پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,150 |
| تعداد مقالات | 9,914 |
| تعداد مشاهده مقاله | 18,452,873 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,830,987 |
تماس پراکنشی سبزقبای اروپایی (Coracias garrulus) و سبزقبای هندی (Coracias benghalensis) (راسته سبزقباسانان: خانواده سبزقبایان) در استان فارس | ||
| فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی | ||
| دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 37، مرداد 1400، صفحه 43-50 اصل مقاله (673.24 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/eab.2021.52570.1785 | ||
| نویسندگان | ||
| نجمه کمالی1؛ علی غلامحسینی* 2 | ||
| 1کارشناس، آزمایشگاه تحقیقاتی پرنده‌شناسی، بخش زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران | ||
| 2استادیار، آزمایشگاه تحقیقاتی پرنده‌شناسی، بخش زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران | ||
| چکیده | ||
| خانواده سبزقبایان (Coraciidae) جزو راسته سبزقباسانان می‌باشد که در آفریقا، آسیا، اروپا، استرالیا و گینه نو پراکنش دارند. این خانواده دارای دو جنس Coracias با نه گونه و Eurystomus با چهارگونه می‌باشد. از این تنوع گونهای، فقط دو گونه سبزقبای اروپایی (Coracias garrulus) و سبزقبای هندی (Coracias benghalensis) در ایران یافت می‌شوند. زیستشناسان تکاملی همواره به اهمیت ثبت مناطق تماس پراکنشی در مورد گونههای خواهری و خویشاوند اشاره داشتهاند. میزان دورگهزایی در راسته سبزقباسانان حدود 14 درصد گزارش شده است. محدوده تولیدمثلی سبزقبای اروپایی و هندی از نظر جغرافیایی به‌طور گسترده از هم جدا است. با این حال مرز پراکنش این دو گونه در شرق عراق، غرب و جنوب ایران و در پاکستان به هم نزدیک می‌شود. اطلاعات خاصی درباره ناحیه تماس بین این دو گونه و دورگهزایی آنها وجود ندارد. لذا در این مطالعه پراکنش این دو گونه در استان فارس (جنوب‌غربی ایران)، نواحی همپوشانی پراکنشی و احتمال وجود افراد دورگه طی عملیات میدانی متعدد صورت گرفته در بهار و تابستان سالهای 1396 و 1397 بررسی شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که سبزقبای اروپایی به‌جز باریکه جنوبی استان در تمامی مناطق دیگر استان فارس پراکنش داشته اما پراکنش سبزقبای هندی بیشتر محدود به نیمه جنوبی و غرب استان می‌باشد. بنابراین این دو گونه در نیمه جنوبی و غربی استان همپوشانی پراکنشی دارند. در بررسیهای انجام شده نمونه دورگهای از نظر الگوی رنگی مشاهده نشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پراکنش جغرافیایی؛ سبز قبا؛ گونه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Contact zone between European Roller (Coracias garrulus) and Indian Roller (Coracias benghalensis) (Coraciiformes: Coraciidae) in Fras province, southwestern Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Najmeh Kamali1؛ Ali Gholamhosseini2 | ||
| 1M.A., Ornithology Research Laboratory, Department of Biology, Faculty of Science, Shiraz University, Shiraz, Iran | ||
| 2Assistant Professor, Ornithology Research Laboratory, Department of Biology, Faculty of Science, Shiraz University, Shiraz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The Rollers or Coraciidae (Passeriformes) are distributed in Africa, Asia, Europe, Australia, and New Guinea. The family has two genera including Coracias with nine species and Eurystomus with four species. Of this species diversity, only European Roller (Coracias garrulus) and Indian Roller (Coracias benghalensis) are found in Iran. Evolutionary biologists have always emphasized the importance of recording contact zones for sister species and relatives. The occurrence of hybridization in Coraciiformes was reported at about 14%. The reproductive range of European and Indian roller is broadly geographically separated, however their geographic distributions are in contact in eastern Iraq, western and southern Iran, and Pakistan. There is no information on the contact zone and hybridization between the two species. Therefore, in this study the distribution of these two rollers in the Fars province (southwestern Iran), contact zone and hybridization were investigated in fieldworks conducted during spring and summer in 2017 and 2018 years. The results showed that the European Roller was distributed throughout all of Fars province except narrow range in the south of the province but the distribution of Indian Roller is more restricted to the southern and western half of the province, so the two species has overlapping zones in the southern half and western parts of the province. In the present study, no hybrid specimens were observed in terms of plumage colors. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Geographic distribution, Roller, Species | ||
| مراجع | ||
|
Aliabadian, M.; Nijman, V. (2007). Avian hybrid: incidence and geographic distribution of hybridization in birds. Contribution to Zoology; 76: 59-61.
