تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,105 |
تعداد مقالات | 9,457 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,062,866 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,959,395 |
اثر تسلیم مبیع در زمان انتقال مالکیت اموال غیر منقول از منظر ماده 62 قانون برنامههای دائمی احکام توسعه کشور | ||
دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی | ||
مقاله 6، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 22، اسفند 1401، صفحه 73-82 اصل مقاله (440.18 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/clk.2023.68105.3176 | ||
نویسندگان | ||
علی مراد خسروی1؛ پوریا رضی* 2؛ علی رستمی فر3 | ||
1دانشجوی دکترای گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده حقوق، واحد قشم، قشم، ایران | ||
2استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده علوم انسانی، واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران | ||
3استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده حقوق، واحد قشم، قشم، ایران | ||
چکیده | ||
عقد بیع از مهمترین و رایج ترین عقود در جامعه و نظام حقوقی ایران است. به دلیل نقش و اهمیتی که این عقد در روابط تجاری بین افراد جامعه دارد، پیوسته مورد توجه پژوهشگران حقوقی قرار گرفته است. در مورد عقد بیع مباحث متعددی مطرح است که یکی از برجستهترین آنها مبحث آثار عقد بیع منعقد شده که شامل تسلیم و زمان انتقال مالکیت است. نظامهای مختلف حقوقی در خصوص زمان انتقال مالکیت در عقد بیع نظر واحدی ندارند و با توجه به نوع مورد معامله در عقد بیع واقع شده زمان انتقال مالکیت مبیع متفاوت است. قانون مدنی ایران که برگرفته از منبع غنی فقه امامیه است. زمان انتقال مالکیت مبیع را زمان انعقاد عقد بیع میداند و براساس مواد 338 و 339 و بند اول ماده 362 قانون مذکور و قاعده فقهی المبیع یملک بالعقد» در لحظه وقوع عقد بیع مبیع را ملک مشتری و ثمن را ملک بایع میشناسد. بر اساس مقررات ثبتی، در خصوص تسلیم ملک غیر منقول مورد معامله در عقد بیع صورت گرفته انتقال سند رسمی نیز حکایت از تسلیم مبیع به خریدار دارد. قانون برنامههای احکام دائمی توسعه کشور نیز در صدد رفع نزاع بین قوانین مصوب سابق برآمد و در ابتدا نقل و انتقالات رسمی را مورد حمایت قرار داد و در ذیل ماده 62 قانون مذکور نقل و انتقالات اموال غیر منقول را با اسناد عادی معتبر شناخت و تسلیم در زمان انتقال مالکیت را بر اساس قوانین سابق معتبر شناخته است. به طور کلی قواعد حقوقی بر این مبنا قراردارد که زمان انتقال مالکیت زمان انعقاد قرارداد است و تسلیم مبیع نیز از آثار همین قرارداد است و البته در موارد استثنایی نیز با مواردی روبرو خواهیم شد که قبض مبیع یا ثمن، شرط صحت عقد است و در زمان تحقق شرط، مالکیت منتقل میشود، لیکن بایستی توجه داشت که تسلیم مبیع از آثار عقد بیعی است که مالکیت مبیع در لحظه وقوع آن عقد صورت گرفته است و تسلیم مبیع لزوماً از آثار انتقال مالکیت نیست به جز موارد استثنایی دیگری که در قانون مدنی قبض را شرط صحت عقد بیع دانستهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
بیع؛ انتقال مالکیت؛ تسلیم؛ مبیع؛ اموال غیر منقول | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Surrender of the Seller at the Time of Transfer of Ownership of Immovable Property from the Point of View of Article 62 of the Law on Permanent Programs of the Development Decrees of the Country | ||
نویسندگان [English] | ||
Alimorad Khosravi1؛ Pooria Razi2؛ Ali Rostamifar3 | ||
1Ph.D. Student, Department of Private Law, Islamic Azad University, Faculty of Law, Qeshm Branch, Qeshm, Iran | ||
2Assistant Professor, Department of Law, Islamic Azad University, Faculty of Humanities, Bandar Abbas Branch, Bandar Abbas, Iran | ||
3Assistant Professor, Department of Law, Islamic Azad University, Faculty of Law, Qeshm Branch, Qeshm, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The sale contract is one of the most important and common contracts in Iran's society and legal system. Due to the role and importance of this contract in business relations between people in the society, it has been constantly receiving the attention of researchers and legal scholars. Regarding the sale contract, there are many issues, one of the most prominent of which is the issue of the effects of the concluded sale contract, which includes submission and the time of transfer of ownership. Different legal systems do not have a single opinion regarding the time of transfer of ownership in the contract of sale, and according to the type of transaction in the contract of sale, the time of transfer of ownership of the seller is different. The civil