پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,112 |
| تعداد مقالات | 9,521 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,163,416 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,018,645 |
پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس مؤلفه‌های خود ناهمخوانی و تاب‌آوری تحصیلی | ||
| فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی | ||
| دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 30، آذر 1399، صفحه 83-92 اصل مقاله (218.6 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/etl.2020.54102.3275 | ||
| نویسندگان | ||
| بهروز فروغی پردنجانی1؛ علی اکبر شریفی* 2 | ||
| 1کارشناسی ارشد، روان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی | ||
| 2استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر تبیین ارتباط خود ناهمخوانی و تاب‌آوری تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش حاضر شامل همة دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بود که به روش نمونه‌گیری، خوشه‌ای 242 دانشجو از میان آن‌ها انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامة خود ناهمخوانی هیگینز (1987)، پرسش‌نامة تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004) و پرسش‌نامة اهمال‌کاری تحصیلی سواری (1390) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده گردید. نتایج حاکی از همبستگی مثبت و معنادار خود ناهمخوانی واقعی-بایدی (r=0.36) و واقعی-ایده‌آل (r=0.39) با اهمال‌کاری تحصیلی و نداشتن همبستگی معنادار تاب‌آوری تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی بود. افزون بر این، تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از میان متغیرهای پیش‌بین، فاصله خود واقعی-ایده‌آل توانست بیش از 15 درصد از واریانس اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی کند. افراد خود ناهمخوان احتمال اهمال‌کاری بیشتری دارند. همچنین، فاصله بین خودِ واقعی و خودِ ایده‌آل قویترین پیش‌بینی‌کنندة اهمال‌کاری است؛ بنابراین دانشجویانی که بین خودِ واقعی و ایده‌آل شان اختلاف زیادی تجربه می‌کنند، بیشتر از افرادی که بین خودِ واقعی و خودِ بایدی شان تفاوت تجربه می‌کنند، اهمال‌کاری می‌کنند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اهمال‌کاری تحصیلی؛ خود ناهمخوانی؛ تاب‌آوری تحصیلی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Predicting Academic Procrastination on the basis of the Components of Self-Discrepancies and Academic Resilience | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Behroz Foroghi Pordanjani1؛ Aliakbar Sharifi2 | ||
| 1M.A., Psychology,, Shahid Beheshti University | ||
| 2Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University | ||
| چکیده [English] | ||
| The aim of the current study was explaining the relationship of self-discrepancy and academic resilience with academic procrastination in students. The research method was descriptive-correlational. The statistical population of the present study included all students of Shahrekord University of Medical Sciences, from which 242 students were selected by cluster sampling. Higgins` scale of self-discrepancies (1987), samuels` academic resilience questionnaire (2004), and sevari` academic procrastination questionnaire (2012) were used for collecting the data. For data analysis, Pearson correlation quotient and Stepwise multiple regression were used. The results showed a positive and significant correlation between ought-actual (r = 0.36) and actual -ideal (r = 0.39) with academic procrastination but not between resilience and academic procrastination.In addition, stepwise regression analysis showed that among the predictor variables, the actual-ideal self-discrepancy could predict more than 15% of the variance of academic procrastination. People with self-discrepancy are more likely to be procrastinating. Ideal-actual self-discrepancy is also the strongest predictor of procrastination. Thus, students who experience a great deal of difference between their actual and ideal self are more procrastinating than those who experience a difference between their actual and ought self. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Academic Procrastination, Self-Discrepancy, Academic Resilience | ||
| مراجع | ||
|
تاروردی زاده، هاجر؛ صابری، هایده.، پاشا شریفی، حسن (1396). پیش‌بینی تاب‌آوری تحصیلی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی با میانجیگری هوش هیجانی. مدیریت ارتقای سلامت، (1)7. سلطانی نژاد، مهرانه؛ آسیابی، مینا؛ ادهمی، بیانه؛ توانائی یوسفیان، سمیرا (1393). بررسی شاخص‌های روان‌سنجی پرسش‌نامه تاب‌آوری تحصیلی. فصلنامه اندازه‌گیری تربیتی، (15) 4، 35-17. سواری، کریم (1390). ساخت و استانداردسازی آزمون اهمال‌کاری تحصیلی. فصلنامه اندازه‌گیری تربیتی، (2)5، 109-98. صادق زاده، مرضیه (1385). بررسی مدل فرآیند و محتوای خانواده در خصوص خودگسستگی نوجوانان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز. میرزایی، مصلح؛ غرایی، بنفشه و بیرشک، بهروز (1392). نقش کمال‌گرایی مثبت و منفی، خودکارآمدی، نگرانی و مشکل در نظم‌بخشی هیجانی در پیش‌بینی اهمال‌کاری رفتاری و تصمیم‌گیری. مجله روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران؛ ۱۹ (۳) ،۲۳۰-۲۴۰. یعقوبی، ابوالقاسم و بختیاری، مریم (1395). تأثیر آموزش تاب‌آوری بر فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان دختر. پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 13،45–56.
Brennan, M. A. (2008). Conceptualizing Resiliency: An Interactional Perspective for Community and Youth Development. Child Care in Practice, 14 (1), 55–64.
