پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شمارهها | 1,139 |
| تعداد مقالات | 9,781 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,936,070 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,539,500 |
پیشبینی رشد پس از سانحه بر اساس سبکهای مقابله با استرس در بیماران تحت همودیالیز | ||
| روانشناسی سلامت | ||
| مقاله 6، دوره 8، شماره 32، اسفند 1398، صفحه 93-104 اصل مقاله (617.66 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/hpj.2020.45149.4314 | ||
| نویسندگان | ||
| لیلا کیانی1؛ امین رفیعی پور2؛ مریم مشایخ* 3؛ رامین تاجبخش4؛ جعفر پویا منش5 | ||
| 1گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ایران | ||
| 2گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. | ||
| 3گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج، ایران. | ||
| 4گروه طب داخلی، مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر، دانشکده علوم پزشکی البرز، کرج، ایران. | ||
| 5گروه روان شناسی، واحد ابهر ، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: درمان با همودیالیز اثرات گسترده و همهجانبهای بر بیماران دارد. این پژوهش با هدف پیشبینی رشد پس از سانحه بر اساس سبکهای مقابلهای انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفیـ همبستگی بود. به این منظور از بین کلیه بیماران مراجعهکننده به مراکز دیالیز شهر کرج در سال 1397 تعداد 219 بیمار به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامههای راهبردهای مقابلهای و رشد پس از سانحه پاسخ دادند. دادهها با استفاده از شاخصهای توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه توسط نرمافزار SPSS نسخه 25 تجزیهوتحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تنها راهبرد مسئلهمدار (97/5,t=001/0p<)، سهم معناداری در پیشبینی رشد پس از سانحه دارد و راهبردهای هیجانمدار و اجتنابی سهم معناداری در تبیین رشد پس از سانحه ندارند.ضریب استانداردشدهی بتا نشان میدهد که راهبرد مسئلهمدار 446/0 در پیشبینی رشد پس از سانحه سهم داشته است. نتیجهگیری: بیمارانی که از سبک مقابله مسئله محور استفاده میکنند، کنترل بیشتری بر شرایط استرسزا داشته و به احتمال بالاتری به رشد پس از سانحه میرسند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| سبک مقابله؛ استرس؛ رشد پس از سانحه؛ نارسایی مزمن کلیه؛ همودیالیز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Relationship between Resilience and Post Traumatic Growth in Patients on Hemodialysis | ||
| نویسندگان [English] | ||
| leila kiani1؛ Amin Rafeipoor2؛ Maryam Mashayekh3؛ Ramin Tajbakhsh4؛ Jaffar Pouyamanesh5 | ||
| 1Departman of Psychology, Karaj Beranch, Islamic Azad University | ||
| 2Department of Psychology, Payame noor University,Tehran, Iran. | ||
| 3Department of Psychology, Karaj Branch ,Islamic Azad University, Karaj, Iran. | ||
| 4Department of internal Medicine, Non-Communicable Diseases Research Center, Alborz University of Medical Science, Karaj, Iran. | ||
| 5Department of Psychology, Abhar Branch ,Islamic Azad University, Abhar, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: Treatment with hemodialysishas extensive and comprehensive effects on patients. The purpose of this study was to predict post-traumatic growth based on coping styles. Method: This was a descriptive- correlational study. To this purpose, among all patients referring to dialysis centers in karaj in 2018, 219 individuals were selectet by Convenient sampeling method and they answered to Coping Scale of Stress Situation (CSSS) and Posttraumatic Growth Inventory (PTGI). Data were analyzed using descriptive indexesand Multiple regression analysis by SPSS 25 software. Findings: The results showed thatjust problem focus coping style (t = 5.97, p <0.001) has a significant role in predicting of post traumatic growth and emotional and avoiding style do not have a significant role in explaining post-traumatic growth. The standardized beta coefficient shows that the problem focus style 0/446 has contributed to the prediction of post-traumatic growth. Conclusion: Patients who use problem focus coping style more control over stressful situations and with Higher probability achieve to post-traumatic growth. