تعداد نشریات | 40 |
تعداد شمارهها | 1,020 |
تعداد مقالات | 8,749 |
تعداد مشاهده مقاله | 15,587,975 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 10,890,726 |
نقشنماهای کلامی اولیه درفارسی محاورهای | ||
فصلنامه علمی - پژوهشی زبانشناسی اجتماعی | ||
مقاله 2، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 18، خرداد 1401، صفحه 9-20 اصل مقاله (727.87 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/il.2022.59443.1465 | ||
نویسنده | ||
شهین شیخ سنگ تجن* | ||
استادیار زبانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
نقشنماهای کلامی شامل دستهای از واژهها یا عناصر زبانی هستند که سبب برقراری ارتباط میانزنجیرههای گفتار میشوند، بیآنکه نقشی در مفهوم معناشناختی آنهاداشته باشند. فریزر (2009) نقشنماها را به سه دستۀبسطی، استنباطی و تقابلی طبقهبندی کرده است.فریزر در میان انواع نقشنماها، and (و)، but (اما) و so (بنابراین) را، که در زبان انگلیسی از فراوانی بیشتری برخوردارند، به عنوان نقشنماهای اولیه در نظر گرفته است. در این پژوهش به بررسی انواع نقشنماهای مطرحشده از سوی فریزر، به ویژه نقشنماهای اولیه و فراوانی آنها، در زبان فارسی محاورهای پرداختهایم. دادههای پژوهش از دادگان مکالمۀ تلفنی فارسی بزرگ بهدست آمده است. 30 مکالمه به مدت 10 ساعت و 36 دقیقه با موضوعات مختلف انتخاب شدهاند و بر اساس دیدگاه فریزر (2009)، انواع نقشنماها در آنها بررسی و طبقهبندی شدهاند. نتایج نشان داده است که نقشنماهای و، ولی و بعد از فراوانی بیشتری برخوردارند و میتوان آنها را نقشنماهای اولیه در فارسی محاورهای در نظر گرفت. همچنین، اصطلاحات دیگری در زبان فارسیمحاورهایکاربرد دارند که از ترکیب دو نقشنما به دست آمدهاند، مانند ولی خب. گرچه این اصطلاحات در انگارۀ فریزر مطرح نشدهاند، اما در فارسی کاربرد نسبتاً گستردهایدارند که میتوان آنها را نقشنماهای مرکب نامید. | ||
کلیدواژهها | ||
نقشنما؛ نقشنماهای کلامی؛ نقشنماهای اولیه؛ دیدگاه فریزر؛ فارسی محاورهای؛ زبانشناسی اجتماعی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Primary Discourse Markers in Colloquial Persian | ||
نویسندگان [English] | ||
Shahin Sheikh S. T | ||
Assistant Profesor of Linguistics, Payame Noor University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Discourse markers are a group of words or linguistic elements that make connections between the speech segments or sentences without having a role in their semantic meanings. Fraser (2009) divided discourse markers in three groups: elaborative, inferential and contrastive markers. Fraser has considered words such as and,but and soas primary discourse markers. In this study, we investigated all kinds of discourse markers especially the primary discourse markers in Persian conversations. The data were collected from a large Persian telephone conversation database. Thirty conversations for 10 hours and 36 minutes with different topics have been selected,and were analyzed based on Fraser’s classification. The results showed that the discourse markers “va” (and), “vali” (but) and “ba’d” (then) have the highest frequency and are considered as the primary discourse markers in Persian conversations. Moreover, there are other expressions in Persian which are produced through the combination of two discourse markers like “vali khob” (but well) and “va ba’d” (and then). These expressions although were not mentioned by Fraser, have a broad application in Persian and therefore can be considered as compound discourse markers. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Elaborative Markers, Inferential Markers, Contrastive Markers, Primary Discourse Markers, Fraser’s Classification, Colloquial Persian, Sociolinguistics | ||
مراجع | ||
آرام، یوسف و مهرداد مشکین فام (1396). بررسی گفتماننماهای تأکیدی در زبان فارسی با تکیه بر سه فیلم تلویزیونی. زبان فارسی و گویشهای ایرانی، سال دوم، دورۀ اول، شمارۀ پیاپی 3، 41-63.
آرام، یوسف و مهرداد مشکین فام (1397). بررسی پیکرهبنیاد گفتماننمای «خُب» در زبان فارسی. زبانشناسی اجتماعی، دورۀ 1، شمارۀ 3، پیاپی 3، 9-21.
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1370). دستور زبان فارسی. تهران:انتشارات فاطمی.
ذوقدار مقدم، رضا و محمد دبیرمقدم (1381). نقشنماهای گفتمان، مقایسۀ نقشنمای but در زبان انگلیسی با نقشنمای امّا در زبان فارسی. پژوهش زبانهای خارجی، شمارۀ 12، 55-76.
غیاثیان، مریم سادات و حکیمه رضایی (1393). بررسی نقشنماهای کلامی فارسی در مکالمات دو زبانههای ارمنی- فارسی. زبان شناخت. سال پنجم، دورۀ 9، شمارۀ اول، 125-147.
مقدم کیا، رضا (1383). «بعد»، نقشنمای گفتمان در زبان فارسی. نامۀ فرهنگستان، دورۀ 6، شمارۀ 3، 81-98.
Al Rousan, R., Al Harahsheh, A., & Huwari, F. (2020). The pragmatic functions of the discourse marker “Bas” in Jordanian spoken Arabic: Evidence from a corpus. Journal of Educational and social research, 10(1), 130-142.
Brinton, L. J. (1996). Pragmatic markers in English: Grammaticalization &discourse functions. Berlin: Mouton De Gruyter.
Fraser, B. (1996). Pragmatic markers. Pragmatics,6(2),167-190
Fraser, B. (1999).What are discourse markers? Journal of Pragmatics, 31, 931-952.
Fraser, B. (2006). Toward a theory of discourse marker. In:K. Fischer (Ed.), Approaches to discourse particles(pp. 189-204). Amsterdam: Elsevier.
Fraser, B. (2009). An account of discourse markers. International Review of Pragmatics, 1, 293-320.
Hansen, M. (1998). The function of discourse particles. Amsterdam: John Benjamin.
Qianbo, L. (2016). A case study on the pragmatic use of discourse markers. Canadian Social Science,12(11), 106-113.
Schiffrin, D. (1987). Discourse markers. Cambridge: Cambridge University Press.
Sun, W. (2013). The importance of discourse markers in English learning and teaching. Theory & Practice in Language Studies,3(11), 2136-2140 | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 217 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 143 |