تعداد نشریات | 41 |
تعداد شمارهها | 1,112 |
تعداد مقالات | 9,508 |
تعداد مشاهده مقاله | 17,142,157 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,007,807 |
شناخت عوامل مؤثر و پیامدهای پدیده هوبریس رهبران با روش دیمتل فازی، مورد مطالعه: سازمانهای دولتی | ||
مدیریت سازمانهای دولتی | ||
مقاله 6، دوره 10، شماره 3 (پیاپی 39)، تیر 1401، صفحه 87-102 اصل مقاله (1.4 M) | ||
نوع مقاله: اکتشافی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/ipom.2022.61501.4489 | ||
نویسنده | ||
علی شریعتنژاد* | ||
استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران | ||
چکیده | ||
در دنیای مدیریت امروز، برخی رهبران ضمن برخورداری از شخصیت خودمحور و متکبر و قرارگیری در موقعیت قدرت، در طول زمان کمتر از تواناییها و قابلیتهای ذهنی خود استفاده میکنند و تحرک فکری کمی دارند که این مسئله در گذر زمان باعث کاهش توانش فکری و عقلانی آنها میشود. در حقیقت این افراد، بعد از رسیدن به قدرت، دچار کوتهفکری و تحکم بیمنطق میشوند؛ چراکه اعمال قدرت مداوم و توانایی حکمرانی بدون داشتن فعالیت فکری و ذهنی، آسیب قابلتوجهی به توانش ذهنی و فکری آنها میزند که نتیجه آن ضعف در فعالیتهای فکری رهبران، بالأخص در حوزه تصمیمگیری خواهد بود. ازاینرو، پژوهش حاضر با هدف شناخت عوامل مؤثر و پیامدهای هوبریس رهبران در سازمانهای دولتی انجام پذیرفت. این پژوهش از نوع پژوهشهای آمیخته با رویکرد کیفی و کمی است که از نظر هدف توسعهای و از نظر روش گردآوری اطلاعات پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی و کمی خبرگان هستند که با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی اعضای نمونه آن انتخاب و براساس اصل کفایت نظری تعداد آن برآورد شد. ابزار گردآوری داده در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه است. در این پژوهش برای تحلیل دادهها در بخش کیفی از روش کدگذاری و نرمافزار اطلس تی و برای تحلیل کمی از روش دیمتل فازی بهره گرفته شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که تحکم بیمنطق، پارادوکس قدرت، تصور وهمآلود از نبوغ و دانش شخصی، عدمتحرک مغزی و تنبلی ذهنی، غرور و خودشیفتگی و اختلالات شخصیتی و رفتاری مهمترین عوامل مؤثر و شکلدهنده هوبریس هستند. همچنین تمرکز تصمیمگیری، رهبری مغرورانه، بهرهکشی و استثمار منابع انسانی، مدیریت خودکامه و کاهش انگیزه و تعهد پیروان و زیردستان بهعنوان مهمترین پیامدهای پدیده هوبریس رهبران در سازمانهای دولتی است. | ||
کلیدواژهها | ||
هوبریس؛ خودشیفتگی؛ رهبری مغرورانه؛ سازمانهای دولتی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Identifying the Effective Factors and Consequences of the Leaders Huberris Phenomenon by Fuzzy Dimittel Method, Case Study: Public of Organizations | ||
نویسندگان [English] | ||
ALi Shariatnejad | ||
Assistant Professor, Department of Business Management, Lorestan University, Khorramabad, Iran. | ||
چکیده [English] | ||
In today's management world, some leaders, due to having a self-centered and arrogant personality and being in a position of power, use less of their mental abilities and capabilities over time and have little mobility, which over time reduces their intellectual capacity. In fact, these people, after coming to power, suffer from short-sightedness and irrational domination, which results in weakness in the intellectual activities of leaders, especially in their decision-making. The present study aimed at understanding the effective factors and consequences of the leader's Huberris phenomenon. This study was developmental with a qualitative and quantitative approach. The statistical population of the study was experts who were selected using the snowball sampling method based on the principle of theoretical adequacy. The data collection tool was a semi-structured interview in the qualitative part and a questionnaire in the quantitative part. The coding method and Atlas.ti software were used for data analysis in the qualitative part and dimittel fuzzy method was used for quantitative analysis. The results indicate that irrational dominance, power paradox, delusional perception of genius and personal knowledge, cerebral immobility and laziness, arrogance and narcissism, and personality and behavioral disorders are the most important factors shaping the phenomenon of Hubris leaders in public organizations. Also, the centralization of decision-making, arrogant leadership, exploitation of human resources, authoritarian management, and reducing the motivation and commitment of followers and subordinates are the most important consequences of the Hubris-leaders phenomenon in public organizations. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Leaders' Hubris, Narcissism, Arrogant Leadership, Public Organizations | ||
مراجع | ||