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Coping style, Stress, Posttraumatic growth, End stage renal diseases, Hemodialysis | ||
| مراجع | ||
|
اکبری، م؛ علی پور، ا؛ زارع، ح. (1394). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مقابله با استرس بر کیفیت زندگی و میزان درد در بیماران مبتلا به سرطان پستان. فصلنامهعلمیپژوهشیروانشناسیسلامت، 4(15)، 36-21. باقریان سرارودی، ر؛ احمدزاده، غ؛ یزدانی، ع. (1387). بررسی سبکهای مقابلهای در بیماران همودیالیزی. مجلهعلمیدانشگاهعلومپزشکیسمنان،2(30)،118-111. بنیهاشمی، ک؛ نعامی، ع؛ زرگر، ی؛ ارشدی، ن؛ داودی، ا. (1395). رابطه علی ویژگیهای شخصیتی و رشد پس از سانحه با میانجیگری تنظیم شناختی هیجانی در بیماران مبتلا به هپاتیت B. مجله دانش و تندرستی، 11(2)، 8-1. حقشناس، م؛ سوداگر، ش؛ بهرامی هیدجی، م. (1396). نقش میانجیگری حمایت ادراکشده در پیشبینی درماندگی روانشناختی بر اساس کنترل هیجانی و سبکهای مقابلهای در مادران کودکان مبتلا به تالاسمی. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی سلامت، 3 (23)،117-92. حیدر زاده، م؛ رسولی، م؛ محمدی شاهبلاغی، ف؛ علوی مجد، ح؛ میرزایی، حم؛ طهماسبی، م. (1394)، روانسنجی نسخه فارسی رشد پس از سانحه در بیماران مبتلابه سرطان. مجله پایش، نشریه پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد کشاورزی، 14(4)، 473-467. سیدمحمودی، ج؛ رحیمی، چ؛ محمدی، ن؛ هادیان فرد، ح. (1389). افزایش رشد پس از سانحه در طی زمان و رابطه آن با سبکهای مقابلهای و خوشبینی در افراد مبتلا به HIV مثبت. مجله دست آوردهای روانشناختی،17(2). 186-165. شاهقلیان، ن؛ تاجداری، س؛ نصیری، م. (1394). تصویر ذهنی از جسم در بیماران تحت درمان با دیالیز. پژوهش پرستاری، 10(3)، 60-52. شیرازی، م؛ کوهن عظیم، ح؛ خسروانی، ا. (1395). اثربخشی توانبخشی روانی به شیوه دوسا بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران همودیالیز شهر زاهدان. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، 2(33)، 140-130. عبدالهی، ش؛ زرانی، ف؛ فتحآباد، ج. (1396). نقش تابآوری و حمایت اجتماعی در کیفیت زندگی نوجوانان مبتلابه اختلال مزمن کلیه. فصلنامهعلمیپژوهشیروانشناسیسلامت،4(24)، 52-31. قریشی راد، فخرالسادات. (1388)، اعتبار یابی مقیاس مقابله با موقعیتهای استرسزای اندلر و پارکر. مجله علوم رفتاری، 4(1)، 7-1. کرمی، ج؛ زکییی، ع؛ محبی، ز (1391). رابطه آلکسیتیمیا و باورهای مربوط به هیجان با سلامت روان بیماران کلیوی. فصلنامهعلمیپژوهشیروانشناسیسلامت، 1(4)، 29-19. معینی و؛ رمضانی بدر، ف؛ آوازه، آ. جلال زاده، م؛ حکمی، م؛ اخلاقی، م (1392). تأثیر ترکیبی ورزش هوازی و بیهوازی بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی. مجله دانشگاه علوم پزشکی زنجان، 22 (92)، 65-55. مهرابی، ح؛ نوروزی، س؛ میرزایی، غ؛ کاظمی، ح. (1393). تبیین رشد پس از ضربه بر اساس شیوههای مقابله با استرس، سبکهای دلبستگی و کیفیت زندگی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه. فصلنامه پرستاروپزشکدررزم،4 (2)، 161-153. موسوی، ف؛ رمضانی تمیجانی، ر. (1397). پیشبینی رشد پس آسیبی بر اساس علائم یادبود و نشخوار فکری در زنان مبتلا به سرطان. فصلنامهعلمیپژوهشیروانشناسیسلامت،2 (26)،159-146. هاوتون، کرک؛ سالکووی کیس، کلارک. (1385)، رفتاردرمانی شناختی: راهنمای کاربردی در درمان اختلالهای روانی، ترجمه حبیبالله قاسمزاده، تهران: انتشارات ارجمند. Alnazly, E. (2016). Coping strategies and socio - demographic characteristics among Jordanian caregivers of patients receiving hemodialysis. Saudi J Kidney Dis Transpl, 27(1); 101-106.
