تفسیر تسنیم، پدیدآمده توسط آیتالله جوادی آملی، ازجمله تفاسیر اجتهادی قرآن در دوران معاصر محسوب میشود که به اقتفای تفسیر المیزان عمدتاً از روش قرآن به قرآن بهره گرفته است. نگارنده این تفسیر در مقام بیان معارف آیات کریمه، همت خود را مصروف تفسیری مستدل و روشمند از آیات کتاب الهی نموده و بر این پایه به آرای دیگر مفسران عنایت داشته و بهنقد اندیشههای تفسیری آنان پرداخته است. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی، با بررسی نمونههایی از تفسیر تسنیم با محوریت روش نقد، نشان میدهد که آیتالله جوادی آملی، ضمن رعایت اخلاق، بهنقدی هدفمند از طریق بهکارگیری قواعد تفسیری مورد قبول طرفین و احیاناً نقد این قواعد در اندیشه تفسیری دیگر مفسران، اقدام کرده و با استدلالات عقلی و استنادات نقلی، مطابق با معیارهایی همچون: موافقت با دیگر آیات همسو، حجیت ظواهر، هماهنگی با سیاق آیات و مطابقت با عقل برهانی، نادرستی آرای برخی مفسران را تبیین نموده است. ایشان در تفسیر تسنیم با تحلیل نادرستی دلایل آنها، برداشتهای ناصواب آنان را نفی و مراد واقعی خداوند از آیات قرآن کریم را بیان میکند.
Methodology of criticizing the opinions of commentators in Tasnim's interpretation
نویسندگان [English]
Mohammad reza shahrodi1؛ mahshid mousapour2؛ Mansor pahlavan1؛ saeid shafiei3
2azad university of tehran
چکیده [English]
Tasnim Tafsir, created by Ayatollah Javadi Amoli, is one of the ijtihad interpretations of the Qur'an in the contemporary era, which has mainly used the method of the Qur'an to the Qur'an, following the interpretation of Al-Mizan. The author of this commentary, in expressing the teachings of the Crimean verses, has devoted his efforts to a reasoned and methodical interpretation of the verses of the Divine Book, and on this basis, he has considered the opinions of other commentators and criticized their interpretive thoughts. Using a descriptive-analytical method, the present article, by examining examples of Tasnim's interpretation centered on the method of critique, shows that Ayatollah Javadi Amoli, while observing ethics, makes a purposeful critique by applying interpretive rules accepted by both parties and possibly criticizing these rules in The interpretive thought of other commentators has acted and explained the inaccuracies of the opinions of some commentators with rational arguments and narrative citations, in accordance with criteria such as: agreement with other similar verses, authority of appearances, harmony with the context of the verses and compliance with argumentative reason. In Tasnim's commentary, by incorrectly analyzing their reasons, he expresses their incorrect interpretations, denial and God's true intention from the verses of the Holy Quran.
ابن منظور، جمالالدین ابوالفضل، (1414 ق)، لسان العرب، چاپ سوم، نشر دارصادر، بیروت. ۱۴۰۵ ق.
ایازی، محمد علی، (۱۴۱۴ ق)،(الف) المفسرون حیاتهم و منهجهم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران.
آخوند خراسانی، شیخ محمد کاظم، (1409 ق)، کفایه الاصول، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، قم
بابایی، علی اکبر، عزیزی کیا، غلامعلی و مجتبی روحانی راد، زیر نظر محمود رجبی (1396 ش)، روششناسی تفسیر قرآن، چاپ هفتم، انتشارات سمت، تهران. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
بابایی، علی اکبر، (1394 ش)، قواعد تفسیر قرآن، انتشارات سمت، تهران. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
برنجکار، رضا، (1391ش)، روششناسی علم کلام، اصول استنباط و دفاع در عقاید، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، قم.
ثعلبی، احمد ابن محمد(1422ق)،الکشف والبیان، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت.
قرطبی، أبو عبد الله محمد بن أحمد(1384ق)، الجامع لاحکام القران( تفسیر القرطبی)، تحقیق احمد البردونی، ناشر: دارالکتب المصریه،القاهره. قابل دسترسی از سایت http://lib.eshia.ir/
مظفر، محمد رضا، (1386 ش)، اصول الفقه، شرح فارسی: سید عبدالله اصغری، ناشر عبدالله اصغری، قم.