تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,101 |
تعداد مقالات | 9,446 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,031,731 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,942,867 |
ایل کلهر و قدرتهای حاکم از دورة صفویه تا پایان حاکمیت محمدشاه قاجار | ||
پژوهشنامه تاریخ های محلی ایران | ||
دوره 9، شماره دوم - پیاپی 18-بهارو تابستان 1400، مهر 1400، صفحه 79-94 اصل مقاله (655.51 K) | ||
نوع مقاله: pajoheshi | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/lhst.2021.8049 | ||
نویسندگان | ||
منیژه کرمی* 1؛ مهری ادریسی2؛ نظامعلی دهنوی3؛ صالح امین پور4 | ||
1دانشجوی دکترای تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران ـ ایران | ||
2دانشیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران ـ ایران | ||
3استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران ـ ایران | ||
4استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور ، تهران ـ ایران | ||
چکیده | ||
ایل کلهر یکی از ایلات برجسته در غرب ایران است که از گذشتههای دور در کوهپایههای زاگرس سکونت داشته و همچون سایر ایلات در تاریخ سیاسی و نظامی ایران نقش ایفا کرده است. این پژوهش با هدف روشن کردن جایگاه ایل کلهر در رویدادهای سیاسی و نظامی غرب کشور و با توصیف و تحلیل دادههای منابع دست اول، تاریخهای محلّی و متون تحقیقی معتبر در پی پاسخگویی به این پرسشها است که روابط ایل کلهر با حکام ایران از دورة صفویه تا پایان دورة حاکمیت محمدشاه قاجار چگونه بود؟ و این ایل چه نقش و جایگاهی در روابط ایران و عثمانی ایفا نمود؟یافتههای پژوهش حاکی است که سران ایل کلهر نسبت به ایل زنگنه نفوذ و توان کمتری در قدرت و دربار شاهان صفویه داشتند، زیرا شورشهای مداوم این ایل به خصوص در نیمه نخست حاکمیت این سلسله تا روزگار حکمرانی شاهعباس اول به بیتوجهی قدرت حاکم به سران این ایل منجر گردید. در دورۀ افشاریه به دلیل درگیریهای نادر با عثمانی و لزوم همراهی ایلات غرب، بهبودی نسبی در مناسبات ایل کلهر با حاکمیّت حاصل شد. در روزگار زندیه بزرگان ایل کلهر با یاری رساندن به کریمخان زند در دستیابی به سلطنت و نیز با برقراری پیوندهای خانوادگی با وی، نقش تاریخی خود را در کنار قدرت مرکزی ایفا نمودند. ایل کلهر در دورة قاجاریه و حکمرانی محّمدعلیمیرزا دولتشاه بر کرمانشاه تا پایان حکومت محمدشاه قاجار نقش مؤثری در نبردهای ایران و عثمانی به عهده داشت. | ||
کلیدواژهها | ||
ایلِ کلهر؛ صفویه؛ افشاریه؛ زندیه؛ قاجاریه؛ عثمانی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Kalhor Tribe and Ruling Powers from Safavid Period to the End of Mohammad Shah Qajar Rule | ||
نویسندگان [English] | ||
Manizheh Karami1؛ Mehri Edrisi2؛ nezamali dehnavi3؛ saleh aminpour4 | ||
1Payame Noor University Tehran | ||
2Department of History, Payam Noor University Graduate School | ||
چکیده [English] | ||
Kalhor tribe is one of the prominent tribes in western Iran, which has been living in the foothills of the Zagros since ancient times and like other tribes, has played a role in the political and military history of Iran. This study aims to clarify the position of the Kalhor tribe in political and military events in the west of the country by describing and analyzing first-hand source data, local history, and authoritative research texts. It seeks to answer these questions: What were the relations of the Kalhor tribe with the rulers of Iran from the Safavid period to the end of the reign of Mohammad Shah Qajar? And what role did this tribe play in the relations between Iran and the Ottoman Empire? The findings of the study indicate that the Kalhor tribe had less influence and power in the court of the Safavid kings than the Zanganeh tribe did. The continuous revolts of the Kalhor tribe, especially in the first half of the rule of this dynasty until the reign of Shah Abbas I, led to ignoring the Kalhor leaders by the ruling power. During the Afshari period, due to Nader Shah’s conflicts with the Ottomans and the need for the cooperation of the western tribes, there was a relative improvement in the relations of the Kalhor tribe with the government. In the days of Zandieh dynasty, the elders of the Kalhor tribe played their historical role alongside the central power by helping Karim Khan Zand to achieve the monarchy and establishing family ties with him. The Kalhor tribe played an effective role in the battles of Iran and the Ottoman Empire during the Qajar period and the rule of Mohammad Ali Mirza Dolatshah over Kermanshah until the end of the reign of Mohammad Shah Qajar | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Kalhor Tribe, Safavieh, Afsharieh, Zandieh, Qajarieh, Ottoman | ||
مراجع | ||
آصف، محمدهاشم (1357). رستمالتواریخ. تصحیح و تحشیه محمد مشیری. تهران: امیرکبیر.
استرآبادی، میرزامهدیخان (1364). تاریخ جهانگشای نادری. تهران: دنیای کتاب.
