پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شمارهها | 1,104 |
| تعداد مقالات | 9,453 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,048,887 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,952,694 |
تفکیک پیشارجاعیها و تبیین رابطه معرفگی با مرجعداری در قرآن کریم (رویکردی تلفیقی از نظریه مرکزیت و نظریه بهینگی) | ||
| پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن | ||
| مقاله 1، دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 17، مهر 1399، صفحه 11-32 اصل مقاله (444.96 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/quran.2021.35839.2099 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین بازوبندی* 1؛ مهین ناز میردهقان2 | ||
| 1عضو هیات علمی گروه زبانشناسی و مطالعات ترجمه دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان | ||
| 2دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران | ||
| چکیده | ||
| عناصر پیشارجاعی، و به طور خاص ضمایر، در قرآن کریم، با ظرافت بسیار خاص و پیچیدگی منحصر به فرد تعبیه شدهاند. از اینرو، تفکیک عناصر پیشارجاعی یا به عبارتی شناسایی مرجع یک عنصر ارجاعی در قرآن نیاز به ضوابط و اصول ویژهای دارد. مسلماً، عدم تفکیک صحیح این عناصر، منجر به کژتابیها و ابهاماتی میشود که به معنا و درک مخاطب از متن قرآن کریم خدشه وارد میسازد. اهمیت این امر زمانی بیشتر معلوم میشود که بین عنصر ارجاعی و مرجع آن به لحاظ ساختاری فاصلهای بوجود آمده باشد و عناصر درگیر در ارجاع به لحاظ معرفگی نیز با یکدیگر تعامل روشنی نداشته باشند. متاسفانه، پژوهشهای به انجام رسیده در بررسیهای قرآنی، فاقد رویکرد منسجم زبانشناختی در زمینه تبیین رابطه معرفگی با مرجعداری در ارتباط با تفکیک عناصر پیشارجاعی میباشند و این مسئله علیرغم اهمیت بسیار مورد غفلت پژوهشگران قرار گرفته است. از این رو، پژوهش حاضر، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی با بهرهگیری از محدودیتهای زبانی معین از تلفیق نظریههای نوین زبانشناختی یعنی نظریه مرکزیت (گروسز و همکاران، 1995/ 1983) و نظریه بهینگی (بیور، 2004؛ مینیور، 2006) در زمینه تفکیک پیشارجاعیها به چگونگی تأثیر فاصله ساختاری بوجود آمده بین عنصر پیشارجاعی و مرجع آن بر نحوه تفکیک عناصر پیشارجاعی و همچنین تبیین رابطه معرفگی با مرجعداری در قرآن کریم میپردازد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| نظریه بهینگی؛ نظریه مرکزیت؛ تفکیک عناصر پیش ارجاعی؛ مرجعداری؛ معرفگی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Anaphora resolution and explaining the relationship between definiteness and anaphoricity in the Holy Quran (within Centering-Optimality Theory (COT)) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hossein Bazoubandi1؛ Mahinnaz Mirdehghan2 | ||
| 1Faculty member of Linguistics and Translation Studies Department In VRU, IRAN | ||
| 2The faculty member of Shahid Beheshti University | ||
| چکیده [English] | ||
| Anaphora entities, particularly pronouns, in the Holy Quran are organized in a very subtle and unique manner. Hence anaphora resolution i.e. the identifying of an anaphora in the Quran's text requires particular principals and rules. Undoubtedly, failing in identifying the correct antecedent of these entities leads to certain ambiguities and vagueness which can distort the addressee’s understanding and interpretation. This issue will be even more important while facing a certain structural distance between anaphora and its antecedent and when the relationship between definiteness and anaphoricity is not totally clear-cut. To our knowledge, unfortunately there is no consistent linguistic approach in the Quranic studies regarding explaining the relationship between definiteness and anaphoricity, and this issue has been overlooked regardless of its great importance. Hence, the present thesis using a descriptive-analytic method and specific linguistic constraints, on the basis of the application of an integrative approach of Centering (Grosz et.al, 1983/1995) and Optimality Theory (Beaver, 2004; Mineur, 2006), is aimed to deal with the effect of structural distance between anaphora and its antecedent on anaphora resolution, and to present an explanation regarding the relationship between definiteness and anaphoricity in the Quran's text. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| optimality theory, centering theory, anaphora resolution, definiteness | ||
| مراجع | ||
|
ابن عربى ابوعبدالله، محیى الدین محمد. (1422 ق). تفسیر ابن عربى. بیروت: دار احیاءالتراث العرب.
بازوبندی، حسین. (1390). «تحلیل نظام عناصر ارجاعی در قرآن کریم بر مبنای چهارچوب تلفیقی از بهینگی و مرکزیت». پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی تهران.
بلاغى، سید عبد الحجت. (1386 ق). حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر. قم: انتشارات حکمت.
راغب اصفهانى، حسین بن محمد. (1412 ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دارالعلم الدار الشامیه.
زمخشری، ابوالقاسم محمود بن عمر (1415ق/ 1995م). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، تصحیح محمد عبدالسلام شاهین. بیروت: دارالکتب العلمیة.
