پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شمارهها | 1,101 |
| تعداد مقالات | 9,444 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,028,712 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,941,473 |
واکاوی سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال1396با رویکرد تحلیل گفتمان پل جی | ||
| فصلنامه علمی - پژوهشی زبانشناسی اجتماعی | ||
| مقاله 5، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 6، خرداد 1398، صفحه 69-83 اصل مقاله (457.91 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/il.2019.42376.1188 | ||
| نویسندگان | ||
| شادی انصاریان* 1؛ نگار داوری اردکانی2؛ پارسا بامشادی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی | ||
| 2دانشیار زبانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی | ||
| 3دانشآموختۀ دکتری زبانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی | ||
| چکیده | ||
| در برهۀ کنونی تریبون سازمان ملل به ابزاری برای پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی کشورها تبدیل شده و رهبران کشورها با بهرهگیریاز این فرصت مغتنم میکوشند با رسانههای داخلی و بینالمللی و نیز مسئولان و مقامات کشورهای دیگر ارتباط برقرار کرده و برای تبیین مواضع کشور خود با آنها گفتگو کنند. پژوهشحاضر سعی دارد سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1396(2017 میلادی)را با رویکرد تحلیل گفتمان جیمز پل جی (2014، 2018) تحلیل کند. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که گفتمان روحانی بر هشت محور اصلی متمرکز بوده است: (1) دموکراسی و حقوق بشر؛ (2) اعتدال؛ (3) تنوع فرهنگی و مذهبی؛ (4) برجام و پاسخ به نقض آن؛ (5) تعامل و مذاکره؛ (6) توان موشکی ایران؛ (7) تروریسمپروری آمریکا؛ (8) ظرفیت اقتصادی ایران. علت برجستهسازی و پرداختن به این هشت مورد تأثیرپذیری از منازعات غالب جهان و رابطۀ بینامتنیت با گفتمان رییسجمهور آمریکا بوده است.این یافتهها همچنین بیانگر آن است که برجستهترین هویتها در سخنرانی روحانی،«ایران» و «ملت ایران» بوده ومهمترین پیوندی که در گفتمان روحانی وجود دارد،پیوند میان صلح و امنیت با توسعه و پیشرفت کشورها است. همچنین میتوان نظام نشانهای غالب در گفتمان روحانی را نظام نشانهای حقوقی دانست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| تحلیل گفتمان؛ گفتمان سیاسی؛ بینامتنیت؛ رویکرد تحلیل گفتمان جیمز پل جی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of President Rouhani’s Speech at the UN General Assembly in 2017: Paul Gee’s Discourse Analysis Approach | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shadi Ansarian1؛ Negar Davari Ardakani2؛ Parsa Bamshadi3 | ||
| 1PhD Candidate of Linguistics, Shahid Beheshti University | ||
| 2Associate Professor of Linguistics, Shahid Beheshti University | ||
| 3PhD in Linguistics, Shahid Beheshti University | ||
| چکیده [English] | ||
| Today the UN general assembly plays the role of a tribune to achieve general diplomatic goals, and the leaders of nations take full advantages of this opportunity to communicate with the international media and to negotiate with the officials of other countries. The present research attempts to analyze President Rouhani’s speech at the UN General Assembly in 2017 based on James Paul Gee’s (2014, 2018) discourse analysis approach. The results show that Rouhani has focused on eight central issues in his discourse: (1) Democracy and human rights; (2) Moderation; (3) Cultural and religious diversity; (4) Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) and response to violation of it; (5) Interaction and negotiation; (6) Iran missile power; (7) Terrorism support by USA; and (8) Iran economical capacity. The main reason to foreground these issues is the current debates in the world and intertextuality with president Trump’s UN speech. These findings also reveal that the most prominent identities in Rouhani’s speech are Iran and Iranian nation and the most important connection is between peace and security on one hand and development and progress of nations on the other. Also, the legal system can be considered as the dominant sign system and knowledge in Rouhani’s speech. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| discourse analysis, political discourse, Intertextuality, Gee’s discourse analysis approach | ||
| مراجع | ||
|
