تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,131 |
تعداد مقالات | 9,677 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,620,042 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,300,017 |
بررسی آراء تفسیری معنای «غیر بعید» درآیه 31 سوره ق | ||
پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن | ||
مقاله 2، دوره 3، شماره 1، مهر 1393، صفحه 7-20 اصل مقاله (196.74 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا حاجی اسماعیلی1؛ زهرا محققیان* 2؛ ابوالفضل نصری2 | ||
1دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان | ||
2دانشجوی دکتری گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
مفسران قرآن واژه «غیر بعید» در آیه 31 سوره ق «وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِید» (ق/31) را دارای چهار احتمال نحوی ظرف مکان، ظرف زمان، حال، صفت مصدر محذوف دانستهاند. این در حالی است که ایشان درباره تفسیر این واژه، حدود 9 احتمال معنایی بیانکرده ولی برای اکثر آنها دلیلی ارائه ندادهاند. این پژوهش با توجه به مضامین کلی سوره ق، دو معنا برای واژه «غیر بعید» بیان و سپس هردو را با سایر آیات قرآن تأیید و همراه نموده است. بنابر معنای اول: این قید برای دفع توهم بعید بودن وقوع بهشت است. همانگونه که در نخستین آیات این سوره بدان اشاره گردیده که بر اساس آن، وقوع قیامت امری بعید نیست و بنابر معنای دوم: این قید، به وجود بهشت در زمان حاضر، اشاره دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ازلاف؛ بهشت؛ متقین؛ غیربعید؛ سوره ق؛ سیاق | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Interpretive Opinions about Meaning of "غیربعید" in Sura Qaf/31 | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammadreza Haji Esma’ili1؛ Zahra Mohaghaghiyan2؛ Abolfazl Nasri2 | ||
چکیده [English] | ||
Qur'an commentators have translated the term "not far/distant" «غیربعید» in verse 31 of Sura Qaf "وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِید" (Q 50/31) within four possible grammatical manner; adverbs of place and time (ẓarf makān, ẓarf zamān), the circumstantial accusative (al-ḥāl), Adjective infinitive that has been omitted. They expressed about 9 possible meaning without any reason for them. This article focus on total context of surah Qaf and express to meaning for "not far/distant" and then compare and confirm with other verses. First meaning: this phrase is for denying the image of paradise being away. As was mentioned in the first verse of this chapter, based on its occurrence is highly unlikely resurrection and the second meaning: it refers to the present reservation in heaven | ||
کلیدواژهها [English] | ||
being near (Izlaf), Paradise, virtuous, not far/distant, sūra Qaf, Context | ||
مراجع | ||
آذرنوش، آذرتاش(1374). راههای نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، تهران: توس. ازهری، محمدبن احمد (بی تا). تهذیب اللغة، تحقیق علی حسن هلالی، قاهره: بینا. اسدی طوسی، علیبن احمد (1365). لغت فرس، تهران: خوارزمی. ابنفارس(1404ق). معجم مقاییس اللغة، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم: دارالفکر. ابندرید (1988م). جمهرة اللغة، تحقیق رمزی منیربعلبکی، بیروت: دارالعلم. ابن عجیبه، احمد ابن محمد(1419ق). البحر المدید فی تفسیر القرآن، تحقیق دکتر حسن عباس زکی، قاهره: بینا. ابن کثیر، اسماعیل ابن عمرو (1419ق). تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دارالکتب العلمیة. ابن منظور، محمد ابن مکرم (1419ق). لسان