Aliabadian, M.; Roselaar C.S.; Nijman, V.; Sluys, R.; Vences, M. (2005). Identifying contact zone hotspots of passerine birds in the Palaearctic region. Biology Letters, 1: 21-23.
Asokan, S.; Mohamed Samsoor Ali, A.; Manikannan, R.; Thomas Nithiyanandam, G. (2010). Population densities and diurnal activity pattern of the Indian Roller Coracias benghalensis (Aves: Coraciiformes) in Nagapattinam District, Tamil Nadu, India. Journal of Threatened Taxa; 2(10): 1185-1191.
Asokan, S.; Mohamed Samsoor Ali, A.; Manikannan, R. (2009). Preliminary investigations on diet and breeding biology of the Indian Roller Coracias benghalensis in a portion of Cauvery Delta, Tamil Nadu, India. World Journal of Zoology, 4 (4): 263-269.
Cramp, S. (Ed.) (1985) The birds of the western Palearctic. Vol IV. Terns to Woodpeckers. Oxford University Press, Oxford.
Farashi, A; Shariati, M. (2017). Biodiversity hotspots and conservation gaps in Iran. Journal for Nature Conservation; 39: 37-57.
Fry, C. H.; Fry, K. (1999). Kingfishers, Bee-Eaters & Rollers. Christopher Helm, A & C Black. London.
Fry, C. H.; Fry. K.; Harris. A. (1992). Kingfishers, Bee- eaters and Rollers: A Handbook. Russel Friedman Books, Halfway House, S. Africa.
Gholamhosseini, A.; Vardakis, M.; Aliabadian, M.; Nijman, V.; Vonk, R. (2013). Hybridization between sister taxa versus non-sister taxa: a case study in birds. Bird Study; 60: 195-211.
Gill, F.; Donsker, D. (Eds). (2020). IOC World Bird List (v 10.1). Doi 10.14344/IOC.ML.10.1. http://www.worldbirdnames.org/
Johanssona, U.S.; Irestedtb, M.; Qu, Y.; Ericsonb, GB. (2018). Phylogenetic relationships of rollers (Coraciidae) based on complete mitochondrial genomes and fifteen nuclear genes. Molecular Phylogenetics and Evolution; 126: 17-22.
Kaboli, M.; Aliabadian, M.; Tohidifar, M.; Hashemi, A.; Musavi, .B.; Roselaar CS. (2016). Atlas of Birds of Iran (In Persian and English). Kharazmi University Press, Karaj, Iran.
Khaleghizadeh, A.; Roselaar, K.; Scott, D.A.; Tohidifar, M.; Mlikovsky, J.; Blair, M.; Kvartalnov, p. (2017). Birds of Iran: Annotated checklist of the species and subspecies. Iranshenasi Publishing, Tehran, Iran. 500 pp.
Mansoori, J. (2013). A Field Guide to the Birds of Iran (In Persian with an abstract in English). Farzaneh Book Publisher, Tehran, Iran. 513 pp.
McCarthy, EM. (2006). Handbook of Avian Hybrids of the World. Oxford University Press.
Sedaghat Nejad, Z.; Tashakorian, V.; Mobasheri, MH.; Homayuni, MS.; Foroghbakhsh, A.; Mansuri, A.; Sepehrimanesh, M. (2012). Provincial studies of Fars. Iran Textbook printing and Publication Company.
Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. (1990). Phylogeny and Classification of Birds. Yale Univ. Press, New Haven.
Thiollay, JM. (1985). Strategies adaptive comparées des Rolliers sedentaires et migrateurs dans une savane Guineene. Revue of Ecology (Terre et vie); 40: 364-377.
Vaurie, C. (1959). The birds of the Palearctic Fauna, A systematic reference. Order Passeriformes. H. F. & G. Witherby Ltd., London, United Kingdom. 762 pp. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 401 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 397 |
||