تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,114 |
تعداد مقالات | 9,530 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,196,009 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,035,618 |
بررسی و تحلیل نقش فضاهای عمومی در پایداری اجتماعی شهرها پژوهش موردی: شهر سردشت | ||
فصلنامه علمی پژوهش های بوم شناسی شهری | ||
مقاله 6، دوره 14، شماره 1 (پیاپی 30)، خرداد 1402، صفحه 99-118 اصل مقاله (1.47 M) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/grup.2023.35954.2002 | ||
نویسنده | ||
شیرکو احمدی* | ||
دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نقش فضاهای عمومی در پایداری اجتماعی شهر سردشت میباشد. روش تحقیق اسنادی- تحلیلی و پیمایشی بود و نمونهها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافتهها با توجه به نظرات استفادهکنندگان از فضاهای عمومی و با استفاده از نرمافزارهای SPSS ver.19.0 و Arc GIS ver.10.1 مورد تجزیه و نحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که مبلمان و امکانات ایمنی در حد متوسط و پایین بوده است. همچنین از بین کلیه گویههای مورد مطالعه؛ اجتماعپذیری، فعالیت و کارکرد، زیبایی و آسایش و دسترسیپذیری به ترتیب محلههای گردهسور با (73/0)، سوی بردهقوچ (62/0)، گردهسور (81/0) و گردهسور و سهراه مارغان (100/0) برخورداری، دارای بیشترین محرومیت و محلههای سرچاوه (98/0)، سرچاوه (93/0)، فرهنگیان (96/0) و آشان با (100/0) برخورداری، دارای بیشترین میزان توسعه میباشند. نتایج ضریب همبستگی نیز نشان میدهد که محدودیت حضور زنان در فضاهای عمومی با ضریب 163/0- و آلودگیهای محیطی با ضریب 361/0- دارای رابطه منفی و معکوس و شاخصهای مربوط به امکانات فضاها، مسئولیتپذیری، حس تعلق، مشارکت، امنیت و تعامل اجتماعی دارای ضریب همبستگی مستقیم و مثبت میباشند. | ||
کلیدواژهها | ||
فضاهای عمومی؛ پایداری اجتماعی؛ شهر سردشت | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Studying and Analyzing the Role of Public Spaces in Social Sustainability of Cities Case Study: Sardasht City | ||
نویسندگان [English] | ||
shirko ahmadi | ||
Ph.D Candidate, Department of Geography, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. | ||
چکیده [English] | ||
The purpose of this research is to investigate and analyze the role of public spaces in the social sustainability of Sardasht city. The method was documentary-analytical and survey and the samples were selected using simple random sampling method. Findings were analyzed according to the users’ of public spaces opinions and by using SPSS ver.19.0 and Arc GIS ver.10.1 software. The results show that, furniture and safety facilities are moderate and low. Also from all the studied items; Sociability, activity and functionality, beauty and comfort and accessibility, respectively, quarters of Gerda Soor with (0.73), Sooy Barda Ghooch (0.62), Gerda Soor (0.81) and Gerda Soor and three-way Marghan (0.100) have the most deprivation and the quarters of Sarchaveh (0.98), Sarchaveh (0.93), Farhangian (0.96) and Ashan with (0.100) have the highest development. The results of correlation coefficient also show that the limitation of women's presence in public spaces with a coefficient of -0.163 and environmental pollution with a coefficient of -0.361 have a negative and inverse relationship and indicators related to the facilities of spaces, responsibility, sense of belonging, participation, security and social interaction have a direct and positive correlation coefficient. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Public Spaces, Social Sustainability, Sardasht City | ||
مراجع | ||
