تعداد نشریات | 37 |
تعداد شمارهها | 1,001 |
تعداد مقالات | 8,542 |
تعداد مشاهده مقاله | 15,321,050 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 10,720,758 |
بررسی الگوهای رایج در شکلگیری جوک در زبان فارسی براساس نظریه عمومی طنز کلامی | ||
فصلنامه علمی - پژوهشی زبانشناسی اجتماعی | ||
دوره 5، شماره 3 - شماره پیاپی 19، تیر 1401، صفحه 39-51 اصل مقاله (767.8 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/il.2023.61869.1498 | ||
نویسندگان | ||
شهرام مدرس خیابانی* 1؛ بهرام مدرسی2؛ وحید طاولی3؛ فریده محسنی هنجنی4 | ||
1استادیار گروه آموزش و مترجمی زبان انگلیسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران | ||
2استادیار گروه زبانشناسی همگانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
3دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
4استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در پژوهش حاضر سعی بر آن بوده است تا با استفاده از نظریة عمومی طنز کلامی آتاردو (2020)، به بررسی و تحلیل درونمایه جوک پرداخته شود. دادههای پژوهش حاضر شامل 400 جوک است که در یک بازۀ سه ماهه از شبکههای مجازی و نرمافزارهای پیامرسان مانند تلگرام و واتساپ جمعآوری شده است. تحلیل داده به صورت توصیفی و تحلیل محتوا با استفاده از نرمافزار SPSS انجام شده است. علاوه بر این به منظور ارزیابی معناداری متغیرهای پژوهش از آزمون خیدوی پیرسون و برای بررسی شدت ارتباط بین متغیرها از آزمون کرمر استفاده شده است. آنچه در این پژوهش مطرح میشود شناسایی الگوهای رایج در ساخت جوکهای زبان فارسی و تعیین الگوی برتر براساس میزان خندهداری است. پس از تحلیل دادههای پژوهش سه الگوی رایج شناسایی شد و پس از تهیه پرسشنامه شامل 30 جوک برگرفته از هر یک از الگوهای مذکور و مشارکت 125 نفر با متغیرهای اجتماعی گوناگون از قبیل میزان تحصیلات، سن و جنسیت، الگوی برتر بر اساس معیار میزان خندهداری شناسایی شد. | ||
کلیدواژهها | ||
طنز؛ نظریه عمومی طنز کلامی؛ تقابل انگاره؛ سازوکار منطقی؛ انگاره معنایی؛ شبکه اجتماعی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Study on the Most Frequent Patterns in Forming Persian Jokes Based on General Theory of Verbal Humour | ||
نویسندگان [English] | ||
Shahram Modarres Khiabani1؛ Bahram Modarresi2؛ Vahid Tavoli3؛ Farideh Mohseni Hanjani4 | ||
1Assistant Professor at the Department of English Teaching and Translation, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran | ||
2Assistant Professor at the Department of Linguistics, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
3PhD. Candidate in Linguistics, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
4Assistant Professor at the Department of Persian Language & Literature, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
In the current research, an attempt has been made to investigate and analyze the content of the joke using the General Theory of Verbal Humour (GTVH) by Attardo (2020). The data of the present study includes over 400 jokes which were collected from the virtual networks and messaging applications such as Telegram and Whatsapp in a period of three months. Primarily, descriptive analysis has been applied over the collected data; then, content analysis has been run through SPSS software. Furthermore, in order to evaluate the significance of research variables, Pearson Chi-squared test was used, and Cramér's test was used to check the correlation of between variables.The purpose of this study was to identify the most frequent patterns to make Persian jokes as well as to determine the best pattern based on laughter-inducing effects. After analyzing the data, three common patterns were identified, and after preparing a questionnaire including 30 jokes taken from each of the mentioned patterns and the participation of 125 people with various social variables such as education level, age and gender, the best pattern was identified based on laughter-inducing impact. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Humour, General Theory of Verbal Humour, Script Opposition, Logical Mechanism, Semantic Script, Social Network, Sociolinguistics | ||
مراجع | ||
بای، علی (1395)، مقایسه نظریههای طنز زبانشناسی در طنز مطبوعاتی ایران، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.
تربتی، سروناز. مهدوی، مهران (1397)، تحلیل گفتمان انتقادی جوک در خصوص توافق هستهای؛ بازنمایی توافق هستهای در جوک فارسی، فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، سال چهارم، شماره 15،ص 111-146.
زمانیان، ناصر (1386)، نقش ابـهام در لطیفههای زبان فارسی، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.
شریعتپناه، شاداب (1392)، تحلیل گفتمان وغ وغ ساهاب بر پایۀ نظریة عمومی طنز کلامی و رویکرد اجتماعی - شناختی ون دایـک، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد.
کرامتییزدی، سریرا (1388)، تـوصیف و بـررسی طـنز در مطبوعات زبان فارسی از سال ١٣٦٣ تا سال ١٣٨٨ بر اسـاس رویـکردهای کاربردشناختی، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد.
مدرس خیابانی، شهرام. محرابی، حجت (1391)، بـررسی عـوامل زبانی مؤثر در شکلگیری طنز کلامی، مجموعه مقالات هشتمین همایش زبانشناسی ایران، ص 712-723.
Attardo, S. (2001). Humorous texts: A semantic and pragmatic analysis. Berlin, Germany: Mouton de Gruyter. Attardo, S. (2005). Review of Phillip Glenn, laughter in interaction. 2003. Cambridge: Cambridge University Press. Humor: International Journal of Humor Research, 18(4), 422–429. Attardo, S. (2008). A primer for the linguistics of humor. In V. Raskin (Ed.), The Primer of Humor Research (pp.101–156). Berlin, Germany: Mouton de Gruyter.
Attardo, S, .& Raskin, V. (1991). Script theory revis(it)ed: Joke similarity and joke representation model. Humor: International Journal of Humor Research, 4(3/4), 293–347. Brône, G., Feyaerts, K., & Veale, T. (2006). Introduction: Cognitive linguistic approaches to humor. Humor: International Journal of Humor Research, 19(3), 203–228. Raskin, V. (1985). Semantic mechanisms of humor. Dordrecht-Boston-Lancaster: D. Reidel. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 74 |