پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 37 |
| تعداد شماره‌ها | 1,001 |
| تعداد مقالات | 8,542 |
| تعداد مشاهده مقاله | 15,320,429 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 10,720,242 |
بررسی تأثیر رویدادهای زمینشناسی خلیج فارس بر توزیع و پراکنش گکوی سنگلاخ بلانفورد (Pristurus rupestris) با استفاده از ژن میتوکندریایی 12S | ||
| فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی | ||
| مقاله 13، دوره 6، شماره 3، اسفند 1396، صفحه 153-161 اصل مقاله (770.08 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| فراهم احمدزاده* 1؛ آفرین شهریاری2؛ حسین مصطفوی3 | ||
| 1استادیار، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران | ||
| 2دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران | ||
| 3استادیار، دانشگاه شهید بهشتی، تهران | ||
| چکیده | ||
خانواده Sphaerodactylidae گکوهایی هستند که در امریکای شمالی و جنوبی، کارائیب، جنوب اروپا، شمال افریقا، خاورمیانه و آسیای مرکزی توزیع شدهاند. گکوهای خانواده Sphaerodactylidae جنس Pristurus شامل 23 تا 26 گونه میباشند. گکوی سنگلاخ بلانفورد Pristurus rupestris یکی از کوچکترین گونههاست که در شرق عربستان و جنوب ایران پراکنده شده است. در این مطالعه منشا و نحوه گسترش این گونه در ایران و جزایری که حضور این گکو در آن‌جا تایید شده است، بررسی گردید. همچنین تأثیرات نوسانهای آب و هوایی بر روی پراکنش این گونه در طی دورههای زمینشناسی با استفاده از نشانگر میتوکندریایی (12S) مورد مطالعه قرار گرفت. از این‌رو 10 نمونه از محدوده پراکنش این گونه در ایران جمع‌آوری و به همراه نمونههای موجود در بانک ژن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که نمونههای ایران متعلق به کلاد شرق (P. rupestris) هستند. همچنین نمونههای متعلق به جزایر ایرانی خلیج فارس به جز جزیره خارک تفاوت چندانی با سرزمین اصلی نشان ندادند. شبکه هاپلوتایپی نشان داد که نمونههای ایران به همراه نمونههای عمان در یک هاپلوگروپ قرار گرفته و هاپلوتایپ مرکزی نیز مربوط به عمان می‌باشد. از این‌رو احتمال میرود که نمونههای ایران در طی دوره پلیستوسن از جمعیت سواحل عربی مشتق شدهاند و در زمان خشک بودن خلیج فارس به ایران رسیدهاند. با توجه به اینکه موانع ژئومورفولوژیکی بر روی الگوی پراکنش خزندگان تأثیر مستقیم میگذارند آنها می‌توانند شاخص خوبی برای بررسی الگوهای جغرافیای تبارشناختی باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گکوی سنگلاخ بلانفورد Pristurus rupestris؛ ژن میتوکندریایی 12S؛ جغرافیای تبارشناسی؛ خلیج فارس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating the impact of geological events on the distribution of blandford's semaphore Lizard (Pristurus rupestris) using 12S mitochondrial gen | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Faraham Ahmadzadeh1؛ Afarin Shahriyari2؛ Hossein Mostafavi3 | ||
| 1Assistant Professor, Environmental Research Center, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| 2Former M. Sc. Student, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
Sphaerodactylidae is a family of geckos comprising 200 species in 12 genera. They are distributed in the Northern and Southern America, the Caribbean, Southern Europe, Northern Africa, Middle East, and Central Asia. Individuals of genus Pristurus are also known as the Semaphore Geckos and consist of 23 to 26 species. Pristurus rupestris is one of the smallest species of the genera which is found throughout the Eastern Arabian Peninsula and Southern Iran. In the current study, the origin and distribution of this species in Iran and the islands in which the presence of this gecko was confirmed, as well as the effects of climate oscillation on the distribution of this species during the periods of geologic events with usage of the mitochondrial marker (12S) was studied. In doing so, ten samples were collected from the species distribution range and their sequences were added to sequences obtained from GenBank and the resulted data set was analyzed using Bayesian and Maximum Likelihood methods. The results show that all Iranian samples belong to the Eastern Clade. Also, except for Kharg Island, all samples from other islands of the Persian Gulf are similar to those in the mail land. The Haplotype Network illustrated that both Iranian and Omani samples are placed in the same haplogroup and the central haplogroup is located in Oman. We speculate that during the last Ice Age in Pleistocene era, the Iranian individuals were separated from the Arabian ones and arrived in Iran during the Persian Gulf’s drought. Given that the geomorphologic barriers can directly affect the distribution patterns of reptiles, they would be excellent indicators for studying the phylogeographic | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Blandford's Semaphore Lizard, Pristurus rupestris, 12S Mitochondrial Gene, Phylogeography, Persian Gulf | ||
| مراجع | ||
|
Aghanabati, A; (2006). Geology of Iran. Geological Survey of Iran, Tehran. 586 p (in Persian).
Anderson, S.C; (1999). The Lizard of Iran. Society for the Study of Amphibians and Reptiles. Oxford, Ohio. 44 p.