اسکندربیگ ترکمان (1382). تاریخ عالمآرای عباسی. زیر نظر ایرج افشار. تهران: امیرکبیر.
بدلیسی، امیرشرفخان (1364). شرفنامه. به کوشش محمد عباسی. تهران: موسسه مطبوعاتی علمی.
بهبهانی، آقا احمد بن محمدعلی (1370). مرآتالاحوال جهاننما. مقدمه و تصحیح علی دوانی. تهران: امیرکبیر.
پری، جان (1382). کریمخان زند. ترجمة محمدعلی ساکی. تهران: نشر نو.
جنابدی، میرزابیگحسن (1378). روضه الصفویه. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
چریکف (1358). سیاحتنامه مسیو چریکف. ترجمة آبکار مسیحی. تهران: چاپخانه سپهر.
خاوری شیرازی، فضلالله (1380). تاریخ ذوالقرنین. اصفهان: مرکز تحقیقات رایانهای اصفهان.
دوگاردان، آلفرد (1362). مأموریت ژنرال گاردان در ایران. ترجمه عباس اقبال. تهران: نگاه.
راولینسون، هنری (1362). سفرنامه راولینسون (گذر از زهاب به خوزستان). ترجمة سکندر امان اللهی بهاروند. تهران: آگاه.
رربورن، کلاوس میشائیل (1383). نظام ایالات در دوره صفوی. ترجمه کیکاوس جهانداری. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
رمضانی، عباس (1387). معاهدات تاریخی ایران. تهران: ترفند.
روملو، حسنبیگ (1357). احسنالتواریخ. تصحیح عبدالحسین نوایی. تهران: اساطیر.
سپهر، محمدتقی لسانالملک (1377). ناسخ التواریخ. اهتمام جمشید کیانفر. تهران: اساطیر.
سلطانی، محمدعلی (1372). ایلات و طوایف کرمانشاه. تهران: مؤلف.
سلطانی، محمدعلی (1373). تاریخ مفصل کرمانشاهان. تهران: سُها.
شوشتری، میرعبدالطیف خان (1363). تحفه العالم. به اهتمام موجد صمد. تهران: کتابخانه طهوری.
صنیعالدوله، محمدحسن (1363). تاریخ منتظم ناصری. تصحیح محمد اسماعیل رضوانی. جلد سوم. تهران: [بینا].
عبدیبیگ شیرازی (1369). تکملهالاخبار. تصحیح عبدالحسین نوایی. تهران: نشر نی.
عمید، حسن (1389). فرهنگ فارسی. تهران: راه رشد.
غفاری قزوینی، قاضی احمد (1343). تاریخ جهان آرا. به کوشش استاد مجتبی مینوی. تهران: کتابفروشی حافظ.
فولادی منصوری، ولی (1393). تاریخ سیاسی اجتماعی بزرگ ایل کلهر. کرمانشاه: کرمانشاه.
کشاورزی شیخوند، امامقلیخان (بیتا). یادداشتهای شخصی. نسخه خطی. کرمانشاه: محفوظ در کتابخانه شخصی اردشیر کشاورز.
گلستانه، ابوالحسن بن محمدامین (1344). مجمل التواریخ. اهتمام مدرس رضوی. تهران: دانشگاه تهران.
گیلاننتز، سرکیس (1344). سقوط اصفهان؛ گزارشهای گیلاننتز دربارة حمله افغانان و سقوط اصفهان. ترجمة محمد مهدیار. اصفهان: شهریار.
محمدی کلهر، آیت (1374). سیری در تاریخ سیاسی کُرد و کُردهای قم. قم: پرسمان.
محمدی کلهر، آیت (1376). جغرافیای تاریخی ایوان غرب (ایوان کلهر). قم: تعاونی ناشران.
محمدیوسف مورخ (1317). ذیل عالمآرای عباسی. تصحیح سهیلی خوانساری. تهران: کتابفروشی اسلامیه.
مدرسی چهاردهی، مرتضی (1348)، «بغداد و بصره در قلمرو شهریار زند». بررسیهای تاریخی، خرداد تا شهریور. سال1348. ش 20-21. ص178.
مروی، محمدکاظم (1364). عالم آرای نادری. تهران: کتابفروشی زوار.
ملکم، جان (1380). تاریخ کامل ایران. ترجمة میرزا اسماعیل حیرت. تهران: افسون.
منجم یزدی، ملاجلال (1366). تاریخ عباسی (روزنامه ملاجلال). به کوشش سیفالله وحیدنیا. تهران: وحید.
میراحمدی، مریم (1371). تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در عصر صفویه. تهران: امیرکبیر.
مینورسکی (1378). تذکرهالملوک سازمان اداری حکومت صفوی. ترجمة مسعود رجبنیا. تهران: انجمن کتاب ـ زوار.
نامی اصفهانی، محمدصادق (1363). تاریخ گیتیگشا. تهران: اقبال.
وقایعنگار کردستانی، علیاکبر (1364). جغرافیا و تاریخ کردستان (حدیقه ناصریه و مرآت الظفر). به کوشش محمدرئوف توکلی. تهران: توکلی.
هدایت، رضاقلیخان (1380). تاریخ روضة الصفای ناصری. تهران: اساطیر. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 681 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,054 |