پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,129 |
| تعداد مقالات | 9,669 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,611,063 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,295,558 |
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر کیفیت زندگی و درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر نشانگرهای زیستی (HbA1C و گلوکز خون) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو | ||
| روانشناسی سلامت | ||
| مقاله 14، دوره 9، شماره 33، اردیبهشت 1399، صفحه 61-78 اصل مقاله (1004.05 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/hpj.2020.48162.4521 | ||
| نویسندگان | ||
| ماشااله یزدی1؛ مجید صفارنیا* 2؛ حسین زارع3 | ||
| 1دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران. | ||
| 2استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران | ||
| 3استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشیدرمانمبتنیبرکیفیتزندگیودرمانمبتنیبرتنظیمهیجانبر نشانگرهای زیستی (HbA1C و گلوکز خون) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلابهدیابتنوعدومراجعهکنندهبهبیمارستان ایرانی شهر دبی بود. 45 نفر از بیماران بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروههای آموزش تحت درمانمبتنیبرکیفیتزندگی وتنظیمهیجان قرار گرفتند. مقادیر هموگلوبینگلیکوزیله و قندخون ناشتا بیماران قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله اندازهگیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر کیفیت زندگی و تنظیم هیجان بر نشانگرهای زیستی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مؤثر است (01/0p≤). مقایسه میانگینهای دو گروه آزمایش نشان داد که تفاوت معناداری بین اثربخشی آن‌ها بر روی HbA1C وجود ندارد (05/0<p)؛ اما تفاوت معناداری بین اثربخشی آن‌ها بر میزان گلوکز خون در مرحله پسآزمون وجود داشت (01/0p≤). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، تأثیر درمانمبتنیبرکیفیتزندگی و تنظیمهیجان را در کنترل میزان گلوکز خون و HbA1C بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| درمان مبتنی برکیفیت زندگی؛ درمان مبتنی برتنظیم هیجان؛ هموگلوبین گلیکوزیله؛ گلوکزخون؛ دیابت نوع دو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparison the efficacy of life-based treatment and emotional regulation therapy on HbA1C biological markers and blood glucose in patients with type 2 diabetes. | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mashaallah Yazdi1؛ Majid Saffarinia2؛ Hossein Zare3 | ||
| 1Ph.D Student of Health Psychology, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran. | ||
| 2Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran. | ||
| 3Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: Introduction: the aim of this study was to compare the efficacy of quality of life based therapy and emotion regulation therapy on biomarkers (HbA1C and blood glucose) in patients with type2 diabetes. Method: the present study was a quasi-experimental study with pretest-posttest design and follow-up with control group. The study population consisted of patients with type 2 diabetes referred to Iranian hospital in Dubai. 45 patients were selected by convenience sampling and randomly assigned to two experimental and one control group. Training groups were treated based on quality of life and emotion regulation. Glycated hemoglobin and fasting blood glucose were measured before, after, and 6 months after the intervention. Findings: the results showed that treatment based on the quality of life and emotion regulation was effective on biomarkers in patients with type2 diabetes (). Comparison of the means of the two experimental groups showed that there was no significant difference between their effectiveness on HbA1C (P>0.05), but there was a significant difference between their effects on blood glucose levels at the posttest stage (P≤0.01). Conclusion: the results of this study showed the effect of quality of life therapy and emotion regulation on controlling blood glucose and HbA1C in patients with type2 diabetes. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Quality of life therapy, emotion regulation therapy, glycated hemoglobin, blood glucose, type2 diabetes | ||
| مراجع | ||
|
آرین و. فروید، م.، منتظری، ع و یاوری، پ. (1391). بررسی رابطهی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2. مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران، 14(4)، 318-324. آقایی، ص و یوسفی، ز. (1396). اثربخشی آموزش کیفیت زندگی درمانی بر کاهش استرس والدینی و ابعاد آن در بین مادران کودکان ناتوان هوشی. خانواده پژوهی، 13(50)، 237-250. افشاری، ا. (1397). پیشبینی تبعیت درمانی بیمارانمبتلا به دیابت بر اساس خودشفقتورزی، تنظیم هیجانی و بهزیستی معنوی. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 16(4)، 466-475. بیاتی، ب.؛ قاسمزاده، س و افروز، س. (1396). اثربخشی ارتقای کیفیت زندگی بر رضامندی زوجیت والدین دارای کودک مبتلا به دیابت نوع یک و میزان هموگلوبین گلیکوزیله کودک. فصلنامه توانمندسازی کودک استثنایی، 8(23)، 6-16. دوازدهامامی، م.ح.؛ خراطزاده، ح.؛ بختیاری، م و مهکی، ب. (1397). اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. فصلنامه علمی پژوهشی پرستاری دیابت زابل، 6(4)، 607-617. رستمی، م.