پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,170 |
| تعداد مقالات | 10,078 |
| تعداد مشاهده مقاله | 18,872,232 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,093,966 |
معناشناسی تطبیقی ملکوت در قرآن کریم و کتاب مقدس | ||
| پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن | ||
| دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 21، دی 1401، صفحه 205-220 اصل مقاله (341.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30473/quran.2023.59794.2983 | ||
| نویسندگان | ||
| نرجس نعمتی1؛ بهنام بهاری* 2؛ فرج بهزاد3 | ||
| 1گروه علوم قرآن و حدیث، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران | ||
| 2گروه علوم قرآن و حدیث، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران، | ||
| 3گروه علوم قرآن و حدیث، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران. | ||
| چکیده | ||
| یکی از آموزه های مشترک قرآن کریم و عهد جدید، بحث ملکوت خداوند است که از ادیان ابراهیمی به ویژه تورات آغاز و در قرآن کریم تکمیل می گردد. منشا ملکوت در قرآن کریم آیات (183 اعراف – 75 انعام – 83 یس – 88 مومنون) است و دراناجیل اربعه نیز در موارد متعددی به ملکوت اشاره شده است. این مقاله که به شیوه توصیفی– تحلیلی تدوین گشته درصدد آن است که تطبیقی در معناشناسی ملکوت در قرآن کریم وکتاب مقدس انجام دهد. بر اساس نتایج پژوهش، یکی از مفاهیم ملکوت در عرف قرآن کریم عبارت است از «باطن» و «آن سوی هر چیز که رو به پروردگار متعالی» است. معنا و مفهوم دیگر ملکوت «ملک» میباشد، یعنی سلطنت و حکومت است. همچنین ملکوت در قرآن کریم به شکل سیرخطی از زمان نزول، به معنای انذار قیامت، باطن هر چیزی، حقیقت واحد خدایی و تسلط خداوند بر همه امور است که این نشانگر تغییر معنا و مفهوم ملکوت در مرور زمان است. در متون عهد عتیق دو نوع از ملکوت میتوان برشمرد: اول پادشاهی و ملکوتی که همیشگی است و از ازل تا ابد ادامه دارد. دوم ملکوت خداوند در آخرالزمان که مسیح ظهور میکند و حکومتی سیاسی به راه می اندازد. در عهد جدید هم بنابر بیانات حضرت عیسی (ع) دو نوع ملکوت می توان تصور نمود: ملکوتی که در تاریخ آغاز شده است و در نهایت تاریخ تکمیل خواهد شد؛ ملکوتی که موجود و ماورایی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قرآن کریم؛ کتاب مقدس؛ ملکوت؛ ملک؛ باطن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparative semantics of the Kingdom in the Holy Quran and the Holy Bible | ||
| نویسندگان [English] | ||
| narjes nemati1؛ behnam bahari2؛ Faraj behzad3 | ||
| 1Department of Quran and Hadith Sciences, Ardabil University, Islamic Azad University, Ardabil, ‎Iran | ||
| 2Department of Quran and Hadith Sciences, Ardabil University, Islamic Azad University, Ardabil, ‎Iran | ||
| 3Department of Quran and Hadith Sciences, Ardabil University, Islamic Azad University, Ardabil, ‎Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the common teachings of the Holy Quran and the New Testament is the discussion of the Kingdom of God, which begins with the Abrahamic religions, especially the Torah, and is completed in the Holy Quran. The origin of the Kingdom is in the Holy Qur'an verses (183 Araf - 75 Anam - 83 Yasin - 88 Momunun) and the Arbaa Gospels also refer to the Kingdom in many cases. This article, which was compiled in a descriptive-analytical way, tries to compare the semantics of the Kingdom in the Holy Quran and the Holy Bible. According to the results of the research, one of the concepts of the kingdom in the tradition of the Holy Quran is "inside" and "beyond everything that faces the Supreme Lord". Another meaning and concept of malkut is "property", which means monarchy and government. Also, the kingdom in the Holy Quran is in the form of a line from the time of revelation, it means the warning of doomsday, the inside of everything, the truth of God's unity and God's control over all affairs, which indicates the change in the meaning and concept of the kingdom over time. In the texts of the Old Testament, two types of kingdom can be listed: first, the kingdom and the kingdom which is eternal and continues from eternity to eternity. Second, God's Kingdom in the end times when Christ will appear and establish a political government . | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Key words: Holy Qur'an, Bible, Kingdom, Malik, Batin | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم
ابن کثیر، اسماعیل بن عمرو (1419ق). تفسیر القرآن العظیم.بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن اثیر، مبارک بن محمد (1367ش). النهایة فی غریب الحدیث و الأثر. قم: دارالفکر.
ابن فارس، احمد بن زکریا (1404ق). معجم مقاییس اللغه. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
ابن منظور، محمد بن مکرم (1441ق). لسان العرب. بیروت: دارصادر.
ابنابىحاتم، عبدالرحمن بن محمد ( 1419ق). تفسیر القرآن العظیم. ریاض: مکتبة نزار مصطفى الباز.
