر احمد بن حسین (۱۳٦۱). دلائل النبوة، محمود مهدوی‌دامغانی، طهران: العلمیة والثقافیة. بیهقی‌کیذری، قطب‌الدّین محمد بن حسین (۱۳۷٥). حدائق الحقائق فی شرح نهج‌البلاغة، قم: مؤسسة نهج‌البلاغة. جوهرى، اسماعیل بن حمّاد (۱٤۱۰ق). الصّحاح، بیروت: دارالعلم للملایین. حائری، شیخ جعفر (۱۳٦۸). نهج‌البلاغة الثانی، قم: دارالهجرة. حلّى، حسن بن یوسف (دتأ). تذکرة الفقهاء (ط - الحدیثة)، قم: مؤسسة آل البیت (ع). ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۸۱). رجال العلّامة: خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال، نجف اشرف: المطبعة الحیدریة. حلّی، محقّق نجم‌الدّین (۱٤۰۸ق). شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم: اسماعیلیان. حمیرى، نشوان بن سعید (۱٤۲۰ق). شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم، بیروت: دارالفکر المعاصر. خامنئی، علی (۱٤۲۸ق). مکارم الأخلاق و رذائلها، بیروت: دار إحیاء التّراث العربی. خمینی، روح‌الله موسوی (دتأ). القواعد الفقهیة و الإجتهاد والتقلید (الرسائل للإمام خمینی)، قم: اسماعیلیان خویی، میرزا حبیب‌الله هاشمی (۱۳٥۸). منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، طهران: مکتبة الإسلامیة. دارابی، محمّد بن محمد (۱٤۱۸ق). مقامات السالکین، قم: نشر مرصاد. ذهبی، شمس‌الدّین محمّد بن أحمد (۱۹۹۳/۱٤۱۳). تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر والأعلام، بیروت: دارالکتب العربی. راغب اصفهانى، حسین بن محمّد (۱٤۱۲ق). مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دارالعلم. رضی، سید (۱۳۷۸). تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین، طهران: دار بیام حق للنشر. زمخشرى، ابوالقاسم، محمود بن عمر (۱٤۱۷ق). الفائق فی غریب الحدیث، بیروت: دار الکتب العلمیة. سرخسی، علی بن ناصر (۱۳۷۳). أعلام نهج‌البلاغة، طهران: وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی. شوشتری، محمّد‌تقی (۱۳۷٦). بهج الصباغة فی شرح نهج البلاغة، طهران: امیرکبیر. شهید ثانی، زین الدّین بن علی عاملی (۱٤۱۰ق). الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (ط-الحدیثة). قم: داوری. صافی‌غلبایغانی، لطف‌الله (بلاتا). اوقات الصلوات، قم: الثقافة والإرشاد. صالحی‌شامی، محمّد بن یوسف (۱٤۱٤ق). سبل الهدی، بیروت: دارالکتب العلمیة. صدوق، قمّی، محمّد بن على بن بابویه (۱٤۱۳ق). من لا یحضره الفقیه، قم: النشر الاسلامى. طریحی، فخرالدّین (۱٤۱٦ق). مجمع البحرین، طهران: مکتبة مرتضوی. طوسى، ابوجعفر محمّد بن حسن (۱۳۹۰ق). الاستبصار فیما اختلف من الأخبار، طهران: دار الکتب الإسلامیة. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱٤۰۰ق). النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوى، بیروت: دارالکتاب العربی. عاملى، محمّد بن حسن (۱٤۰۹ق). وسائل الشیعة، قم: مؤسّسة آل البیت (ع). عاملی، شهید اوّل محمّد بن مکی (۱٤۱۹ق). ذکری الشیعة فی أحکام الشریعة، قم: مؤسّسة آل البیت (ع). فیض کاشانی، ملامحسن (۱٤۰٦ق). الوافی، اصفهان: فیض‌الاسلام، سیّد علی‌نقی (۱۳۷۹). ترجمه و شرح نهج البلاغة، طهران: فقیه. قرشی بنابی، سید علی‌اکبر (۱۳۷۷). مفردات نهج‌البلاغة، طهران: معهد نشر قبله الثقافی. کلینى، محمّد بن یعقوب (۱٤۰۷ق). الکافی، طهران: اسلامیه. مجلسی، محمّد‌باقر بن محمّد‌تقی (دتأ). بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت: دار إحیاء التّراث العربی. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱٤۱۰ق). بحار الأنوار، بیروت: مؤسّسة الطّبع و النّشر. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳٦٦). شرح نهج‌البلاغة المقتطف من بحار الأنوار، طهران: وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی. محقّق‌داماد، مصطفی (۱۳۸۷). قواعد فقه، طهران: مرکز نشر العلوم الإسلامیة. حمود عبد‌الرّحمان (بلاتا). معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، طهران: مؤسّسة امام صاحب الزّمان. مسعود، جبران (۱۳۸۳). الرائد، رضا انزابی‌نژاد، مشهد: دار به‌نشر. مغنیة، محمّد‌جواد (۱۹۸٤/۱٤۰٤). الفقه علی المذاهب الخمسة، بیروت: دارالجواد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳٥۸). فی ظلال نهج‌البلاغة، بیروت: دارالعلم للملایین. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۹۰). رسالة امام امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، قم: مؤسسة امام علی بن ابی‌طالب (ع). موسوی، سیّدصادق (۱۳۷٦). تمام نهج‌البلاغة، طهران: مؤسّسة امام صاحب الزّمان. نجاشی، ابوالحسن احمد بن علی (۱٤۰۷ق). رجال النجاشی: فهرست أسماء مصنفی الشیعة، سید موسی شبیری‌زنجانی، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. نجفی، صاحب الجواهر، محمّد‌حسن (دتأ). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، مصحح عباس قوچانی وعلی آخوندی، بیروت: دارإحیاء التّراث العربی. نراقی، أحمد بن محمّد مهدی (۱٤۱٥ق). مستند الشیعة فی أحکام الشریعة، قم: مؤسّسة آل البیت (ع). واسطی زبیدی، محبّ‌الدّین سیدمحمدمرتضی حسینی (۱٤۱٤ق). تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دارالفکر للطباعة و النّشر والتّوزیع. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 392 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 284 |
||