Ahmadi, Sh. (2017). Investigation and analysis of the limits of physical development of cities (case study: Sardasht city). human settlements planning studies, 12 (4) 972-953. (In Persian) Beeler, J. N. (2011). Security Planning for Public Spaces: Testing a Proposed CPTED Instrument in Berlin, Germany (A thesis presented to the graduate school of the University of Florida in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Arts in urban and regional planning). Gainesville: University of Florida. Chiesura, A. (2004). The role of urban parks for the sustainable city. Landscape and urban planning, 68(1), 129-138. Chiu, R. L. (2004). Socio‐cultural sustainability of housing: a conceptual exploration. Housing, theory and society, 21(2), 65-76. Colantonio, A. (2007). Social Sustainability: An Exploratory Analysis of its Definition. Assessment Methods, Metrics and Tools, OISD (EIB) WP, 1. Colantonio, A. (2008). Traditional and emerging prospects in social sustainability. Measuring Social Sustainability: Best Practice from Urban Renewal in the EU, 2. Colantonio, A. (2008b). Social sustainability: linking research to policy and practice. Working paper, Oxford Institute for Sustainable Development, Oxford Brookes University. Colantonio, A., Dixon, T., Ganser, R., Carpenter, J., & Ngombe, A. (2009). Measuring Socially Sustainable Urban Regeneration in Europe. Cowan, R. (2005). The Dictionary of Urbanism, Streetwise press. Day, Kristen, The Ethic of Care and Women’s Experiences of Public Space, Journal of Environmental Psychology, No 20, pp 103-124. Daneshpour, A., Shia, I., & Roosta, M. (2014). Development of a structural model of spatial factors effective on promoting social sustainability in worn-out urban contexts with the help of factor analysis and path analysis. Urban and rural management, 13(35), 133-142. (In Persian) Dempsey, N., Bramley, G., Power, S., & Brown, C. (2011). The social dimension of sustainable development: Defining urban social sustainability. Sustainable development, 19(5), 289-300. Garcia-Ramon, M. D., Ortiz, A., & Prats, M. (2004). Urban planning, gender and the use of public space in a peripheral neighborhood of Barcelona. Cities, 21(3), 215-223. Gates, R., & Lee, M. (2005). Director of Social Planning, in consultation with the manager of the sustainability group-definition of social sustainability for Vancouver City Council, Appendix A: Social Sustainability (Policy Report Social Development, CC File No. 3501, May 10, 2005). Vancouver: Vancouver City Council. Gehl, J. (1987). Life between buildings (Vol. 23). New York: Van Nostrand Reinhold. Ghale Noei, M., & Dehqanzad, S. (2013). Evaluating the physical qualities of urban spaces with a sustainable development approach, case example: Shahreza National Garden neighborhood. Sustainable Urban Development Quarterly, Sustainable Urban Development Journal - Scholars Institute of Higher Education, 39-49. (In Persian)
Gholami Bimorgh, Y., & Dehghan Jezi, A. (2020). The role of pedestrianization on increasing the vitality of urban spaces, a case study of Guzborkhar city. Scientific-research journal of urban ecology research, 11(1), 151-164. (In Persian) Glasson, J., & Wood, G. (2009). Urban regeneration and impact assessment for social sustainability. Impact Assessment and Project Appraisal, 27(4), 283-290. Golany, G. S., Ojima, T. (1996). Geo-space urban design. John Wiley; Sons. GTZ, (2004). Chance for Sustainable Development, Programme Office for Social and Ecological Habibi, M., & Alipour Shojaei, F. (2015). A comparative study of public spaces for women with urban public spaces in terms of responding to women's needs, case study: Water and Fire Park and Behesht Madaran Park in Tehran. Journal of Fine Arts-Architecture and Urban Planning, 20(1), 17-30. (In Persian) Halob, R.; Bashirieh, H. (2014) Jürgen Habermas: Criticism in the Public Domain, Nei Publishing, edition: 8, Tehran, Iran. (In Persian) Javadan, M. (2016). A review of the conceptual and strategic framework of sustainable and social development indicators. the second national conference on sustainable development and urban development, Isfahan, 1-15. (In Persian) Koning, J. (2001, November). Social