؛ ابوالقاسمی، ع و نریمانی، م. (1392). اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی در کیفیت زندگی زوجین ناسازگار. مجله علمی پژوهان، 15(1)، 19-27. زارعبهرامآبادی، مهدی.، وفائیبانه، فاروق.، قادری، ابراهیم.، و تقوایی، داود. (1391). اثربخشی رفتاردرمانی شناختی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دیابت و لیپید ایران، 12(3)، 225-232. زنجری، ن. (1390). مطالعهی تعیینکنندههای اجتماعی-روانشناختی سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت سالمندان. مطالعهی موردی: سالمندان شهر شیراز. پایاننامه کارشناسی ارشد جامعهشناسی، دانشگاه شیراز. سلیمانی، زهرا.، براتی، حدیث.، مظفریجوین، احمد.، ارشادیمقدم، هانیه.، و محمدی، مسعود. (1395). بررسی کیفیت زندگی بیماران دیابتی شهرستان سبزوار در سال 1395. مجله دانشکده پرستاری ارتش جمهوری اسلامی ایران، 3(4)، 264-270. صحراییان، ک.؛ پیوستهگر، م.؛ خسروی، ز و حبیبی، م. (1398). مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی و درمان تلفیقی توانبخشی شناختی و تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اچآیوی دارای مشکلات عصبشناختی. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی سلامت، 8(1)، 25-51. قیاسوند، م و قربانی، م. (1394). اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو. مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران، 17(4)، 299-307. عصارزادگان، م و رئیسی، ز. (1398). اثربخشی آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبتنگر بر کیفیت زندگی و شادکامی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی سلامت، 8(2)، 97-116. کاظمیرضایی، ع.؛ مرادی، ع و حسنی، ج. (1397). مطالعه تطبیقی تنظیم هیجان، خودکنترلی و مکانیزم‌های دفاعی در بیماران قلبی-عروقی، بیماران دیابتی و افراد بهنجار. نشریه روان‌پرستاری، 6(1)، 43-51. مظلومی محمودآباد، س.؛ رضائیان، م.؛ نقیبزاده تهامی، ا و صادقی، ر. (1396). بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و ارتباط آن با کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 شهرستان سیرجان در سال 1395. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 16(1)، 73-82. یوسفی، ز و سبحانی، م. (1397). اثربخشی آموزش کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارکنان زن. فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، 10(37)، 9-30. Amelia, R., Lelo, A., Lindarto, D., & Mutiara, E. (2018, March). Quality of life and glycemic profile of type 2 diabetes mellitus patients of Indonesian: a descriptive study. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol.
125, No. 1, p. 012171). IOP Publishing.
Bradley, C. (2013). Handbook of psychology and diabetes: a guide to psychological measurement in diabetes research and practice. Routledge.
Braga, F., Dolci, A., Mosca, A., & Panteghini, M. (2010). Biological variability of glycated hemoglobin. Clinica Chimica Acta, 411(21-22), 1606-1610.
Brunner, L. S. (2010). Brunner & Suddarth's textbook of medical-surgical nursing (Vol.1). Lippincott Williams & Wilkins.
Care, D. (2018). Economic Costs of Diabetes in the US in 2017. Diabetes care, 41(5): 917.
Ciolacu, M. V., Chraif, M., & Anitei, M. (2015). Effects of emotional regulation on blood sugar. Romanian Journal of Experimental Applied Psychology, 6(3).
Coccaro, E. F., Drossos, T., & Phillipson, L. (2016). HbA1c levels as a function of emotional regulation and emotional intelligence in patients with type 2 diabetes. Primary care diabetes, 10(5), 334-341.
Dalewitz, J., Khan, N., & Hershey, C. O. (2000). Barriers to control of blood glucose in diabetes mellitus. American Journal of Medical Quality, 15(1), 16-25.
Frisch M. (2010). Psychotherapy based on the quality of life Therapy. Tehran: Arjmand.
Frisch, M. B. (2005). Quality of life therapy: Applying a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy. John Wiley & Sons.
Gillani, S. W., Ansari, I. A., Zaghloul, H. A., Abdul, M. I. M., Sulaiman, S. A. S., & Baig, M. R. (2018). Bridging glycated hemoglobin with quality of life and health state; a randomized case–control study among type 2 diabetes patients. Diabetology & metabolic syndrome , 10(1), 23.
Iliya, I. A., Mohammed, B., Akuyam, S. A., Nok, A. J., Bauchi, Z. M., Tanko, M., ... & Yusuf, B. (2016). Molecular mechanisms of insulin signaling. Sub-Saharan African Journal of Medicine, 3(1), 3-7.
Kim, H. S., Shin, J. A., Chang, J. S., Cho, J. H., Son, H. Y., & Yoon, K. H. (2012). Continuous glucose monitoring: current clinical use. Diabetes/metabolism research and reviews, 28, 73-78.
Longo, D. L., Fauci, A. S., Kasper, D. L., Hauser, S. L., Jameson, J. L., & Loscalzo, J. (Eds.). (2013). Harrison's manual of medicine. New York: McGraw-Hill Medical.
Kennard, E. J., Lieberman, J., Saaid, A., & Rolfe, K. J. (2015). A preliminary comparison of laryngeal manipulation and postural treatment on voice quality in a prospective randomized crossover study. Journal of Voice, 29(6), 751-754.
Gazalle, F. K., Hallal, P. C., Andreazza, A. C., Frey, B. N., Kauer-Sant'Anna, M., Weyne, F., ... & Kapczinski, F. (2007). Manic symptoms and quality of life in bipolar disorder. Psychiatry research, 153(1), 33-38.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 899 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 759 |
||