پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,172 |
| تعداد مقالات | 10,095 |
| تعداد مشاهده مقاله | 18,922,490 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,128,457 |
منهجیة نقد نصوص نهج البلاغة (الخطب التوحیدیة نموذجًا) | ||
| دراسات حدیثة فی نهج البلاغة | ||
| مقاله 5، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 4، بهمن 2019، صفحه 59-70 اصل مقاله (1006.34 K) | ||
| نوع مقاله: المجلة العلمية البحوثية | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/anb.2019.6137 | ||
| نویسندگان | ||
| انسیه عسگری* 1؛ محسن رفعت2 | ||
| 1عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه حضرت معصومه(س) | ||
| 2استادیار و عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه حضرت معصومه(س) | ||
| چکیده | ||
| إنّ أحد الأهداف الرئیسیة لنقد النصوص القدیمة التی تعتبر أساسًا فی دراسات النصوص القدیمة الموجودة بین الأدیان و المذاهب هو العثور على المؤلف وصاحب النص. ویعتبر "نهج البلاغة" الکتاب الذی طالما کانت هویته التاریخیة مصدر النقد الشیعی والسنی. یتطرق هذا البحث إلى النقد المنهجی لهذا النص. نظرًا لخصائصه الممیزة، فإن منهج نقد نص "نهج البلاغة" یمکن تحقیقه على ثلاث مراحل: نقد الصیاغة والروایة، نقد الموارد والإسناد ونقد الأسلوب؛ ولا یمکن الحصول على نتائج صحیحة وواقعیة لنقد النص إلا من خلال هذه المراحل الثلاث. فیما یتعلق بالخطب التوحیدیة، وعلى الرغم من أن کل مرحلة من مراحل نقد النص لها انجاز مختلف بشکل مستقل، إلا أن المراحل الکلیة تشیر إلى انتساب ما سبق ذکره من الخطب إلى الإمام علی (ع) إن إزالة الأضرار، مثل النظرة أحادیة المرحلة، والنقد غیر العقلانی، وتکرار الادعاءات السابقة، وتجاهل إمکانات المعنى، وتقلیص النقد التاریخی إلى النقد التقلیدی، سیساعد فی تقدُّم الطریقة الصحیحة لنقد نص نهج البلاغة وإثرائه. یحاول هذا البحث تقدیم قالب مناسب وشامل للنقد التاریخی لنص نهج البلاغة. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| المنهجیة؛ نقد النص؛ النقد التاریخی؛ الإمام علی (ع)؛ نهج البلاغة؛ الخطب التوحیدیة؛ دراسة أضرار النقد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Methodology of Critique of Nahj-ul-Balagha: A Case Study of Monotheism Sermons | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ensiyeh asgari1؛ mohsen rafat2 | ||
| 1faculty member of Hazrat Masoomeh university | ||
| 2Assistant Professor. Faculty member of Hazrat-e Masoumeh University. Qom. Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the main goals of the critique of old texts, which is the basis of studies in different religions, is to find the author and owner of the text. Nahj-ul-Balagha is a book whose historical identity has long been the target of Shiite and Sunni critique. This research explores the critique methodology of this text. The method of criticizing the text of Nahj-ul-Balagha, due to its unique characteristics, can be presented in three general stages of narrative critique (redaction criticism), critique of the sources and documents (source criticism), and critique of the style (form criticism). However, only the outcome of these three stages and their aggregation can be considered a real and reliable critique of the text. Regarding the monotheistic sermons, although each of the stages of the critique of the text has a different consequence, combination of these stages admit the truthfulness of the attribution of these sermons to Imam Ali (PBUH). Eliminating the drawbacks, such as single-stage perspective, unfounded criticism, repetition of previous claims, disregarding the possibilities of meaning, and reducing historical critique to traditional one will improve the method of criticizing the text. Using analytical method and considering the historical critique of sacred books, the present study attempts to provide a suitable and comprehensive model for criticizing the text of Nahj-ul-Balagha. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| methodology, text criticism, historical criticism, Nahj-ul-Balagha, monotheism sermons | ||
| مراجع | ||
|
ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبة الله (۱۳۷۸ق). شرح نهج البلاغة. تحقیق: محمّد أبو الفضل إبراهیم، مصر: دار إحیاء الکتب العربیة. ابن بابویه، محمد بن علی بن حسین (۱۳۷۸ق). عیون أخبار الرضا (ع). تحقیق: مهدى لاجوردی، طهران، دار جهان. ابن منظور، محمد بن مکرم (۱٤۱٤ق). لسان العرب. تحقیق: جمال الدین میردامادى، بیروت: دار الفکر ـ دار صادر إسلامی، حسن (۱۳۸۷). «الأخلاق و الجنسیة فی حدیث خصال النساء»، فصلیة علوم الحدیث، ش٤۹ - ۵۰: ٤۷ – ۸۷. بهایی العاملی، محمد بن حسین (د. تا). مشرق الشمسین. قم: مکتبة بصیرتی. باکتچی، احمد (۱۳۹۰). نقد النص. طهران: جامعة الإمام الصادق (ع). حاجی‌خانی، علی (۱٤۳۷ق). «شبهة استعمال السجع و تنمیق الکلام فی نهج البلاغه و الرّد علیها»، دراسات فی العلوم الانسانیة، ش ۲۲، ۱۱۳ – ۱۲۸ حر العاملی، محمد بن حسن (۱٤۰۹ق). وسائل الشیعة. قم: مؤسسة آل البیت. حسینی خطیب، سید عبد الزهرا (۱٤۰۲ق). مصادر نهج البلاغة و أسانیده. بیروت: دار الزهراء. دلشاد طهرانی، مصطفی (۱۳۹۲). عین الشمس. طهران: دریا، ط ۷. الرضی، الشریف (۱٤۰۷ق). نهج البلاغة. تحقیق: صبحی صالح، قم: مؤسسه دار الهجرة. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1366). شاعر المرآئی. طهران: آکاه. شمیسا، سیروس (۱۳۷۵). کلیات علم الأسلوب. طهران: فردوس، ط٤. شوشتری، محمد تقی (1376). بهج الصباغة فی شرح نهج البلاغة. طهران: امیرکبیر الطباطبائی، محمد حسین (۱۳۸۸). علی و الفلسفة الإلهیة. قم: انتشارات اسلامی. کشی، محمد بن عمرو (1363). رجال الکشی، اختیار معرفة الرجال. تحقیق: مهدى رجایی، قم: مؤسسة آل البیت. مجلسی، محمدباقر (۱٤۰۳ق). بحار الأنوار الجامعة لعلوم الأئمة الأطهار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. مطهری، مرتضی (۱۳۸۹) سیر فی نهج البلاغة. طهران: صدرا. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 630 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 399 |
||