sustainability in a globalizing world: context, theory and methodology explored. In Proceedings of the UNESCO/MOST meeting, The Hague, The Netherlands, 22-23. Koshane, R., & Pourmohammadi, M. (2013). Evaluation and analysis of urban public spaces using TOPSIS model (case study: Tabriz city). Urban and Regional Studies and Researches (Discontinued), 5(17), 37-52. (In Persian) Littig, B., Griessler, E. (2005). Social sustainability: a catchword between political pragmatism and social theory. International journal of sustainable development, 8(1-2), 65-79. Magis, K. (2010). Community resilience: An indicator of social sustainability. Society and natural resources, 23(5), 401-416. McKenzie, S. (2004). Social sustainability: towards some definitions. Mohammadi, J,. Ahmadian, M., & Azadi ghatar, S. (2018). Analysis and evaluation of distribution and sustainable development of urban green spaces; Case example: Miandoab city. Urban and rural management, 10(29), 259-276. (In Persian) Nasr, T., & Emadi, M. (2021). Examining the role of socio-cultural sustainability indicators in the development of public spaces in cities (exploratory case: Khaldebrin Park and Bagh Eram St. - Shiraz city). Urban Environment Policymaking, 1(4), 57-76. (In Persian) Nastern, M., Hadizadeh Zargar, S., & Ghasemi, V. (2013). Evaluation of social sustainability indicators using network analysis process (ANP). Applied Sociology, 24(3), 155-173. (In Persian) Partridge, E. (2005, September). Social sustainability’: a useful theoretical framework. In Australasian political science association annual conference, 28-30. Rafiyan, M., & Khodaei, Z. (2008). Investigating indicators and criteria affecting citizens' satisfaction with urban public spaces. Strategy magazine, 18 (53), 227-248. (In Persian) Rastbin, S., Jafari, Y., Darem, Y., & Meghazi Mehretahran, A. (2012). A research on the correlation between environmental qualities and the continuity of urban life in public areas (case example: Isfahan Jolfa). Bagh-e Nazar, 9(21), 35-44. (In Persian) Rezazadeh, R. (2008). The urban environment is the foundation of social justice, examining the barriers and factors of women's participation in the public space. Tehran Development Institute, Manzar, 2(7), 28-30. (In Persian) Sachs, I. (1999). Social sustainability and whole development: exploring the dimensions of sustainable development. Sustainability and the social sciences: a cross-disciplinary approach to integrating environmental considerations into theoretical reorientation, 25-36. Statistics Center of Iran, 2013 census of Sardasht city. (In Persian) Tavakolinia, J., Mohammadian Mesamrim, H., & Zarghami, S. (2020). An analysis of the role of the quality of public spaces in social sustainability (case study: Tajrish neighborhood). Human settlement planning studies, 15(1), 85-100. (In Persian) Thin, N., Lockhart, C., & Yaron, G. (2002). Conceptualising socially sustainable development. Unpublished work. Valentin, A., & Spangenberg, J. H. (2000). A guide to community sustainability indicators. Environmental impact assessment review, 20(3), 381-392. Vallance, S., Perkins, H. C., & Dixon, J. E. (2011). What is social sustainability? A clarification of concepts. Geoforum, 42(3), 342-348. Weingaertner, C., & Moberg, Å. (2014). Exploring social sustainability: Learning from perspectives on urban development and companies and products. Sustainable Development, 22(2), 122-133. احمدی، شیرکو (1396). بررسی و تحلیل محدودیتهای توسعه فیزیکی شهرها (مطالعه موردی: شهر سردشت). مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، 12(4)، 953-972.
توکلینیا، جمیله؛ محمدیان مصمم، حسن و ضرغامی، سعید (1399). تحلیلی بر نقش کیفیت فضاهای عمومی در پایداری اجتماعی (مورد پژوهی: محله تجریش). مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، 15(1)، 85-100.