Arnold, E.N; (1993). Historical changes in the ecology and behavior of semaphore geckos (Pristurus, Gekkonidae) and their relatives. Journal of Zoology. 229, 353–384.
Arnold, E.N; (2009). Relationships, evolution and biogeography of Semaphore geckos, Pristurus (Squamata, Sphaerodactylidae) based on morphology. Zoo taxa. 2060, 1–21.
Avise, J.C; (1998). Walker D. Pleistocene phylogeographic effects on avian populations and the speciation process. Proc. R. Soc. Lond. B 265, 457-463.
Avise, J.C; (200). Phylogeography: the history and formation of species. Harvard university press.
Badiane, A; Garcia-Porta, J; Cervenka, J; Kratochvíl, L; Sindaco, R; Robinson, M; Morales, H; Mazuch, T; Price, T; Amat, F.Y; Shobrak, M; Wilms, T; Riudalbas, M.S; Ahmadzadeh, F; Papenfuss, T; Cluchier, A; Viglione, J; Carranza, S; Phylogenetic relationships of Semaphore geckos (Squamata: Sphaerodactylidae: Pristurus) with an assessment of the taxonomy of Pristurus rupestris. Zootaxa 3835. 2014. (1), 033–058.
Blanford, W.T; (1874). Description of new lizards from Persia and Baluchistàn. Annals and Magazine of Natural History. 13, 453–455.
Clement, M; Posada, D; Crandall, K; (2000). TCS: a computer program to estimate gene genealogies. Molecular Ecology. 9, 1657–1660.
Freeland, J; (2005). Molecular Ecology. Open University, Milton Keynes press. 402p.
Futuyma, D.J; (1998). Evoluionary biology. Sinauer, Sunderland. 1998. MA7.
Geniez, P; Arnold, E.N; (2006). A new species of semaphore gecko Pristurus (Squamata: Gekkonidae) from Mauretania, represents a 4700km range extension for genus. Zoo taxa. 1317, 57–68.
Gholamifard, A; Esmaeili, H.R; Kami, H.G; (2009). First report of Blanford's semaphore gecko, Pristurus rupestris (Blanford 1874) (Sauria: Gekkonidae) in Fars Province, Iran. Iranian Journal of Animal Biosystematics. 5, 91–93.
Haas, G; (1943). On a collection of reptiles from Palestine, Transjordan and Sinai. Copeia. 10–15. http://dx.doi.org/10.2307/1437872.
Hall, G.B; (2001). Phylogenetic Tree Model Essy: A How-to Manual for Molecular Biologists. Sinauer Associates. 2001. Sunderland.
Huelsenbeck, J.P; Ronquist, F; (2001). MRBAYES: Bayesian inference of phylogenetic trees. Bioinformatics. 17, 754–755.
Lambeck, K; (1996). Shoreline reconstruction for the Persian Gulf since the last glacial maximum. Earth Planet Sc Lett. 142, 43–57.
Luikart, G; Allendorf, F.W; Cornuet, J.M; Sherwin, W.B; (1998). Distortion of allele frequency distributions provides a test for recent population bottlenecks. Hered. 89, 238-247.
Metallinous, M; Cervenka, J; Crochet, P.A; Kratochvíl, L; Wilms, T; Geniez, P; Shobrak, M.Y; Brito, J.C; Carranza, S; (2015). Species on the rocks: Systematics and biogeography of the rock-dwelling Ptyodactylus geckos (Squamata: Phyllodactylidae) in North Africa and Arabia. Molecular Phylogenetics and Evolution. 85, 208–220.
MacArthur, R.H; (1963). Wilson EO. An equilibrium theory of insular zoogeography. Evolution. 17(4), 373-387.
Morjan, C.L; (2004). Rieseberg LH. How species evolve collectively: Implications of gene flow and selection for the spread of advantageous alleles. Molecular Biology. 13, 1341–1356.
Posada, D; (2008). jModelTest: Phylogenetic model averaging. Molecular Biology and Evolution. 25, 1253–1256.
Ross, W; (1990). Notes on the behavior of Pristurus rupestris (Reptilia: Gekkonidae) with special reference to tail signaling. Fauna of Saudi Arabia. 11, 300–305.
Rüppell, E; (1835). Neue Wirbelthiere zu der Fauna von Abyssinien gehörig, entdeckt und beschrieben. Amphibien. S. Schmerber, Frankfurt A. M. 1835. 148 pp.
Sambrook, J; Fritsch, E.F; Maniatis, T; (1989). Molecular cloning: a laboratory manual. Cold Spring Harbour, NY: Cold Spring Harbour Press.
Schmidt, K.P; Diagnoses of new amphibians and reptiles from Iran. Natural History Miscellanea. 93, 1–2.
Stamatakis, A; (2008). Hoover P, Rougemont J. A rapid bootstrap algorithm for the RAxML web servers. Systematic Biology. 57, 758–771.
Uetz, P; (2013). The Reptile Database. 2013. Available from: http://www.reptile-database.org. accessed 4 December 2013.
Wilson, A.G; (1967). A statistical theory of spatial distribution models. Transportation research. 1967. 1(3), 253-269.
Yousefi, S; (2015). Rastegar-Pouyani E, Hojati V. Phylogenetic relationships among populations of Pristurus rupestris Blanford. Turkish Journal of Zoology. 39: 447-451.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 442 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 348 |
||