
تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,145 |
تعداد مقالات | 9,843 |
تعداد مشاهده مقاله | 18,142,232 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,672,498 |
کارکرد های ادبی ترکیبات اسمی بر محور همنشینی و جانشینی در تاریخ بیهقی | ||
فصلنامه پژوهش های ادبی و بلاغی | ||
مقاله 1، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 22، خرداد 1397، صفحه 37-46 اصل مقاله (417.81 K) | ||
نوع مقاله: پژوهش کاربردی | ||
نویسنده | ||
سید خلیل باقری* | ||
عضو هیات علمی دانشگاه علم وفناوری مازندران | ||
چکیده | ||
چکیده ترکیبات را در زبان فارسی به دو گونهی اضافی و وصفی تقسیم کردهاند. ترکیب اسمی از نوع ترکیب اضافی بشمار میآید و اساس آن بر اسم است. این ترکیبات مانند اسم، نقشهای گوناگونی در جمله میپذیرند و در کارکردهای متنوعی بکار میروند. به وسیلهی این ترکیبات میتوان تاثیرگذاری کلام را بر نگرش و احساسات مخاطب افزایش داد. نگارنده با ارئهی شواهدی چند از تاریخ بیهقی به بررسی کارکردهای این ترکیبات بر محور همنشینی و جانشینی پرداخته و مسالهی معنی را از دید روابط مفهومی و در سطح واژگان نظام زبان مورد بررسی قرار داده است در ترکیبات صحبت از چگونگی پیوند کلمات و نقش کلمات در داخل ترکیبها در میان است ترکیبات اسمی با عنوان ترکیبات اضافی، که به بخش وابستههای پسین مربوط میشود، شناخته شدهاند. مضاف الیه گروه اسمی یا اسمی است که پس از حرف اضافهی کسره بیاید. اسمی که مضاف الیه داشته باشد مضاف نام دارد و نسبت دادن مضاف الیه به مضاف، اضافه نامیده میشود .برای شناخت بهتر و خطا نکردن در تشخیص ترکیب اضافی از ترکیب وصفی ابتدا باید صفت را از مضافالیه بازشناخت. کلیدواژه: ترکیب اسمی، اضافه، محور همنشینی و جانشینی، تاریخ بیهقی | ||
کلیدواژهها | ||
ترکیب اسمی؛ اضافه؛ محور همنشینی و جانشینی؛ تاریخ بیهقی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Literary functions of nominal compounds on the axis of synchronicity and succession in the history of Beyhaghi | ||
نویسندگان [English] | ||
sayed khalil bagheri | ||
faculty member university of science and technology of mazandaran | ||
چکیده [English] | ||
چکیده ترکیبات را در زبان فارسی به دو گونهی اضافی و وصفی تقسیم کردهاند. ترکیب اسمی از نوع ترکیب اضافی بشمار میآید و اساس آن بر اسم است. این ترکیبات مانند اسم، نقشهای گوناگونی در جمله میپذیرند و در کارکردهای متنوعی بکار میروند. به وسیلهی این ترکیبات میتوان تاثیرگذاری کلام را بر نگرش و احساسات مخاطب افزایش داد. نگارنده با ارئهی شواهدی چند از تاریخ بیهقی به بررسی کارکردهای این ترکیبات بر محور همنشینی و جانشینی پرداخته و مسالهی معنی را از دید روابط مفهومی و در سطح واژگان نظام زبان مورد بررسی قرار داده است در ترکیبات صحبت از چگونگی پیوند کلمات و نقش کلمات در داخل ترکیبها در میان است ترکیبات اسمی با عنوان ترکیبات اضافی، که به بخش وابستههای پسین مربوط میشود، شناخته شدهاند. مضاف الیه گروه اسمی یا اسمی است که پس از حرف اضافهی کسره بیاید. اسمی که مضاف الیه داشته باشد مضاف نام دارد و نسبت دادن مضاف الیه به مضاف، اضافه نامیده میشود .برای شناخت بهتر و خطا نکردن در تشخیص ترکیب اضافی از ترکیب وصفی ابتدا باید صفت را از مضافالیه بازشناخت. کلیدواژه: ترکیب اسمی، اضافه، محور همنشینی و جانشینی، تاریخ بیهقی | ||
کلیدواژهها [English] | ||
ترکیب اسمی, اضافه, محور همنشینی و جانشینی, تاریخ بیهقی | ||
مراجع | ||
- بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین (385-470ق). (1386). تاریخ بیهقی. به کوشش خلیل خطیب رهبر. چاپ یازدهم. تهران: نشر مهتاب. - باقری، مهری (1384). مقدمات زبانشناسی. چاپ هشتم. تهران: نشر قطره. - پالمر، فرانک رابرت (1374). نگاهی تازه به معنی شناسی. ترجمۀ کورش صفوی. چاپ دوم. تهران: انتشارات کتاب ماد (وابسته به نشر مرکز). - شفائی، احمد (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات نوین. - شمیسا، سیروس (1386). معانی. تهران: انتشارات میترا. - صفوی، کورش (1383). از زبانشناسی به ادبیات. جلد 1. چاپ سوم. تهران: انتشارات سورۀ مهر. - (1390). درآمدی بر معنی شناسی. چاپ چهارم. تهران: انتشارات سورۀ مهر. - فرشیدورد، خسرو (1384). دستور مفصل امروز. چاپ دوم. تهران: انتشارات سخن. - مرزبانراد، علی (1368). دستور سودمند. چاپ ششم. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه شهید بهشتی. - معین، محمد (1361). اضافه. چاپ سوم. تهران: انتشارات امیرکبیر. - وحیدیان کامیار، تقی (1383). دستور زبان فارسی(1). با همکاری غلامرضا عمرانی. چاپ ششم. تهران: سمت | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 870 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 505 |