تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,100 |
تعداد مقالات | 9,434 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,002,700 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,927,314 |
مطالعه پروتئینهای پودر آب پنیر و تعیین تجزیهپذیری شکمبهای آن به روش کیسههای نایلونی | ||
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی | ||
مقاله 12، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 29، شهریور 1398، صفحه 141-133 اصل مقاله (768.42 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/eab.2019.5988 | ||
نویسنده | ||
تیمور تنها* | ||
استادیار گروه کشاورزی (علوم دامی)، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
چکیده آزمایشی بهمنظور بررسی تجزیهپذیری شکمبهای پروتئین سه نوع پودر آب پنیر با نامهای تجاری شیذر محصول شرکت صنایع غذایی گلشاد مشهد (WP1)، پودر آب پنیر با نام تجاری نصر دالیا (WP2) و پودر آب پنیر محصول شرکت پگاه خراسان (WP3) با دو راس گوساله نر هلشتاین دارای فیستولای شکمبهای انجام شد. ابتدا ویژگیهای شیمیایی نمونهها شامل: رطوبت، خاکسترخام، چربی، لاکتوز و پروتئین خام اندازهگیری شدند. بعداً با استفاده از بافر تریس اقدام به استخراج پروتئینهای نمونهها شد. سپس با روش الکتروفورز پروتئینهای استخراجی تعیین شدند. برای تکنیک کیسههای نایلونی، مقدار پنج گرم از نمونههای پودر آب پنیر در داخل کیسهها قرار داده شد. زمانهای انکوباسیون صفر،دو، چهار، هشت، 16، 24، 48 و 72 ساعت بود. ژل الکتروفور نشان داد که پروتئینهای عمده پودر آب پنیر عبارت بودند از: β- لاکتوگلوبولین، α- لاکتالبومین، سرم آلبومین گاوی و ایمونوگلوبولین. این پروتئینها بهترتیب 50، 20، 10 و 10 درصد از کل پروتئینهای موجود در پودر آب پنیر را تشکیل میدهند. نتایج کیسههای نایلونی نشان داد که در زمانهای صفر،دو، چهار، هشت و 48 ساعت انکوباسیون، نمونه WP1 و WP2 و در زمان 72 ساعت انکوباسیون، نمونه WP2 دارای بیشترین مقدار تجزیهپذیری پروتئین بودند (05/0p <). همچنین WP1 دارای بیشترین مقدار پروتئین محلول و نمونه WP2 دارای بیشترین پروتئین قابل تجزیه در شکمبه بود (05/0p <). علاوه بر این نمونههای WP1 و WP2دارای بیشترین نرخ تجزیه در 20/0 در ساعت بودند (05/0p <). این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان تجزیهپذیری شکمبهای مؤثر پروتئین پودر آب پنیر بهترتیب مربوط به نمونههای WP2، WP1 بودند. | ||
کلیدواژهها | ||
واژههای کلیدی: آب پنیر خشکشده؛ الکتروفورز؛ تکنیک حیوان آزمایشگاه؛ پروتئین؛ نرخ تجزیه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Study of whey powder and determine the ruminal degradability of protein by the nylon bags method | ||
نویسندگان [English] | ||
Teymour Tanha | ||
Assistant Professor, Department of Animal Science, Payame-Noor University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Abstract This experiment was conducted to study three types of Ruminal degradability of protein whey powder brands with product Shyzr Gloshad Mashhad Food Industries (WP1), whey powder brand Nasr Dalia (WP2) and whey powder product Khorasan Pegah (WP3 ) with 2 Holstein male calves with Ruminal fistula .first, The chemical properties include: moisture, ash, fat, lactose and protein were measured. Later, using Tris buffer samples were extracted proteins and the extracted proteins were determined electrophoresis. For nylon bag technique, the amounts of 5 gram of whey powder samples were placed inside the bag. Incubation times were: 0, 2, 4, 8, 16, 24, 48 and 72 hours. Gel electrophoresis showed that the major protein in whey powder consisted of β- lactoglobulin .lactalbumin, bovine serum albumin and immunoglobulin. These proteins are respectively 50, 20, 10 and 10 percent of total whey proteins in powder form nylon bag Results showed that at 0, 2, 4 and 48 hours incubation, WP1 and WP2 and 72 hours incubation, WP2 highest amount of protein degradability (p < 0.05). At the same time, results also showed that WP1 the highest of soluble protein amount and WP2 highest of protein effective degradability in rumen (p < 0.05). It is also, WP1 and WP2 samples had the highest rate of degradability in 0.20 per hour (p < 0.05). This study showed the highest effective Ruminal degradability of protein whey powder samples related to WP2, WP1, respectively. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Keywords: Degradability rate E, electrophoresis, in situ, protein, whey dried | ||
مراجع | ||
References Alaviuhkola, T.; Harju, M.; (1985). Utilization of Whey Protein Concentrate and Hydrolysed Whey by Growing Pigs. Acta Agriculturae Scandinavica. 35(2): 213-216.