ابنعطیه، عبدالحق بن غالب (1422ق). المحرر الوجیز فى تفسیر الکتاب العزیز. بیروت: دار الکتب العلمیة.
ابوجیب، سعدى (1408ق). القاموس الفقهی لغة و اصطلاحا. بیروت: دارالمعرفه.
ازهرى، محمد بن احمد (1421ق). تهذیب اللغة. بیروت: دارالکتب العلمیه.
آلوسى، محمود بن عبدالله (1415ق). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت : دار الکتب العلمیة.
بستانى، فواد افرام ( 1375ش). فرهنگ ابجدی. تهران: نشرتوس.
ثعلبى، احمد بن محمد (1422ق). الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی. بیروت: دار إحیاء التراث العربی .
جفری، آرتور (1386ش). واژه‌های دخیل در قرآن مجید. مترجم: بدره‌ای، فریدون، تهران : نشرتوس.
جوادی آملی، عبدالله (1388ش). تفسیر موضوعی قرآن. قم : اسراء.
جوهرى، اسماعیل بن حماد (1376ق). الصحاح. بیروت: داراحیاءالتراث العربی.
حسینى همدانى، محمدحسین(1404ق). تفسیرانوار درخشان. تهران: احسان.
حقى برسوى، اسماعیل بن مصطفى (1402ق). تفسیر روح البیان. بیروت : دار الفکر.
خرمدل، مصطفى (1384ش). تفسیر نور. تهران : احسان.
رازى، فخرالدین (1420ق). مفاتیح الغیب. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1416ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت : دارالقلم.
زبیدى،مرتضی (1414ق). تاج العروس من جواهر القرآن. بیروت : دارالفکر.
زمخشرى، محمود بن عمر ( 1979م). أساس البلاغة. بیروت: دارالقلم.
زمخشرى، محمود بن عمر (1407ق). الکشاف عن حقائق القرآن. بیروت: دار الکتاب العربی.
سلطان علىشاه، سلطان محمد بن حیدر (1408ق). بیان السعادة فی مقامات العبادة. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (1380ش). الإتقان فی علوم القرآن. تهران: امیرکبیر.
سیوطى، جلال الدین (1404ق). الدر المنثور فى التفسیر بالماثور. قم: کتابخانه حضرت آیت الله العظمى مرعشى نجفى
صاحب، اسماعیل بن عباد (1414ق). المحیط فی اللغة. بیروت : دارالمعرفه.
طباطبایى، محمدحسین (1374ش). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرانى، سلیمان بن احمد (2008م). التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم (الطبرانى) اردن: دار الکتاب الثقافی.
طبرسى، فضل بن حسن ( 1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران : ناصر خسرو.
طبرى، محمد بن جریر (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن (تفسیر الطبرى). بیروت: دار المعرفة.
طریحى، فخر الدین بن محمد (1403ش). مجمع البحرین. تهران: ناصرخسرو.
فراهیدى، خلیل بن احمد (1409ق). العین. قم: اسوه.
فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى (1406ق). الوافی. اصفهان: بی نا
قرشى، على اکبر (1371ش). قاموس قرآن. تهران : دارالکتب الاسلامیه.
قرطبی، محمدبن احمد (1364ش). الجامع الاحکام القرآن. تهران:.
قطب، سید (1425ق). فى ظلال القرآن. بیروت: دار الشروق.
کتاب مقدس (2016م). ترجمهی هزارهی نو، سازمان ایلام
کاشانى، فتحالله بن شکرالله (1370ش). تفسیر منهج الصادقین فی إلزام المخالفین. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
ماوردى، على بن محمد (1402ق). النکت والعیون تفسیر الماوردى. بیروت: دار الکتب العلمیة.
مصطفوى، حسن (1430ق). التحقیق فى کلمات القرآن الکریم . بیروت : دارالکتب العلمیه.
معرفت، محمدهادى (1410ق). التمهید فی علوم القرآن. قم : حوزه علمیه، مرکز مدیریت.
مکارم شیرازى، ناصر (1371ش). تفسیر نمونه. تهران : دار الکتب الإسلامیة .
ناس، بایرجان (1380ش). تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغرحکمت، تهران: علمی و فرهنگی.
Black, J. et al., A Concise Dictionary of Akkadian, Wiesbaden, Harrassowitz Verlag, 2000.
Brockelman, C, Lexicon syriacum, Edinburgh & Berlin, T.T. Clarck/ Reuther & Reichard, 1895.
Gesenius, W. A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, ed. F. Brown, Oxford, Clarendon, 1907.
Jastrow, Marcus, A Dictionary of the Targumim, the Talmud Babli and Yerushalmi and the Midrashic Literature, London/ New York, Luzac/ Putnam, 1926.
Jeffery, A. THE FOREIGN VOCABULARY OF THE QUR’AN. Baroda: Oriental Institute,1938
Leon-Dufour, Xavier, Dictionary of Biblical Theology, New York, Burns & Outes, Second Edition. 2004 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 769 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 391 |
||