جاودان، مجتبی (1386). مروری بر چارچوب مفهومی و راهبردی شاخصهای توسعه پایداری و اجتماعی. دومین کنفرانس ملی توسعه پایدار و عمران شهری، اصفهان، 15-1.
حبیبی، میترا و علیپور شجاعی، فرشته (1391). بررسی تطبیقی فضاهای عمومی ویژه زنان با فضاهای عمومی شهری در میزان پاسخگویی به نیازهای بانوان نمونه موردی: پارک آب و آتش و بوستان بهشت مادران تهران. نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 20(1)، 17-30.
دانشپور، عبدالهادی، شیعه، اسماعیل و روستا، مریم (1393). تدوین مدل ساختاری عوامل مکانی مؤثر بر ارتقاء پایداری اجتماعی در بافتهای فرسوده شهری به کمک تحلیل عامل و تحلیل مسیر. مدیریت شهری و روستایی، 13(35)، 133-142.
راست بین، ساجد؛ جعفری، یاسر؛ دارم یاسمن و معززی مهرطهران، امیر محمد (1391). پژوهشی بر رابطه همبستگی مابین کیفیتهای محیطی و تداوم حیات شهری در عرصههای عمومی (نمونه موردی: جلفای اصفهان). باغ نظر، 9(21)، 35-44.
رضازاده، راضیه (1388). فضای شهری زمینهساز عدالت اجتماعی، بررسی موانع و عوامل مشارکت زنان در فضای عمومی. نهاد توسعه تهران، منظر، 2(7)، 28-30.
رفیعیان، مجتبی و خدایی، زهرا (1388). بررسی شاخصها و معیارهای مؤثر بر رضایتمندی شهروندان از فضاهای عمومی شهری. نشریه راهبرد، 18 (53)، 227-248.
غلامی بیمرغ، یونس و دهقان جزی، ابوالفضل (1399). نقش پیادهمداری بر افزایش سرزندگی فضاهای شهری مطالعه موردی شهر گزبُرخوار. دوفصلنامه علمی پژوهشی پژوهش های بوم شناسی شهری، 11(1)، 151-164.
قلعه نویی، محمود و دهقانزاد، شیما (1393). ارزیابی کیفیتهای کالبدی فضاهای شهری با رویکرد توسعه پایدار، نمونه موردی: محله باغ ملی شهرضا. فصلنامه توسعة پایدار شهری، مجله توسعه پایدار شهری - موسسه آموزش عالی دانش پژوهان، 49 -39.
کوشانه، روشن و پورمحمدی، محمد رضا (1392). ارزیابی و تحلیل فضاهای عمومی شهری با استفاده از مدل تاپسیس (مطالعه موردی: شهر تبریز). مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای (توقف انتشار)، 5(17)، 37-52.
محمدی، جمال؛ احمدیان، مهدی و آزادی قطار، سعید (1390). تحلیل و ارزیابی توزیع و توسعه پایدار فضاهای سبز درون شهری؛ نمونه موردی: شهر میاندوآب. مدیریت شهری و روستایی، 10(29)، 259-276.
مرکز آمار ایران، سرشماری سالهای 1390 شهرستان سردشت.
نسترن مهین، هادیزاده زرگر؛ صادق و قاسمی، وحید (1392). ارزیابی شاخصهای پایداری اجتماعی با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه (ANP). جامعه شناسی کاربردی, 24(3)، 155-173.
نصر، طاهره و عمادی، مریم (1400). بررسی نقش شاخصهای پایداری اجتماعی-فرهنگی در توسعه فضاهای عمومی شهرها (مورد کاوی: پارک خلدبرین و خیابان باغارم-شهر شیراز). سیاست گذاری محیط شهری، 1(4)، 57-76.
هالوب، رابرت و بشیریه، حسین (1393). یورگن هابرماس: نقد در حوزه عمومی. ناشر نشر نی، تهران، ایران. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 157 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 252 |