پهلواننژاد، محمدرضا و لیدا اصطهباناتی (1387). «بررسی کنش های گفتار در سخنرانیهای رؤسای جمهور ایران و آمریکا شهریور 1385، سازمان ملل». پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی، دورۀ 51 ، شمارۀ 208، 22-1. خانیکی، هادی و مژگان فراهانی (1394). «قدرت و پادقدرت جنسیتی در سینمای ایران (مقایسة تطبیقی آثار تهمینه میلانی و رخشان بنیاعتماد)». زن در فرهنگ و هنر، دورة 7، شمارة 2. 222-207. سلیمی، حسین و روحالله حاجزرگرباشی (1392). «الگوی سخنرانی رؤسای جمهوری اسلامی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد». سیاست جهانی، دورۀ 2، شمارۀ 4، 67-35. قاسمی، فائزه (1394). «روش تحلیل گفتمان و مسالۀ خود و دیگری». تحقیقات سیاسی بینالمللی، دورۀ 7، شمارۀ 24، 212-185. کیوانی، کیواندخت (1391). تحلیل گفتمان سخنرانیهای محمود احمدینژاد رییس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل طی سالهای 1387، 1388 و 1389 با رویکرد دیپلماسی عمومی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد
ارتباطات، دانشکدۀ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. مجتهدزاده، فریبا و نسرین مجتهدزاده، (1395). «تحلیل گفتمان نخستین سخنرانی رییس جمهور حسن روحانی در سازمان ملل متحد». نخستین همایش ملی علوم اسلامی، حقوق و مدیریت. قابل دانلود از: https://www.civilica.com/Paper-NCPB01-NCPB01_533.html مزیدی، علیمحمد؛ محمد سلطانیفر و مجتبی سروشپور (1394). «تحلیل گفتمان سخنرانیهای رؤسای جمهور اسلامی ایران (آقایان محمد خاتمی و دکتر محمود احمدینژاد) در مجمع عمومی سازمان ملل». دومین کنفرانس ملی و اولین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در علوم انسانی. قابل دانلود از: https://www.civilica.com/Paper-MRHCONF02-MRHCONF02_266.html موسوی، سیده لیلا و هومن نیری (1393). «تحلیل سخنان حسن روحانی و باراک اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل متحد». فصلنامۀ سیاست، سال 1، شمارۀ 4، 48-39. نـوری، وحـید (١٣٩١). «استراتژی منزلتطلبی سیاست خارجی ایران: تحلیل محتوای سخنان رئیس جمهوری در سازمان ملل مـتحد». ایرفا، دورۀ 3، شمارۀ 1، 152-127. Alemi, M., Tajeddin, Z. & Rajabi Kondlaji, A. (2017). “A discourse-historical analysis of two iranian presidents’ speeches at the un general assembly”. International Journal of Society, Culture & Language, 6(1), 1-14. Brown, G. & Yule, G. (1983). Discourse Analysis. Cambridge: Cambridge University Press. Gee, J. P. (2014). how to do discourse analysis: a toolkit (2nd ed.). New York, NY: Routledge. Gee, J. P. (2018). Introducing discourse analysis: From grammar to society. New York, NY: Routledge. Ghasemi, F. (2015). “Discourse analysis method and the question of self and other”. Political International Research, 7(24), 185-212. Keyvani, K. (2012). A discourse analysis on Mahmud Ahmadinejad's 2008-2010 speeches in UN General Assembly: A public diplomacy approach. M.A. Thesis in Communication, Iran Broadcasting University. Khaniki, H. & Farahani, M. (2015). “Gendered power and counter-power in Iran’s cinema comparative comparison between films of Tahmineh Milani and Rakhshan Banietemad”. Journal of Woman in Culture and Arts, 7(2), 207-222. Mazidi, A.M., Soltanifar, M. & Soroushpour, M. (2015). “A discourse analysis of Iran presidential speeches (Khatami and Ahmadinejad) at the UN”. The 1st International Conference & Second National Conference on Modern Research in the Humanities, Tehran, Iran. Downloadable at: https://www.civilica.com/Paper-MRHCONF02-MRHCONF02_266.html Mojtahedzadeh, F. & Mojtahedzadeh, N. (2016). “A discourse analysis of president Rouhani's first speech at the UN”. Proceedings of the 1st National Conference on Islamic Sciences, Low and Management, Qom, Iran. Moosavi, L. & Nayeri, H. (2014). “An analysis of Rouhani and Obama’s speeches at the UN”. Political Quartely, 1(4), 39-48. Noori, V. (2012). “Status-seeking and Iranian foreign policy: the speeches of the president at the United Nations”. Iranian Review of Foreign Affairs, 3(1), 127-152. Pahlavannezhad, M. & Estahbanati, L. (2008). “Speech acts analysis on discourse of president of Iran and USA: Shahrivar 1385 in UN”. Foreign Language Research, 51(208), 1-22. Salimi, H. & Zargarbashi, R. (2013). “Speech pattern of Iranian presidents at the UN general assembly”. World Politics, 2(4), 35-67.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,064 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 881 |
||