Andrea M؛ Turner-Sack؛ Rosanne Menna؛ Setchell,SR. (2012). Posttraumatic Growth, Coping Strategies, and Psychological Distress in Adolescent Survivors of Cancer. Journal of Pediatric Oncology Nursing, 29(2); 70–79.
Arnedo, CO. Sánchez,N. Sumalla, EC and Anna Casellas-Grau, A. (2019). Stress and Growth in Cancer: Mechanisms and Psychotherapeutic Interventions to Facilitate a Constructive Balance. Frontiers in Psychology, V:10, Article 177.
Endler, NS. Parker, J. Assessment of Multidimensional Coping: Task, Emotion and Avoidance Strategies(1994). Psychology Assessment, 6 (1); 50-60.
Goldberg, L. D., McDonald, S. D., & Perrin, P. B. (2019). Predicting trajectories of posttraumatic growth following acquired physical disability. Rehabilitation Psychology, 64(1); 37-49.
Hamama-raz,Y؛ Minerbi,R. (2019). Coping strategies in secondary traumatization and post-traumatic growth among nurses working in a medical rehabilitation hospital: a pilot study. Occupational and Environmental Health,92(1); 93–100.
Hashemi M, Haji Alizadeh K. (2017). Prediction of post traumatic growth based on social support, coping styles and optimism in patients with Brain Tumor. Hormozgan Medical Journal,21(4); 260-270.
Hooper, J., Magor-Blatch, L. & Bhullar, N. (2018). Life after bushfire: Post-traumatic stress, coping and post-traumatic growth. Australasian Journal of Paramedicine, 15 (3); 1-10.
Junyi Li. Lijun Sun.Xiaoyu Wang.Cuicui Sun.Shupeng Heng.XiangenHu. Wei Chenand Fujun Liu. (2019). Are Posttraumatic Stress Symptoms and Avoidant Coping Inhibitory Factors? The Association Between Posttraumatic Growth and Quality of Life Among Low-Grade Gliomas Patients in China. Frontiers in Psychology, V:10, Article 330.
Leatherland, S(2007). Continuing care of the renal patient: A guide for nurses. Dialysis and transplantation. Haemodialysis International, 12(4); 492-498.
Mattson, E. Lisa James, L. Engdahl,B. (2018). Personality Factors and Their Impact on PTSD and Post-traumatic Growth is Mediated by Coping Style Among OIF/OEF Veterans. Military Medicine, 183 (10); 475–480.
Niihata, K., Fukuma, S., Akizawa, T., & Fukuhara, S. (2017). Association of coping strategies with mortality and health-related quality of life in hemodialysis patients: The Japan Dialysis Outcomes and Practice Patterns Study. PLoS One, 12(7); 1-13.
Rice VJ, Overby C, Boykin G, Jeter A, Villarreal J. (2014).How Do I Handle My Life Now? Coping and the post-traumatic stress disorder checklist- military version. Proc Hum Fact Ergon Soc Annu Meet. 58(1);1252-1256.
Weinberg M, Gil S, Gilbar O. (2014). Forgiveness, coping, and terrorism: do tendency to forgive and coping strategies associate with the level of posttraumatic symptoms of injured victims of terror attacks? J Clin Psychol. 70(7); 693-703.
YongjuYu؛ LiPeng؛ LongChen؛ LingLong؛ WeiHe؛ MinLi؛ TaoWang (2014). Resilience and social support promote posttraumatic growth of women with infertility: The mediating role of positive coping. Psychiatry Research.215 (2); 401–405.
Zoellner, T Maercker, A. (2006). Posttraumatic growth in clinical psychology. A critical review and introduction of a two component model. Clinical Psychology Review.26(5); 626-653. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,504 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,069 |
||