Asad, S., & Sadler-Smith, E. (2020). Differentiating leader hubris and narcissism on the basis of power. Leadership, 16(1), 39-61. Ansaripour, M. (2013). The dynamics of narcissistic leadership in organizations to achieve an integrated research model, the first national conference on knowledge development of oil, gas and petrochemical industries, Mahshahr. (In persian) Baqerzadeh Khodashahri, R., Sepahvand, R., Mousavi, N., & Hakak, M. (2021). Analysis of the tendency of managers to remain in power, from the perspective of the phenomenon of Hubris, Public Management, 40(1), 1-22 (In persian) Brennan, N.M., & Conroy, J.P. (2013). Executive hubris: The case of a bank CEO. Accounting, Auditing &Accountability Journal, 26(2), 172-195. Butten, E. (2011). Hubris Breeds the Tyrant”: The Anti-Politics of Hubris from Thebes, Culture and the Humanities, 8(2), 189-203 By, R. T. (2020). Organizational change and leadership: Out of the quagmire. Journal of Change Management, 20(1), 1-6. Campbell, W.K., Hoffman B.J., & Campbell S.M. (2011). Narcissism in organizational contexts. Human Resource Management Review, 21(4), 268-284. Claxton, G., Owen, D., & Sadler-Smith, E. (2014). Hubris in leadership: A peril of unbridled intuition? Leadership, 11(1), 57-78. Cormier, D., Lapointe-Antunes, P., & Magnan, M. (2016). CEO power and CEO hubris: a prelude to financial misreporting? Management Decision, 54(2), 522–554 Diamandis, P., & Bouras, N. (2018). Hubris and Science. peer review, 12(2), 133-148 Eidoozhi, M., & Nadesti, R. (2020). The effect of managers' narcissism on organizational silence. school management, 8(2), 323-334. (In persian) Garrard, P. (2018). The Leadership Hubris Epidemic: Biological Roots and Strategies for Prevention, palgrave, Macmillan. London, UK. Garrard, P., & Robinson, G. (2016). The Intoxication of Power: Inter disciplinary Perspectives. London: Palgrave Macmillan. Hayward, M., Shepherd, D., & Griffn, D. (2006). A hubris theory of entrepreneurship. Management Science, 52, 160-172. Hendi, J., & Tucker, A. (2017). Beyond Leadership: A Study of Organizational Hubris, Academy of Management Annual Meeting Proceedings, 17(1), 105-118. Herman, P. (2012). Organizational Hubris: Aufstieg und Fall einer Celebrity Firm am Beispiel der CargoLifter, Springer Fachmedien Wiesbaden; Springer Gabler, London, UK. Hiller, N.J., & Hambrick, D.C. (2005). Conceptualizing executive hubris: The role of (hyper) core self-evaluations in strategic decision-making. Strategic Management Journal, 26(4), 297–319. Khan, U., Ajaz, F., Khan, A., Khan, S., & Fatima, S. (2016). The Role of Leadership on Organizational Change. International Journal of Management Sciences and Business Research, 5(11), 88-96. Kroll, MJ., Toombs, L.A., & Wright, P. (2000). Napoleon’s tragic march home from Moscow: Lessons in hubris. Academy of Management Executive, 14(1), 117-128. Li, J., & Tang, Y.I. (2010). CEO hubris and firm risk taking in China: The moderating role of managerial discretion. Academy of Management Journal, 53(1), 45-68. Mohammadi Moghadam, Y., Saedi, A., & Pajouhan, A. (2021), Designing a Pride Model with an Interpretive Structural Modeling Approach. Organizational Behavior, 10(2), 135-165. (In persian) Owen, D. (2008). Hubris syndrome. Clinical Medicine, 8(4), 428-432. Owen, D. (2012). The Hubris Syndrome: Bush, Blair and the Intoxication of Power, 2nd ed. NweYork: Methuen. Owen, D. (2016). The Intoxication of Power: Interdisciplinary Perspectives. Basingstoke: Palgrave Macmillan UK. Ozturk, D. (2020). Hubris syndrome in managers: a conceptual evaluation, Management Studies, 31(2),176-194. Park, J. H. (2018). CEO hubris and performance: Exploring the moderating roles of CEO power and board vigilance. Journal of Business Ethics, 147(4), 919-933 Pincus, A.L. & Lukowitsky, M.R. (2010). Pathological narcissism and narcissistic personality disorder, Annual Review of Clinical Psychology, 6, 421-446 Picone, P.M, Dagnino, G.B., & Mina, A. (2014). The origin of failure: A multidisciplinary appraisal of the hubris hypothesis and proposed research agenda. The Academy of Management Perspectives, 28(4), 447-468. Rezaeian, A. (2019). Organizational Behavior. Samat Publications, Tehran: 22nd Edition (In Persian) Rizka, N., & Handoko, T. (2020). The Influence of CEOs’ Hubris on Firms’ Performance in Indonesia: The Moderating Effects of CEOs’ Power and Board Vigilance. international journal of business, 22(2), 131-149. Robbins, Stephen P., (2020). Organization Theory: Organizational Structure and Design. Alvani Translation and Danaei Fard, Saffar Publications, Tehran: Eighth Edition. (In persian) Robinson, G. (2016). Making sense of hubris. In: Garrard P and Robinson G (eds) The Intoxication of Power: Interdisciplinary Insights. Basingstoke: Palgrave Macmillan. Saldena, J. (2016), Guide to coding qualitative research, Scientific and Cultural Publications, Tehran, first edition. (In persian) Smith, E., & Akstinaite, V. (2016). Hubristic leadership: A review. Leadership, 13(5), 525-548. Tang, Y., Mack, Z., & Chen, G. (2017), The differential effects of CEO narcissism and hubris on corporate social responsibility, Strategic Management, 39(5), 1370-1387. Van der Kam, N., van der Vegt, G., Janssen, O., & Stoker, J. (2014). Heroic or hubristic? A Componential approach to the relationship between perceived transformational leadership and leader–member exchanges. European Journal of Work and Organizational Psychology, 4(6), 1-17. Zeidan, R., & Müllner, J. (2015). Firm, market and top management antecedents of speculation: Lessons for corporate governance. Journal of Multinational Financial Management, 32-33(1), 42-58. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 930 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 352 |