پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شمارهها | 1,100 |
| تعداد مقالات | 9,434 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,002,943 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,927,530 |
جایگاه و کارکرد بازرگانان بوشهر در جنبش جنوب ایران | ||
| پژوهشنامه تاریخ های محلی ایران | ||
| دوره 9، شماره دوم - پیاپی 18-بهارو تابستان 1400، مهر 1400، صفحه 129-154 اصل مقاله (678.89 K) | ||
| نوع مقاله: pajoheshi | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/lhst.2021.8052 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین هژبریان* 1؛ سید صاحب برزین2 | ||
| 1استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور، تهران ـ ایران | ||
| 2استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور، تهران ـ ایران | ||
| چکیده | ||
| جنوب ایران پس از پیروزی انقلاب مشروطیت تحولات سیاسی زیادی را پشت سر نهاد که اوج آن در جنگ جهانی اول رقم خورد. بازرگانان بوشهر که از ابتدای قرن نوزدهم توان اقتصادی بیشتری یافته و بهتدریج به فعالیتهای اجتماعی و سیاسی علاقهمند شده بودند، در این جنبش، مخالف انگلستان و متحد روحانیت مشروطهخواه بودند و به عنوان یک گروه اجتماعی متنفذ، علائق مذهبی، ملی و اقتصادی داشتند. در طی حوادث جنبش جنوب، بازرگانان بوشهر همواره در کشاکش این علائق قرار داشتند و معمولا با پشت کردن به منافع اقتصادی، از مواضع روحانیان مشروطهخواه حمایت و در جهت منافع ملی عمل مینمودند. با طولانی شدن روند مبارزات جنبش و زیانهای اقتصادی فزایندهای که به سبب ناامنی مسیرهای تجاری و توقف جریان تجارت به بازرگانان وارد شد، آنها اندک اندک در تداوم حمایت از این جنبش مردد شدند و در نهایت از آن کناره گرفتند. نوشتار حاضر، با روش تحلیل کیفی، میکوشد به این سؤال پاسخ دهد که رویکرد اقتصادی بازرگانان بوشهر چه تأثیری در جهتگیری آنها برای همراهی یا عدم همراهی با جنبش جنوب داشت؟ چگونگی و چرایی مواضع دوگانه بازرگانان بوشهر هدف این پژوهش است و دستاورد تحقیق حاکی است که بازرگانان بوشهر با انگیزه برقراری نظم و امنیت و برخورداری از منافع اقتصادی و سیاسی آن، به همگرایی و همراهی با جنبش جنوب پرداختند، اما پس از ناامیدی از دستیابی به اهداف خود و تحمل هزینههای اقتصادی، از همراهی با جنبش کناره گرفتند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| بازرگانان بوشهر؛ بوشهر؛ کازرون؛ جنبش جنوب؛ پلیس جنوب؛ جنگ جهانی اول | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Position and Function of Bushehr Merchants in the Movement of Southern Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| hosein hozhabrian1؛ Seyed Saheb Barzin2 | ||
| 2Department of History, Faculty of Social Sciences, University of Payam-e- Noor | ||
| چکیده [English] | ||
| After the victory of the Constitutional Revolution, southern Iran underwent many political changes, culminating in the World War I. The merchants of Bushehr, who had gained more economic power since the beginning of the nineteenth century and had gradually become interested in social and political activities, were opposed to Britain and an ally of the constitutional clergy, and as an influential social group, have the religious, national and economic interests. During the events of the southern movement, the merchants of Bushehr were always in conflict with these interests, and usually by ignoring the economic interests, they supported the positions of the constitutionalist clerics and acted in the national interest. As the movement continued to struggle and the growing economic losses inflicted on traders due to the insecurity of trade routes and the cessation of trade, they gradually became reluctant to continue supporting the movement and eventually withdrew. The present article tries to answer the question with the method of qualitative analysis: what effect did the economic approach of Bushehr businessmen have on their orientation to join or not to accompany the southern movement? The purpose of this study is how and why the dual positions of Bushehr businessmen and the result of the research shows that Bushehr businessmen, motivated by the establishment of order and security and enjoying its economic and political interests, converged and joined the southern movement, but after despair of achieving the goals, and the economic costs, They withdrew from the movement. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Bushehr Merchants, Bushehr, Kazerun, Southern Movement, Southern Police, World War I | ||
| مراجع | ||
|
آدمیت، فریدون؛ ناطق، هما (1365). افکار اجتماعی و اقتصادی در آثار منتشر نشده دوران قاجار. تهران: آگاه.
اخگر، احمد (1366). زندگی من در طول هفتاد سال تاریخ معاصر ایران. تهران: اخگر.
اسناد جنگ جهانی اول در جنوب ایران (1377). به کوشش کاوه بیات. قم: همسایه و مرکز بوشهرشناسی.
اوضاع اقتصادی ایران در آغاز قرن بیستم (1376). ترجمة معصومه جمشیدی و دیگران. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران.
ایران و جنگ جهانی اول، اسناد وزارت داخله (1369). به کوشش کاوه بیات. تهران: سازمان اسناد ملی ایران.
برومند، صفورا (1381). سرکنسولگری بریتانیا در بوشهر. تهران: وزارت امور خارجه.
پولاک، ادوارد (1368). سفرنامه پولاک، ایران و ایرانیان. ترجمة کیکاووس جهانداری. تهران: خوارزمی.