العرب، بیروت: دار الصادر. الجوهری، اسماعیل بن حماد (1407ق). الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، بیروت: دارالعلم للملایین. ابن هشام الأنصاری، جمال الدین أبو محمد عبدالله بن یوسف (1985ق). مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب، بیروت: دارالفکر. بیضاوی، عبد الله ابن عمر (1418ق). انوار التنزیل و اسرار التأویل، بیروت: دار احیاء التراث العربی. جوادی آملی، عبدالله (1386ش) سرچشمه اندیشه، قم: اسراء. جوادی آملی، عبدالله (1387 الف). مبادی اخلاق در قرآن، قم: اسراء. جوادی آملی، عبدالله (1387ب). معاد در قرآن، قم: اسراء. جوادی آملی، عبدالله (1387ج). سیره رسول اکرم(صلی الله علیه و آله)، قم: اسراء. جوادی آملی، عبدالله (1389). تفسیر تسنیم، قم: اسراء. درویش، محیى الدین(1415ق). إعراب القرآن و بیانه، سوریه: دارالارشاد، چاپ چهارم. رازی، ابوحاتم(1958ق). کتاب الزینة فی الکلمات الاسلامیة العربیة، تحقیق حسینبن فیضاللّه همدانی، قاهره: بینا. رازى، فخرالدین (1420ق). مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربى. راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412ق). المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: صفوان عدنان داودى، دمشق بیروت: دارالعلم الدار الشامیه. زبیدی، محمدبنمحمد (1421ق). تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دارالفکر للطباعة والنشر. سیوطی، عبدالرحمانبن ابیبکر(1363). الاتقان فی علوم القرآن، قم: افست. سیوطی و محلی، جلال الدین (1416ق). التفسیر الجلالین، بیروت: النور للمطبوعات. صادقى تهرانى، محمد (1419ق). البلاغ فى تفسیر القرآن بالقرآن، قم: مولف. صدرالمتالهین، محمد بن ابراهیم (1366). تفسیر القرآن الکریم( صدرا)، قم: بیدار، چاپ دوم. طباطبایی، سید محمد حسین (1417ق). المیزان، قم: جامعه مدرسین حوزه علیمه قم. طبرسی، فضل ابن حسن (1372). مجمع البیان، تهران: ناصر خسرو. طبرى، ابو جعفر محمد بن جریر (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفة. طریحی، فخر الدین(1375). مجمع البحرین، تهران: مرتضوی. طوسی ، محمد بن حسن (بی تا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی. طیب، عبد الحسین (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات اسلام. عبد الشکور، فلاح (1383). زینة القرآن، مشهد: آستان قدس رضوی. عروسى حویزى، عبد على بن جمعه(1415ق). تفسیر نور الثقلین، تحقیق سید هاشم رسولى محلاتى، قم: انتشارات اسماعیلیان. عمید، حسن (1379). فرهنگ فارسی عمید، تهران: انتشارات امیر کبیر. فراء، ابوزکریا یحیى بن زیاد (بی تا). معانى القرآن، مصر: دارالمصریة للتألیف و الترجمة. فراهیدی، خلیل ابن احمد (1410ق). العین، قم: انتشارات هجرت.
فیومی، احمد ابن محمد (بی تا). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، بیروت: دارالفکر. قرشی، علی اکبر(1371). قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیة. قرشی، علی اکبر (1377). احسن الحدیث، تهران: بنیاد بعثت. گنابادى، سلطان محمد (1408ق). بیان السعادة فى مقامات العبادة، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات. مصطفوی، حسن (1360). التحقیق فی کلمات القرآن، تهران: نشر بنگاه ترجمه و نشر کتاب. مغنیه، محمد جواد (1424ق). الکاشف، تهران: دار الکتب الإسلامیة. مهدوی کنی، صدیقه (1388). ساختار گزاره های اخلاقی (رویکردی معناشناختی)، تهران: دانشگاه امام صادق(علیهالسّلام). نیشابوری ، نظام الدین حسن ابن محمد (1416ق). غرائب القرآن و رغائب القرآن، بیروت: دارالکتب العلمیة. هروی، ابوعبید (1407ق). کتاب الغریبین: غریبی القرآن و الحدیث، حیدرآباد دکن: بینا. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,227 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,455 |