Aldrich, J. M.; Muller, L. D.; Varga, G. A.; Griel, L. C.; (1993). Nonstructural carbohydrate and protein effects on rumen fermentation, nutrient flow, and performance of dairy cows. Journal of Dairy Science. 76(4): 1091-1105.
Anderson, M. J.; (1975). Metabolism of liquid whey fed to sheep. Journal of Dairy Science. 58(12): 1856-1859.
AOAC.; (1990). Official Methods of Analysis. 15th edn. Association of Official Analytical Chemists Arlington, U.S.A.
Bramaud, C.; Aimar, P.; Daufin, G.; (1997). Whey protein fractionation: Isoelectric precipitation of α‐lactalbumin under gentle heat treatment. Biotechnology and Bioengineering. 56(4): 391-397.
Goetz, J.; Koehler, P.; (2005). Study of the thermal denaturation of selected proteins of whey and egg by low resolution NMR. LWT-Food Science and Technology. 38(5): 501-512.
Jovanovic, S.; Barac, M.; Macej, O.; Vucic, T.; Lacnjevac, C.; (2007) SDS-PAGE analysis of soluble proteins in reconstituted milk exposed to different heat treatments. Sensors. 7(3): 371-383.
Mehri, M.; Zare Shahne, A.; Samie, A.; (2004). The Effects of Supplementation of Whey Powder on Broiler Performance. Iranian Journal of Agricultural Science. 35(4).
Nowa, W.; Michalak, S.; Wylegala, S.; (2005). In situ evaluation of ruminal degradability and intestinal digestibility of extruded soybeans. Czech Journal of Animal Science. 50: 281-287.
Orskov, E. R.; McDonald, I.; (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. The Journal of Agricultural Science. 92(02): 499-503.
Petit, H. V.; Tremblay, G. F.; (1992). In situ degradability of fresh grass and grass conserved under different harvesting methods. Journal of Dairy Science. 75:774-781.
Rickwood, D.H.; (1990). Gel electrophoresis of nucleic acidsa practical approach. (No. 574.8732 G4).
Sampelayo, M.S.; Pérez, M.L.; Extremera, F. G.; Boza, J.J.; Boza, J.; (1999). Use of different dietary protein sources for lactating goats: milk production and composition as functions of protein degradability and amino acid composition. Journal of Dairy Science. 82(3): 555-565.
Schingoethe, D.J.; (1976). Whey Utilization in Animal Feeding: A Summary and Evaluation 1, 2. Journal of Dairy Science. 59(3): 556-570.
Susmel, P.; Spanghero, M.; Mills, C.R.; Stefanon, B.; (1995). Rumen fermentation characteristics and digestibility of cattle diets containing different whey: maize ratios. Animal Feed Science and Technology. 53(1): 81-89.
Tolera, A.; Khazaal, K.; Orskov, E.R.; (1997). Nutritive evaluation of some browse species. Animal Feed Science and Technology. 67: 181-195. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 576 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 407 |