law of Iran, which is derived from the rich source of Imamiyyah jurisprudence, considers the transfer of ownership of the seller to be the time when the contract of sale is concluded, and based on articles 338 and 339 and the first paragraph of article 362 of the aforementioned law and the jurisprudence rule "the seller is the owner of the contract" at the moment of the sale contract, the seller is the owner. The seller knows the customer and the price. According to the registration regulations, regarding the delivery of the immovable property traded in the contract of sale, the transfer of the official document also indicates the delivery of the sold to the buyer. The law on the programs of permanent decrees for the development of the country also sought to resolve the conflict between the previously approved laws and at first it supported official transfers and under Article 62 of the aforementioned law, it recognized and submitted transfers of immovable property with valid normal documents. At the time of transfer, the ownership has been recognized as valid according to the previous laws. In general, the legal rules are based on the fact that the time of transfer of ownership is the time of the conclusion of the contract, and the handing over of the seller is one of the effects of the same contract, and of course, in exceptional cases, we will encounter cases where the bill of sale or the price is a condition for the validity of the contract, and at the time If the condition is fulfilled, the ownership is transferred, but it should be noted that the handing over of the seller is one of the effects of the contract of sale, that the ownership of the sold has taken place at the moment of the contract, and the handing over of the seller is not necessarily one of the effects of the transfer of ownership, except for other exceptional cases that are considered in the civil law. They have considered the condition of validity of the contract of sale. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Ownership Transfer, Delivery, Sale, Immovable Property | ||
مراجع | ||
امامی، سیدحسن (1371). حقوق مدنی. جلد اول. چاپ دوازدهم. تهران: انتشارات اسلامیه.
بروجردی، عبده، محمد (1329). حقوق مدنی. جلد اول. تهران: نشر علمی.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1356). ترمینولوژی حقوق. تهران: انتشارات گنج دانش.
ـــــــــــــ (1356). ترمینولوژی حقوق. چاپ ششم. تهران: انتشارات گنج دانش.
ـــــــــــــ (1357). دائره المعارف حقوق مدنی و تجارت. جلد اول. چاپ اول.
جیلانی قمی، ابوالقاسم (1324). جامع الشتات. تبریز: نشر چاپ سنگی.
حائری شاه باغ، سیدعلی (1376). شرح قانون مدنی ایران. جلد اول. چاپ اول. تهران: انتشارات گنج دانش.
حسینی الروحانی، محمدصادق (بیتا). فقه الصادق. جلد شانزدهم.
ـــــــــــــ (بیتا). منهاج الفقاهه. جلد ششم.
خدابخشی، عبدالله (1399). حقوق دعاوی 7، تحلیلها و منتخب آرای قضایی. چاپ دوم. تهران: شرکت سهامی انتشار.
خویی، ابوالقاسم (1412). مصباح الفقاهه. جلد هفتم. بیروت: دارالهادی.
دهخدا، علی اکبر (1337). لغتنامه. جلد چهارم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
رستم باز، سلیم (بیتا). شرح المجله. جلد اول. چاپ سوم. بیروت: دارلکتب العلمیه.
شهیداول، مکی العاملی، محمد بن جمالالدین (1407). اللمعه الدمشقیه. نجف: مطبه آلاداب.
شهیدی، مهدی (بیتا). جزوه حقوق مدنی6. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
شهیدی، مهدی (1370). سقوط تعهدات. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
طوسی، ابیجعفرمحمدابنحسن (بیتا). الخلاف. بیروت: دارالتعارف.
کاتوزیان، ناصر (1371). عقود معین. جلد اول. چاپ چهارم. تهران: شرکت سهامی انتشار.
ـــــــــــــ (1378). عقود معین. جلد اول. تهران: انتشارات بهمن شیر.
کیانی، عبدالله (1376). التزامات بایع و مشتری. چاپ اول. تهران: انتشارات ققنوس.
محقق حلی (1350). شرایع الاسلام فی مسائل الحلال والحرام. قم: نشر دارالهدی.
موسوی خمینی، روحاله (1363). کتاب البیع. جلد 5. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
مؤمن قمی، محمد (بیتا). مجله فقه اهلبیت، سال سوم، شماره 11و12.
مهرابپور، داراب (1394). تفسیری بر حقوق بیع بینالمللی. جلد دوم. تهران: انتشارات گنج دانش.
نائینی، میرزاحسن (بیتا). منیه الطالب فی شرح المکاسب. جلد دوم. تهران: چاپخانه حیدری.
نجفی، شیخ محمدحسن (1918). جواهر الکلام. جلد 23. چاپ دوم. بیروت: دارالاحیات التراث. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 343 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 116 |