طباطبایى، سید محمدحسین (1374). المیزان فى تفسیر القرآن. ترجمه موسوى همدانى، سید محمدباقر. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسین حوزه علمیه قم.
میر دهقان، مهین ناز (1387). حالت نمایی افتراقی در زبانهای هندی/اردو، پشتو و بلوچی، در چارچوب بهینگی واژنفشی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
میر دهقان، مهین ناز؛ بازوبندی، حسین. (1392). «عناصر ارجاعی در قرآن کریم بر مبنای چارچوبی تلفیقی از نظریههای زبانشناختی بهینگی و مرکزیت». فصلنامه قرآن و مطالعات زبانشناختی. دوره اول، 185-147.
یول، جورج (1385). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمّد عموزاده مهدیرجی و منوچهر توانگر. تهران: سمت، چاپ دوم.
Beaver D (2004). “The optimization of discourse anaphora. ” Linguistics and philosophy, 27(1), 3–56.
Blutner, R. (2000). Some Aspects of Optimality in Natural Language Interpretation, Journal of Semantics 17, 189-216.
Bresnan J (2001). “The emergence of the unmarked pronoun.” In Legendre G, Grimshaw J & Vikner S (eds.) Optimality-Theoretic Syntax. Cambridge, MA: MIT Press. 113–142.
Brown, G. and Yule G. (1983). Discourse Analysis. Cambridge University Press.
Charniak, Eugene and Elsner, Micha. (2008). EM Works for Pronoun Anaphora Resolution. Proceedings of the 12th Conference of the European Chapter of the Association for Computational Linguistics on EACL 09. Association for Computational Linguistics, pages: 148-156.
Cherry, Colin and Bergsma, Shane. (2005). “An Expectation Maximization approach to pronoun resolution”. In Proceedings of the Ninth Conference on Computational Natural Language Learning (CoNLL-2005), pages 88–95, Ann Arbor, Michigan, June. Association for Computational Linguistics.
Chomsky, Noam. (1981). Lectures on Government and Binding, Foris, Dordrecht.
Fischer, S. (2004) “Optimal Binding,.”. Natural Language and Linguistic Theory, 22, 481–526.
Grosz, B. J., Joshi, A. K., & Weinstein, S. (1995). “Centering: a framework for modeling the local coherence of discourse”. Computational Linguistics, 21, 203–225.
Grosz, B. J., Joshi, A. K., &Weinstein, S. (1983). Providing a unified account of definite noun phrases in discourse. Proceedings of the Twenty-first annual meeting of the Association for Computational Linguistics. (pp. 44–50). Cambridge, MA: Association for Computational Linguistics.
Haghighi, Aria and Klein, Dan. (2007). Unsupervised coreference resolution in a nonparametric Bayesian model. In Proceedings of the 45th Annual Meeting of the Association for Computational Linguistics, pages 848–855. Association for Computational Linguistics.
Haghighi, Aria and Klein, Dan. (2010). Coreference resolution in a modular, entity-centered model. In Human Language Technologies: The 2010 Annual Conference of the North American Chapter of the Association for Computational Linguistics, pages 385–393. Association for Computational Linguistics.
Hammami, Souha, Belguith, Lamia, and Ben Hamadou, Abdelmajid. (2009). Arabic Anaphora Resolution: Corpora Annotation with Coreferential Links. The International Arab Journal of Information Technology, Vol. 6, No. 5.
Kehler, A. (1997) ‘Current theories of centering and pronoun interpretation: a critical evaluation’. Computational Linguistics, 23 (3), 467–475.
McCarthy, John J. (2008). Doing Optimality Theory: Applying Theory to Data. Blackwell Publishing Ltd.
Mineur, Anne-Marie (2006). The resolution of bridging anaphora in OT. D R A F T O F February 23, 2006.
Mitkov, R. (1996) ‘Pronoun resolution: the practical alternative’. Paper presented at the Discourse Anaphora and Anaphor Resolution Colloquium (DAARC), Lancaster, UK. Also appeared in Botley, S. and McEnery, A. (Eds.) (2000) Corpus-based and computational approaches to discourse anaphora, 189–212. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
Mitkov, R. (1998). ‘Robust pronoun resolution with limited knowledge’. Proceedings of the 17th International Conference on Computational Linguistics (COLING’98/ACL’98), 869–875. Montreal, Canada.
Mitkov, R. (2002). Anaphora Resolution. London: Longman.
Mitkov R., Belguith L., and Malgorzata S. (1998) “Multilingual Robust Anaphora Resolution,” in Proceedings of the 3rd International Conference on Empirical Methods in Natural.
Prince, A., & Smolensky, P. (1993/2004). Optimality theory: Constraint interaction in generative grammar. Rutger University and University of Colorado at Boulder: Technical Report RuCCSTR-2, available as ROA 537-0802. Revised version published by Blackwell, 2004.
Winograd, T. (1972). Understanding natural language. New York: Academic Press.
Zeevat, H. (2006). Pragmatics: Optimality Theory. In Keith Brown (Ed.), Encyclopedia of Language and Linguistics (pp. 47-51). Oxford: Elsevier.
Zeevat, H. (2007). Optimal Interpretation as an Alternative to Gricean Pragmatics: Unpublished manuscript, Universiteit van Amsterdam.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 554 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 437 |
||