Ferrari, J. R., Crum, K. P., & Pardo, M. A. (2018). Decisional Procrastination: Assessing Characterological and Contextual Variables around Indecision. Current Psychology, 37 (2), 436–440.
Fletcher, D., & Sarkar, M. (2013). Psychological Resilience. European Psychologist, 18 (1), 12–23.
Galli, N., & Vealey, R. S. (2008). “Bouncing Back” from Adversity: Athletes’ Experiences of Resilience. The Sport Psychologist, 22 (3), 316–335.
Goroshit, M., & Hen, M. (2019). Academic procrastination and academic performance: Do learning disabilities matter? Current Psychology.
Gu, Q., & Day, C. (2011). Challenges to teacher resilience: conditions count. British Educational Research Journal, 1–23.
Hardin, E. E., & Leong, F .T. (2005). ptimism and pessimism as mediators of the relations between self-discrepancies and distress among Asian and European Americans. Journal of Counseling Psychology, 52, 25-35.
Higgins, E. T. (1987). Self-discrepancy: A theory relating self and affect. Psychological Review, 94 (3), 319–340.
Higgins, E. T., Bond, R. N., Klein, R., & Strauman, T. (1986). Self-discrepancies and emotional vulnerability: How magnitude, accessibility, and type of discrepancy influence affect. Journal of Personality and Social Psychology, 51 (1), 5–15.
Higgins, E. T., Klein, R., & Strauman, T. (1985). Self-Concept Discrepancy Theory: A Psychological Model for Distinguishing among Different Aspects of Depression and Anxiety. Social Cognition, 3 (1), 51–76.
Hutchison, T. E., Penney, A. M., & Crompton, J. E. (2018). Procrastination and anxiety: Exploring the contributions of multiple anxiety-related disorders. Current Issues in Personality Psychology, 6 (2), 122–129.
Jami, S., & Afzal, H. (2018). Prevalence of Academic Procrastination and Reasons for Academic Procrastination in University Students. Journal of Behavioural Sciences, 28 (1), 51–69.
Janis, I. L., & Mann, L. (1977). Decision making: A psychological analysis of conflict, choice, and commitment. In Decision making: A psychological analysis of conflict, choice, and commitment. Free Press.
Khalid, A., Zhang, Q., Wang, W., Ghaffari, A. S., & Pan, F. (2019). The relationship between procrastination, perceived stress, saliva alpha-amylase level and parenting styles in Chinese first year medical students. Psychology Research and Behavior Management, Volume 12, 489–498.
Knaus, W. (2010). End procrastination now!: get it done with a proven psychological approach. McGraw-Hill.
Ko, C.-Y. A., & Chang, Y. (2019). Investigating the Relationships Among Resilience, Social Anxiety, and Procrastination in a Sample of College Students. Psychological Reports, 122 (1), 231–245.
Lay, C. H. (1995). Trait procrastination, agitation, dejection, and self-discrepancy. In Procrastination and task avoidance: Theory, research, and treatment. (pp. 97–112). Plenum Press.
Markiewicz, K. (2017). Mediators of relationships between procrastination and neuroticism. Acta Neuropsychologica, 15 (3), 0–0.
Maulidia, J., & Usman, O. (2019). Effect of Self-Efficacy, Learning Motivation, Fear of Failure and Parent’s Social Support Towards Academic Procrastination. SSRN Electronic Journal.
Moretti, M. M., & Tory Higgins, E. (1990). Relating self-discrepancy to self-esteem: The contribution of discrepancy beyond actual-self ratings. Journal of Experimental Social Psychology, 26 (2), 108–123.
Öksüz, E., Demiralp, M., Mersin, S., Tüzer, H., Aksu, M., & Sarıkoc, G. (2019). Resilience in nurses in terms of perceived social support, job satisfaction and certain variables. Journal of Nursing Management, 27 (2), 423–432.
Öksüz, Y., & Güven, E. (2014). The Relationship between Psychological Resilience and Procrastination Levels of Teacher Candidates. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116, 3189–3193.
Palmer, C. (2008). A Theory of Risk and Resilience Factors in Military Families. Military Psychology, 20 (3), 205–217.
Popoola, B. I. (2005). A Study of Procrastinatory Behaviour and Academic Performance of Undergraduate Students in South Western Nigeria. Journal of Social Sciences, 11 (3), 215–218.
Riolli, L., & Savicki, V. (2003). Information system organizational resilience. Omega, 31 (3), 227–233.
Samuels, W. E. (2004). Development of a Non-intellective Measure of Academic Success: Towards the Quantification of Resilience [University of Texas at Arlington].
Steel, P., & Klingsieck, K. B. (2016). Academic Procrastination: Psychological Antecedents Revisited. Australian Psychologist, 51 (1), 36–46.
Tuckman, B. W. (1991). The Development and Concurrent Validity of the Procrastination Scale. Educational and Psychological Measurement, 51 (2), 473–480.
Windle, G., Bennett, K. M., & Noyes, J. (2011). A methodological review of resilience measurement scales. Health and Quality of Life Outcomes, 9 (1), 8.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,198 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 944 |
||