ترکمان، محمد (1370). اسنادی دربارة هجوم انگلیس و روس به ایران. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
جنگ جهانی در جنوب ایران (1373). ترجمة کاوه بیات. بوشهر: کنگره بزرگداشت هشتادمین سالگرد شهادت رئیسعلی دلواری.
چیک، هربرت (1392). گزارشهای مستر چیک (از رویدادهای فارس و بوشهر در جنگ جهانی اول). ترجمة افشین پرتو. تهران: همسو.
حائری، عبدالهادی (1364). تشیع و مشروطیت در ایران. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
حسینی کازرونی، سیداحمد (1384). سید محمدرضا تاجر کازرونی. تهران: کازرونیه.
حمیدی، سیدجعفر (1378). بوشهر در مطبوعات عصر قاجار. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران.
حقایقنگار خورموجی، میرزا جعفرخان (1380). نزهتالاخبار، تاریخ و جغرافیای فارس. به کوشش سیدعلی آل داوود. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
دشتی، رضا (1387). تاریخ اقتصادی اجتماعی بوشهر با تکیه بر نقش تجار و تجارت. تهران: پازینه.
رکنزاده آدمیت، محمدحسین (1312). دلیران تنگستانی. تهران: اقبال.
رکنزاده آدمیت، محمدحسین (1349). فارس و جنگ بینالملل. چاپ سوم. تهران: اقبال.
رنجبر، محمدعلی (1389). فارس از مشروطیت تا جنگ جهانی اول. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
روزنامه آیینه جنوب (1378). سال ششم. شماره246. 18 دی.
روزنامه استخر (1331). سال 35 . شماره 1519. 6 آذر.
روزنامه حبلالمتین، سال 17، شماره 3 و 15؛ سال 18. شماره 34؛ سال 22، شماره 38؛ سال 23، شمارههای 4 و 7 و 26.
سایکس، سرپرسی (بیتا/ الف). تاریخ ایران. ترجمة محمدتقی فخر داعی گیلانی. تهران: علمی.
سایکس، کریستوفر (بیتا/ ب). واسموس یا لورنس آلمانی. ترجمة حسین سعادت نوری. تهران: وحید.
سعیدینیا، حبیبالله (1389). گمرک بوشهر و نقش آن در تجارت خلیج فارس در دورة قاجار. بوشهر: دانشگاه خلیج فارس.
سعیدینیا، حبیبالله (1393). معینالتجار بوشهری و احیای تجارت دریایی خلیج فارس در دوران قاجار و پهلوی. بوشهر: دانشگاه خلیج فارس.
سفیری، فلوریدا (1364). پلیس جنوب ایران. ترجمه منصوره اتحادیه و منصوره جعفری فشارکی. تهران: تاریخ ایران.
فرامرزی، احمد (1377). شیخ حسینخان چاهکوتاهی. به کوشش سید قاسم یاحسینی. تهران: شیرازه.
فسایی، میرزا حسن حسینی (1367). فارسنامه ناصری. به کوشش منصور رستگار فسایی. تهران: امیرکبیر.
فلور، ویلم؛ یاحسینی، سیدقاسم (1389). بوشهر، دروازه تجاری ایران در خلیج فارس. ترجمة غلامعلی تمهید. بوشهر: شروع.
کازرونی، محمدابراهیم (1367). تاریخ بنادر و جزایر خلیج [فارس] در زمان محمدشاه قاجار، 1150 تا 1264. به کوشش منوچهر ستوده. تهران: جهانگیری.
کتاب آبی (1369). به کوشش احمد بشیری. جلد 3 و 6. تهران: نور.
کتاب نارنجی. (1367). به کوشش احمد بشیری. جلد 1. چاپ دوم.تهران: نور.
گرکه، اولریخ (1377).پیش به سوی شرق. ترجمة پرویز صدری. تهران. کتاب سیامک.
لوریمر، ج، ج (1379). راهنمای خلیج فارس، تاریخ و جغرافیای استان بوشهر. ترجمة سیدمحمدحسن نبوی. شیراز: نوید.
مابرلی، فردریک جیمز (1369). عملیات در ایران. ترجمة کاوه بیات. تهران: رسا.
مشایخی، عبدالکریم (1386). «تحلیلی بر عملکرد مشروطهخواهان بوشهر». زمانه. سال ششم. شماره 59. ص 45-52.
مشروطیت جنوب ایران به گزارش بالیوز بریتانیا در بوشهر (1386). ترجمة حسن زنگنه. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران و بنیاد ایرانشناسی شعبه بوشهر.
مطهریزاده، موسی (1378). جنبش ضداستعماری جنوب و آزادیخواهان کازرون. تهران: نشر قو.
مطهریزاده، موسی (1383). ناصر دیوان کازرونی به روایت اسناد. تهران: کازرونیه.
ملکزاده هیربد، حسن (1328). سرگذشت حیرتانگیز یک افسر و کارمند ارشد دولت. بیجا [بینا].
وادال، ر (1356). خلیج فارس در عصر استعمار. ترجمة شفیع جوادی. تهران: سحاب کتاب.
وقایع اتفاقیه، مجموعه گزارشهای خفیهنویسان انگلیس (1362). به کوشش سعیدی سیرجانی. تهران: نوین.
هدایت، مهدیقلی (1344). خاطرات و خطرات. تهران: زوار.
یاحسینی، سیدقاسم (1376). رئیسعلی دلواری. تهران: شیرازه. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 348 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 435 |
||